Onlangs was ik in mijn thuiskantoor aan het werk aan mijn nieuwe boek. Terwijl ik al typende mijn gedachten op het digitale papier zet, schiet er een andere gedachte door me heen als een spookrijder op een autosnelweg. Meteen ben ik de draad van mijn verhaal kwijt en blijf ik achter met de resten van de spookrijdende gedachte. “Dit zorgt voor een probleem”, dacht ik. “Hoe ga ik dit oplossen?”
Gedurende de minuten die volgden betrap ik mezelf erop dat ik met mijn gedachten in de spreekwoordelijke rondjes blijf lopen, zoekend naar een antwoord om het acute probleem dat zojuist de kop opstak op te lossen.
Hoewel ik weet dat je soms in stresssituaties alerter en creatiever bent in het vinden van een oplossing, lukte het me niet om snel met een antwoord te komen dat voldoening gaf. Immers er was ook geen acute oplossing nodig; ik had nog tijd.
Ondanks dat ik het probleem niet direct had opgelost schoof ik het van mijn gedachten en richtte ik mijn focus op de inhoud van het werk dat voor me lag. Het probleem, dat zich nu achter in mijn mind bevond, bleef echter wel latent aanwezig.
Zoals ik gewend ben, sta ik na het ontwaken van mijn slaap ’s ochtends op, zet een kop koffie voor mezelf, maak mijn ontbijt klaar en nestel me achter mijn laptop om te starten met de items die op mijn to-do list staan. Na een uur meestal, neem ik een break en stap ik onder de douche en bereid me voor op de rest van de dag.
Ik sta nog geen tien minuten onder de douche, en ineens schiet de oplossing in mijn hoofd alsof ik geraakt word door een bliksemschicht dat uit de donkerste diepten van mijn onderbewuste naar boven racet. Het antwoord op mijn probleem toont zich kraakhelder voor mijn ogen. Ik droog me af, sla de handdoek om mijn middel en sprint naar mijn laptop om de oplossing van mijn probleem op te schrijven voor ik het zou kunnen vergeten.
Gek genoeg is dit niet de eerste keer dat ik tijdens het douchen met een ingeving of inzicht kom dat me verder helpt dan het obstakel waar ik daarvoor tegen aanliep. Van anderen om me heen hoor ik dat ik niet de enige ben die tijdens het douchen met passende oplossingen, briljante ingevingen en kraakheldere antwoorden kom. Maar hoe komt dat?
Het antwoord kwam naar voren in een artikel dat me onlangs werd toegestuurd. In dit artikel vertelt de auteur over de MacGyver Methode, vernoemd naar een televisieserie uit de jaren ’90. MacGyver, de hoofdpersoon, vond altijd creatieve oplossingen in lastige situaties, en met de beperkte hulpmiddelen die hem ter beschikking stonden creëerde hij een uitweg om hemzelf, en vaak de hulpbehoevende dame, te redden van de benarde situatie.
Ik lees verder. De bedenker van de serie, Lee David Zlotoff, had, in tegenstelling tot MacGyver, behoorlijke moeite om met creatieve oplossingen te komen wanneer er een probleem aan de oppervlakte kwam. Hij merkte, net als ik zo bleek, dat hij het snelst met de oplossing kwam als hij zijn kantoor verliet, zichzelf naar huis reed en een douche nam.
Het geheim van het vinden van oplossingen tijdens het douchen (of autorijden) zit hem in de combinatie van het gebruik van je bewuste alsook je onderbewuste. Terwijl je bewuste bezig is met het processen van een makkelijke taak – inzepen, scheren, tanden poetsen, haren wassen – geef je je onderbewuste de ruimte om met het probleem aan de slag te gaan en een oplossing te vinden.
Uit een klassiek onderzoek van Bruce Lipton, een cell biologist van Stanford University in de VS, bleek dat de bewuste mind ongeveer 40 bits per seconde aan informatie verwerkt. Het onderbewuste daarentegen, kon wel 20 miljoen bits aan informatie per seconde verwerken.
Uit latere onderzoeken bleek echter, dat het verschil nog aanzienlijker was. In een onderzoek van Pennsylvania University bleek dat Lipton’s uitkomsten enigszins aangepast moesten worden: het bewuste deel van onze mind verwerkt ongeveer 2000 bits per seconde, en het onderbewuste deel van onze mind, verwerk een verbluffende 400 miljard bits aan informatie per seconde.
De snelheid waarmee je bewustzijn data verwerkt, zo vertellen de Pennsylvania onderzoekers, is ongeveer 160 tot 240 kilometer per uur. Vergelijk dat eens met de snelheid van het onderbewuste: het raast door je heen met een verbluffende snelheid van ongeveer 160.000 kilometer per uur!
Dit betekent, dat zelfs wanneer deze uitslagen met een factor 100 verschillen, ons onderbewustzijn met minimaal 500 tot wel 2 miljoen keer sneller werkt dan onze bewuste mind.
Terwijl je dus staat te douchen, een triviale bezigheid, waarbij je slechts een klein deel van je mind inzet om de handelingen te oen die noodzakelijk zijn, neemt je onderbewuste de verantwoordelijkheid over die verantwoordelijk zijn voor het verwerken van informatie.
De tijd die je onderbewuste nodig heeft om het probleem te verwerken zonder tussenkomst van je bewustzijn wordt ook wel de ‘incubatie periode’ genoemd. Weten hoe je dit effectief kunt toepassen is de kern van Zlotoff’s MacGyver Methode.
Het bestaat uit 3 onderdelen:
- Schrijf je probleem op. Wees zo gedetailleerd mogelijk in het opschrijven ervan. Hardop opzeggen of het tegen een vriend zeggen zal niet werken; schrijf het dus op.
- Incubatie. Neem afstand van het probleem voor 1-4 uur (tot zelfs een halve dag als je beginner bent), en doe iets stimulerends, maar niet iets dat te veel eist. Tuinieren, schoonmaken, een potje voetballen – het werkt allemaal. Ga niet zitten lezen, gamen of TV kijken; dit vergt te veel mental processing.
- Ga terug naar je notepad en begin met schrijven, wat het ook is. Kopieer passages uit je favoriete boek, schrijf songteksten op – het maakt niet uit. Binnen korte tijd, meestal 1 of 2 minuten, zullen de antwoorden binnenstromen.
Het lijkt zo simpel, maar het resultaat is verbluffend.
Om Zlotoff aan te halen: ““I never have to worry abut a problem. If I get stuck, I know my subconscious can come up with answers my conscious mind literally can’t dream of, and in far shorter time frames. It’s totally removed anxiety from my writing process.”
Ik hanteer deze methodiek nu enige tijd, en ik moet zeggen dat het me veel antwoorden heeft gegeven waar ik waarschijnlijk niet op was gekomen als ik ze had moeten bedenken met mijn bewuste mind. Het is een tool geworden die niet meer weg te denken is uit mijn mental toolbox.
Wat zijn jouw ervaringen met probleemoplossend denken en handelen? Laat hieronder in het commentaarveld je reactie achter en deel je kennis met anderen.
Op jouw succes,
Robert
[…] er een mogelijkheid moét zijn, en vraag je onderbewuste om je te helpen zoeken naar oplossingen. Dit artikel kan je daarbij helpen. Vaak liggen oplossingen buiten je comfortzone, maar bedenk: “To create wealth or success, you […]
mm.. je blog moet ik opnieuw lezen vrees ik..! Door de titel en foto bij je blog zakte ik helemaal weg in jeugd sentiment. Aangezien ik een behoorlijk fanatieke Macgyver fan ben geweest.. 🙂 Ik ga zeker nog een rondje doen.. want wat ik heb meegekregen was boeiend.. ! groetjes mandy.
Hoi Robert,
Goed artikel..
Ik los “problemen” altijd anders op; dingen die wat langer in mijn hoofd blijven hangen overdag, bespreek ik in mijn slaap door middel van lucide dromen.
Ik gebruik hiervoor 3 Barry’s: 1 bemiddelaar, die het gesprek rustig bekijkt en ingrijpt daar waar nodig is. 1 offensieve Barry, de vechter die met oplossingen komt, en 1 defensieve Barry die tegenwerpingen geeft voor wat de offensieve Barry te vertellen heeft.
In mijn slaap laat ik die 2 met elkaar discussieren om tot een oplossing te komen. En als het uit de hand dreigt te lopen, dan grijpt de bemiddelaar in en kapt hij dat gesprek af of sust de gemoederen. Dit geldt alleen voor dingen die ik overdag niet onmiddelijk opgelost krijg, als dat binnen 1 nacht niet lukt, gebeurt het de nacht erna weer.
Iedereen kent het stemmetje in zijn/haar hoofd wel; het is gewoon je eigen stem (mits je geestelijk gezond bent). Met je eigen stem praat je tegen jezelf als je niemand anders hebt om tegen te praten. Ik gebruik die stem s’nachts doelbewust. Soms doe ik dit ook overdag zonder te slapen, dan vraag ik mij af: Wat zou rationele Barry hiermee doen? Wat zou emotionele Barry hiermee doen? Omdat ik hierin ’s nachts geoefend ben, is het geen moeite om overdag ook 2 Barry’s tegenover elkaar te zetten in mijn hoofd en het met elkaar uit te laten vechten.
Het verschil is alleen dat ik overdag geen 3e Barry nodig heb om te bemiddelen. Als ik het moe ben stop ik er gewoon mee om mij vervolgens ergens anders mee bezig te gaan houden.
dag Robert, het is heel mooi.. schrok beetje van de nummers.. het hele systheem doet me ook een beetje denken aan de boedistische methose van het glas… hoe langer je een glas op tilt des te zwaarder het word.. maar als je het even neerzet en daar na weer op neemt zal het veel lichter weer wegen…. 🙂