Door de Pijn Heengaan

Het is onvermijdelijk. We ervaren allemaal gevoelens van pijn. Fysieke, mentale, emotionele en zelfs spirituele pijn. Hoewel de meesten van ons geneigd zijn om pijn weg te duwen, of te onderdrukken, leveren deze strategieen op de lange termijn enkel meer pijn op. Wat is het alternatief?

Het klinkt cliché en is voor velen een te korte uitleg: ga door de pijn heen. En toch is het de beste manier om ervoor te zorgen dat de emotionele lading van deze pijn niet vast blijft zitten in je lichaam of onderbewustzijn. Pijn kunnen toelaten en volledig te ervaren in al zijn hoedanigheid is misschien wel de bitterste pil die we allemaal van tijd tot tijd moeten slikken, maar het is wel een pil die op den duur ervoor kan zorgen dat je ‘beter’ wordt.

Zonder Oordelen

In de afgelopen weken heb ik een diversiteit aan pijn doorstaan. Zowel fysieke alsook emotionele en spirituele pijn – de pijn van het grotere plaatje en het inzien dat niets zonder reden gebeurt – en al deze verschillende soorten pijn leidde me in eerste instantie enkel meer tot onmacht, wanhoop en een enorm gevoel van intense depressie.

Hoewel deze emoties nu aanzienlijk zijn afgezwakt en ik me op het pad naar het kunnen helen van deze pijn begeef, zijn er nog steeds momenten waarin ik me radeloos, rusteloos en machteloos voel. En het kunnen toelaten van deze gevoelens is dé sleutel tot het kunnen helen van deze pijn.

We zijn zo vaak geneigd om in zware en moeilijke momenten van enorme uitdaging en confrontatie met onszelf de wereld binnen én buiten ons te veroordelen met labels als ‘goed’ of ‘fout’, dat we daarmee onszelf enkel versterkt hebben in de conditionering van het ego, en de macht die we het gegeven hebben.

Werkelijk de pijn ervaren betekent er doorheen kunnen gaan terwijl we de gedachten en overtuigingen erover loslaten. Zonder oordelen die pijn er te laten zijn en in zijn volledigheid kunnen ervaren. Het de tijd en aandacht geven om zodoende te kunnen helen, in plaats vanuit rechtvaardiging, veroordeling of analyse labels te plakken en trachten te begrijpen waarom dit gebeurt.

Het loslaten van oordelen is een grote uitdaging, want het vraagt om je ego opzij te zetten en vanuit je hart te gaan voelen wat er in je leeft. De meeste mensen zijn zo bang om een loep naar zichzelf te richten en te onderzoeken wat er werkelijk in ze leeft, dat ze geloven dat medicatie, afleiding of vervanging een alternatief is dat net zo goed werkt. Helaas is dit wederom korte termijn-denken en komt de pijn vroeg of laat, zij het in een trigger in de vorm van een gebeurtenis of persoon, opnieuw geactiveerd wordt, en we onszelf weer van voren af aan zien starten in het hele proces.

Tijd voor Jezelf Nemen

Misschien wel éen van de grootste uitdagingen waar je tegen aanloopt, is het jezelf de tijd gunnen om deze pijn te doorstaan en energetische of spirituele kant te helen. Wat er werkelijk in je leeft moet doorleefd worden, en kan niet getheoretiseerd of beredeneerd worden. Het is een non-fysiek proces met een fysieke uitwerking, en dit proces berust op energie – hoe zweverig dit voor sommigen ook mag klinken.

Jezelf de tijd geven en gunnen om die delen binnen in je, vaak afkomstig uit je vroege jaren, is de moeilijkste maar beste remedie om van de interne open wond een ‘closure’ aan te gaan die niet meer open hoeft te springen; die ‘Universele les’ is daarmee geleerd, waardoor we kunnen doorgroeien naar een nieuw niveau; van ‘Atleet’, naar ‘Krijger’, van ‘Krijger’ naar ‘Staatsman’ en uiteindelijk van ‘Staatsman’ naar ‘Spirit’, één ultieme positie waarin we alle posities in kunnen nemen.

Maar daarvoor is tijd nodig. Tijd om de pijn toe te staan. Tijd om het niet te weten. Tijd om je spoorloos en verdwaald te voelen. Tijd om te voelen.

Uit het hoofd in het Hart

Dit is niet een snelle oplossing die ik voor je aandraag als je met zware pijn te maken hebt. Ik heb op fysiek niveau altijd de pijn gedragen en doorleefd; dat is waarom ik een lichaam heb vandaag dat me ondersteunt. De emotionele pijn echter die hiemee gepaard ging, heb ik lange tijd onderdrukt; omdat ik op dit niveau niet wilde voelen en mezelf niet kon toestaan om me zo verslagen te voelen.

Deze ‘Krijgers-mentaliteit’ was gekoppeld aan mijn Ego, mijn denken, mijn overtuigingen. En het weerhield me er eerder van om me te onthechten van de pijn, maar benadrukte eerder de les die ik moest leren: wees zacht en lief voor jezelf. Accepteer jezelf volledig en neem de verantwoordelijkheid voor je leven waar je nu staat.

Dit inzicht kwam pas toen ik uit mijn denken kon stappen en werkelijk in mijn lichaam kon gaan voelen wat er diep van binnen leefde. Het hart weet altijd zo veel, maar het is het hoofd dat precies wil weten wat het hart wilt, en probeert om daar de controle over te krijgen. Dat is de dualiteit van het Ego, en dat is precies wat zo velen van ons ervan weerhoudt om te voelen.

We bekritiseren onszelf en anderen, overtuigen dat we niet genoeg zijn of dat we het niet waard zijn. Allemaal opmerkingen vanuit het hoofd, al dan niet geconditioneerd of versterkt door de wereld waarin we leven. Het is een hoofdenmaatschappij geworden waarin we leven, en dat is al lange tijd het geval.

Met elke nieuwe ontwikkeling op technologisch vlak lijkt het soms wel alsof we steeds verder komen te staan van wie we werkelijk zijn; ‘spirits’ die een menselijke ervaring hebben, en niet mensen die een spirituele ervaring hebben.

Onthecht en Sta Voor Jezelf

De les die we allemaal moeten leren in dit leven is het inzicht dat we allemaal verbonden zijn, terwijl we de illusie hebben dat we gescheiden van elkaar zijn. We houden vaak vast aan die dingen en mensen waarvan we geloven dat ze ons compleet of gelukkig maken. Dit is wederom een overtuiging vanuit het ego dat je zegt dat je niet genoeg bent, en dat gepaard gaat met de schuld die we daarover voelen.

Door jezelf te onthechten van deze gedachten en overtuigingen en te zien waar je nu bent en wie je nu bent precies is waar en wie je nu moet zijn, neem je de verantwoordelijkheid over je eigen leven weer terug in eigen hand en ga je verder in je zelfacceptatie, zelfliefde en zelfvertrouwen.

Hou openlijk van jezelf

Weet dat je een keuze hebt, om niet alleen te kiezen of je sterk of zwak in een gebeurtenis staat, maar ook te weten dat je vanuit zelfliefde de beste gereedschappen in handen hebt om jezelf er weer bovenop te helpen en de ervaring als wijze les te integreren in de rest van je leven.

Ook al zie je het leven misschien nu somber in, of kamp je met gevoelens van depressie, overweldiging, of angst; het is altijd de liefde voor jezelf die je doet realiseren dat je een eindeloze hoeveelheid aan kracht in je hebt om elke situatie en ervaring te doorstaan.

Vul daarom je eigen kopje met zelfliefde. Wacht niet op iets of iemand van buitenaf die je gelukkig maakt of die je accepteert. Het is altijd de eerste stap om jezelf in al je volledigheid te accepteren en te omarmen voordat je dit aan een ander kunt geven. In deze hoef je niets te krijgen van buitenaf om je weer goed te voelen. Geen goedkeuring, geen pil, geen ‘quick fix’.

Elk proces kent zijn eigen tijd, en het is de tijd waar we vaak de meeste moeite mee hebben. Om de diepere gevoelens en emoties toe te staan en het in het moment niet te weten. En dat is meer dan oké. We zijn geen alwetende wezens, en we hoeven ons ook niet voor te doen dat we dat zijn.

Het is genoeg om werkelijk het vertrouwen te hebben dat wat er nog voor ons ligt je meer zal bieden wanneer je jezelf toestaat de werkelijke diepere lagen van jezelf naar boven te laten komen, en zonder oordeel ze te accepteren en te omarmen.

Hier is mijn vraag voor jou vandaag: op welk vlak ben jij het laatst door de pijn heen gegaan, en hoe heb je dit ervaren?

Ik ben benieuwd naar je antwoord. Laat daarom een reactie hieronder achter en ik kom er zeker bij je op terug.

Op jouw succes,

Robert