De iPhone app Empowerment voor een succesvoller leven
Grensverleggend. Zo zou ik het wel noemen: de aanschaf van een iPhone. Niet omdat ik ouderwets ben, vanwege mijn lange geschiedenis met Nokia-toestellen. Nee, ook niet ironisch bedoeld vanwege mijn voorliefde voor Apple. Nee, ik noem het grensverleggend vanwege het feit dat ik met maar een paar procent zicht de toch wat risicovolle stap uit mijn comfortzone neem om een touchscreen telefoon te kopen. “Ik was toch niet gek?!”
Nee hoor, don’t worry. Ik heb ze alle 100 nog op een rijtje.
Vergelijkingen – Big Deal
Ik begin deze blog met een introductie over iets wat ogeschijnlijk niets betekenend is. ‘So what? Je hebt een iPhone. Ik heb er al 5 jaar één.’ Wat in de ogen van een ander weinig voorstelt, kan voor mij juist wel een big deal zijn. En laat ik daarom beginnen met een les waar ik lang over gedaan heb om hem te leren: vergelijk jezelf niet met een ander.
Een ieder van ons is gemaakt op geheel eigenwijze manier. Dat wil zeggen, we hebben allemaal onze eigen talenten, kwaliteiten, valkuilen en eigenaardigheden. Het kan er bij mij niet in dat er ook maar één persoon op deze hele wereld identiek is aan een ander.  En zoals bij een auto die volledig met de hand gemaakt is, zo is elk model mens nooit exact hetzelfde als één van zijn medestanders. We zijn allen special editions.
Leren lopen gaat met vallen en opstaan
Wanneer je dus tegen een uitdaging, probleem of obstakel aanloopt of je overweegt een (lang uitgestelde) droom te realiseren, kortom: je besluit uit je comfortzone te stappen en je grenzen te verleggen, blijf dan gefocust op je eigen resultaten en let goed op wat je onderweg allemaal mee kunt pikken als ervaring. Verwacht niet van jezelf dat het in één keer perfect loopt, dat staat gelijk aan de gedachte dat je in één keer onvoorbereid een marathon uit zult lopen of zonder technische kennis een replica van de Eiffeltoren zult bouwen. Sta jezelf toe onderweg te leren zonder de druk van een tijdslimiet op de ketel te hennen. Dat maakt het proces een stuk gemakkelijker.
Hoewel het goed is om van ervaringen van anderen te leren, en bewezen systemen uit te proberen, blijft het een goed advies om te kijken hoe jij achter het stuur van jouw leven zit. Als jij van A – daar waar je nu bent – naar B – daar waar je einddoel is – wilt komen, dan heeft het totaal geen zin om te allen te zien hoe andere weggebruikers rijden. Concentreer je op je weg, het vervoersmiddel, wat er nu gebeurt en hou je einddoel voor ogen.
…maar brengt je wel waar je wilt zijn
Nog geen dag na mijn aankoop betrapte ik mezelf erop dat ik mijn nieuwe speledingetje al aardig onder de knie had. Bellen en sms’en gaat goed, mail checken en beantwoorden gaat ook prima en de intuïtieve virtuele assistent Siri is ronduit lachwekkend geweldig! Door de beslissing je obstakel te tackelen, ervaring op te doen in wat voor resultaten je acties opleveren en waar nodig je tactieken aan te passen kom je met flinke stappen dichterbij je doel.
Hulpbronnen – de apps van succes
Maar er is meer. Deze avond vond ik een interessante site met apps voor mensen met een visuele beperking. Het is namelijk al lastig genoeg om met een wazig beeld door het leven te gaan, maar als touchscreen smartphones de nieuwe norm worden, dan kun je best een steuntje in de rug gebruiken als het gaat om succesvol contact met de buitenwereld. Gelukkig biedt technologie ook voor de visueel minder bedeelden een oplossing.
Van apps die al sprekend je de weg leiden in een onbekende omgeving en apps die je sms’jes, e-mails en Facebook feeds voorlezen tot apps die je zeggen wat voor kleur broek je aan hebt en je geld voor je tellen. Zelf heb ik HeyTell gedownload, een app waarbij je je telefoon als ouderwetse walkie-talkie gebruikt. Met een druk op het scherm spreek je een voice-message in die na het loslaten van de knop direct wordt verstuurd. Ook best handig als je in alle haast nog even iemand wilt spreken, toch?
De meest geschikte app voor de taak
En dat brengt me bij het tweede punt: accepteer hulp als je dat verder brengt. Natuurlijk: jij bent de kapitein van jouw schip. Jij bepaalt de koers. Maar ook een kapitein heeft hulptroepen aan boord, nietwaar? Zo maak je gebruik van je eigen resources en van dat van anderen om je heen. Synergie heet dat, en het komt simpel gezegd neer op dit: één plus één is meer dan twee. Vele handen maken licht werk, of in mijn voorbeeld: vele apps maken werk licht 🙂
Of je nu ondernemer bent en tegen een uitdaging aanloopt buiten jouw expertise, of je struikelt bijna over een persoonlijk obstakel, er is altijd wel iemand in de buurt die je kan helpen. Thank technology for that (again).
Omdat er miljoenen apps zijn die je kunt downloaden, kan het zijn dat je door de bomen het bos niet meer ziet. Ik weet dat ik binnen een uur al meer apps had gedownload die ik waarschijnlijk toch niet ga gebruiken en die nodeloos capaciteit van mijn telefoon eisen. Hoewel het verleidelijk is om op veel verschillende aanbiedingen in te gaan, weet ik nu weer dat ik beter gefocust kan blijven op mijn doel: mogelijkheden zoeken om gemakkelijker, effectiever en sneller m’n resultaat te bereiken. Of dat nu een app is die me helpt om me met energiebehoud mijn telefoon te bedienen, Â een bereidwillige vriend is die me helpt met verhuizen of een lezing van een spreker of een sessie met een coach die me helpt om mijn huidige situatie te veranderen naar mijn gewenste situatie.
Jij bent de kapitein van jouw schip. Jij bepaalt dus ook wie er op jouw schip meevaart en wat ze doen. Dat klinkt misschien arrogant of egoïstisch, om te zeggen dat je de mensen in je leven gebruikt om er zelf beter van te worden, maar is dat ook niet een kwaliteit die erin verscholen zit? Mijn netwerk op Facebook bestaat uit zo’n 600+ contacten, en ook hierbij merk ik dat er een wisselwerking is van geunsten die gevraagd worden en favors die gegeven worden. Zo worden we er beide beter van.
Synergie = egoïstme + altruïsme
Maar van al die mensen in mijn netwerk heb ik er misschien maar één of twee echt nodig als ik verlegen zit om een specifieke uitdaging. Zo hoefde ik voor het publiceren van mijn eBook zeker niet mijn hele netwerk aan te spreken om een paar proeflezers te vinden. Van alle uitnodigingen koos ik de twee die ik het beste vond. In dat licht gezien kun je zeggen dat door de synergie van de mensen in je leven (je netwerk), je meer uit jezelf kunt halen, en meer kunt bieden aan anderen. Zo is het geen éénrichtingsverkeer, maar een gesloten circuit dat alsmaar sterker wordt. Empowering vind ik dat.
Of je nu niks meer kunt zien, in een rolstoel zit of ‘gewoon’ tegen een niet-fysiek obstakel aanloopt, er zijn altijd hulpbronnen die je behoeden voor een lantaarnpaal, uit de tramrails trekken en je helpen en stimuleren de nieuwe stappen buiten je comfortzone weer comfortabeler te maken.
Vertrouw op jeelf, vertrouw anderen, vertrouw op je missie.
Durf jij een stap uit je comfortzone te nemen, of doe je dat al? Laat dan hieronder een comment achter en deel je ervaring of succes.
Op jouw succes,
Robert
[…] kunnen gebruiken. Niet alle regels namelijk werken in je voordeel. Sommigen houden je in je comfortzone, terwijl anderen zelfs tegen je […]
(From blog)
(From blog)
(From blog)
(From blog)
(From blog)
(From blog)
(From blog)
(From blog)
(From blog)
(From blog)
(From blog)
(From blog)
(From blog)
(From blog)
(From blog)
(From blog)
(From blog)
(From blog)
(From blog)
(From blog)
(Comment from blog)
(Comment from blog)
(Comment from blog)
(Comment from blog)
(Comment from blog)
(Comment from blog)
(Comment from blog)
(Comment from blog)
(Comment from blog)
(Comment from blog)
(Comment from blog)
(Comment from blog)
(Comment from blog)
(Comment from blog)
(Comment from blog)
(Comment from blog)
(Comment from blog)
(Comment from blog)
(Comment from blog)
(Comment from blog)
There’s always the choice to make a change and to make the save trip back!
Keyboards are sooooo 1998 😉
Tegekke blog X
30 jaar hield mijn man (geopereerd aan hersentumor) zijn actieradius van wandelen binnen zo’n 500 meter. Veel goede redenen had hij om niet buiten die comfort zone te treden, want als hij meer energie verbruikte werd hij vaak ziek. Het laatste jaar is hij toch gaan opbouwen en met succes: Nu wandelen we samen tot wel 5 km. en genieten ons gek in de duinen. Deze successtory haalt waarschijnlijk niet de krant, maar wel deze blog.
Hey Robert,
Wat een prachtig stukje weer! Is het niet zo dat elke keer dat wij iets nieuws proberen onze grenzen (van de comfortzone) verleggen? Volgens mij is dit noodzaak als je bepaalde doelen in het leven wilt bereiken. En wanneer je nieuwe dingen probeert, dan is het zo fijn om te weten dat je ook mag falen, dat er fouten gemaakt mogen worden! Deze gedachte helpt (mij!) om (op dat moment) in die nog-niet-comfortabele zone te blijven totdat je jezelf ook daar prettig voelt. Dat heet leren of (zelf)ontwikkeling en betekent meestal vooruitgang. Opgeven na 1 poging kan ook, maar dan zal er slechts weinig veranderen… Niks mis mee als men hiervoor kiest, maar ieder zijn/haar eigen keuze! 😉
Tijd dat ik weer eens uit mijn comfortzone treed, maar niet middels een iphone! 😉 Jij veel plezier van je nieuwe speledingetje 🙂
Hartelijke groet, Jorrit
Dank je. Zo heb ik er nog een paar die erg leuk zijn 🙂
goh wat ee leuk artikel!