Kwetsbaarheid wordt vaak gezien als een zwakte. In een wereld waarin je geconditioneerd bent om hard tegen hard te spelen in plaats van hart tegen hart, is kwetsbaarheid een aspect van jezelf dat weggemoffeld wordt, hoogstens zichtbaar wanneer je met je partner bent. Waarom zou je je dan kwetsbaar willen opstellen?
Wat is kwetsbaarheid?
Kwetsbaarheid betekent voor mij dat je je openstelt naar de buitenwereld en laat zien wat er in je leeft; the good, the bad and the ugly. Nu wil ik hier niet mee zeggen dat je naar iedereen AL je emoties moet ventileren en dat je mag verwachten dat iedereen je direct te hulp komt schieten wanneer je je kwetsbaar opstelt. Kwetsbaarheid is het delen van die aspecten die diep van binnen leven, die je liever niet laat zien, en die je echt ‘mens’ maken.
Kwetsbaarheid is een fase, een momentopname. Je hoeft niet alle uren van alle dagen je kwetsbaarheid te tonen, maar je kwetsbaar kunnen opstellen wanneer iemand zijn of haar hart opent en iets persoonlijks met je deelt; dat is het moment om je ook kwetsbaar op te stellen. Je kunt je natuurlijk ook zelf eerst kwetsbaar opstellen, nog voordat iemand anders dat doet.
De Kracht van Kwetsbaarheid
Een serie aan ervaringen en gebeurtenissen in 2019 hebben me laten zien hoe ik de 30 jaar ervoor heb geleefd: voornamelijk uit het hoofd. Een overlevingsmechanisme waarin ik de hoofd-hartverbinding niet sterk voelde stromen. Bang om afgewezen te worden, onzeker over wie ik vond dat ik moest zijn in deze grote wereld, kijkend en zoekend naar anderen voor goedkeuring en voorbeelden van hoe het zou moeten.
Maar juist door mijn eigen processen van het afgelopen jaar besefte ik, dat eenieder zijn of haar eigen leven leidt. Wat ons werkelijk verbindt is de mate van openheid die we met anderen delen. In de tijden van mijn meest kwetsbare momenten, waarin ik de interne druk niet meer aankon, waren het die bijzondere vrienden bij wie ik me veilig genoeg voelde dat ik me kon laten zien voor wie ik werkelijk was in dat moment. Dat ik trillend en totaal overstuur op het centraal station in de hal van het station stond was bijzaak. Ik kon me werkelijk kwetsbaar opstellen, omdat ik me veilig voelde, en geen enkele ziel kon me daarin op dat moment op andere gedachten brengen.
Gedurende dat proces leerde ik hoe waardevol het is om kwetsbaarheid in te zetten als kracht. Hoe sterk ik me in mijn eigen schoenen kon voelen, zelfs zonder de support van mijn beste vrienden, waar dan ook; die ervaringen brachten me niet alleen dichter bij mezelf, ze gaven me ook de wijsheid om te leven vanuit mijn hart.
Inmiddels heb ik de eigenschap van kwetsbaarheid ook buiten mijn vriendenkring kunnen omarmen. Ik durf me kwetsbaar op te stellen in de supermarkt wanneer ik (voor de zoveelste keer) moet aangeven dat ik iets niet kan vinden vanwege mijn slechtziendheid, iets wat voorheen een behoorlijk grote ego-kwestie was. Ik durf uit te spreken wanneer ik iemand liefheb, ook als die ander daar niet hetzelfde antwoord op heeft. Ik kan mijn kwetsbare kanten laten zien; sterker nog, in mijn volgende boek dat dit jaar uitkomt deel ik een aantal van mijn meest kwetsbare kanten en momenten.
Balans
Neurobiologisch gezien zoeken we allemaal naar connectie. We zijn hard-wired om ons te verbinden met anderen. Wat voor een werkelijke diepe verbinding zorgt, is jezelf kwetsbaar kunnen opstellen; je laten zien voor wie je werkelijk bent. Dat daarbij ook aspecten van schaamte naar voren komen, is iets wat velen van ons tegenhoudt om die kanten te laten zien waar we niet trots op of zelfs bang voor zijn om te laten zen. Het gevoel dat je er dan ‘niet meer bij hoort, omdat je buiten de onzichtbare norm valt speelt daarin een grote rol. Je moet jezelf toestaan om gezien te worden voor wie je bent wil je connectie kunnen en laten plaatsvinden. Dat is kwetsbaarheid.
Uit een zes jaar lang onderzoek, uitgevoerd door researcher Brené Brown, blijkt dat mensen die zichzelf de moeite waard vinden ook een sterke mate van ‘belonging’ (ergens toe behoren)hebben. Mensen die zich altijd vragen of ze wel goed genoeg zijn en daarmee worstelen blijven zich daarentegen vaak afvragen of ze ergens toe behoren. De enige variabele tussen deze twee, was dat de mensen die een sterke mate van belonging hebben geloofden dat ze ook de moeite waard waren om ergens toe te behoren. Dit geldt overigens ook voor liefde.
Wat je uit die verbinding met anderen en jezelf houdt, is de angst dat je het niet waard bent om geliefd te zijn en in verbinding te staan met anderen.
Wat maakt het dan dat je vanuit waardigheid kunt leven? Uit Brené´s onderzoek kwamen de volgende eigenschappen naar voren. Mensen die zichzelf de moeite waard vonden om geliefd te zijn en ergens toe te behoren zijn:
- Moedig om imperfect te zijn (ze leven vanuit hun hart; het Latijnse woord cor is de basis van het Engelse woord courage, en de definitie hiervan is om het verhaal te vertellen vanuit je hart)
- Compassie om aardig naar zichzelf en anderen te zijn
- Connectie als gevolg van authenticiteit. Ze waren bereid om los te laten wie ze dachten dat ze moesten zijn om te zijn wie ze waren.
- Wat je kwetsbaar maakt, maakt je tegelijkertijd ook mooi.
Kwetsbaarheid als noodzaak
Kwetsbaarheid tonen is niet iets wat gemakkelijk is, noch enorm pijnlijk, het is simpelweg noodzakelijk. Deze fijne balans is essentieel.
Kwetsbaarheid is de kern van schaamte, angst en de zelfwaarde. Tegelijkertijd is het de kern van plezier, creativiteit, liefde en belonging. Maar toch worstelen we er allemaal van tijd tot tijd mee.
De crux met emoties is, dat je niet selectief kunt zijn in wat je voelt. Je hebt het hele spectrum ter beschikking. Je kunt niet zeggen “Ik kies niet voor schaamte, angst en schuldgevoel, maar wel voor plezier, creativiteit en blijheid.” Je hebt met alle emoties te maken, en het is juist de bereidwilligheid om je in elke emotie te laten zien dat je de kracht van kwetsbaarheid geeft.
Wie vanuit kwetsbaarheid leeft laat zich zien voor wie hij werkelijk is. In onzekere tijden én in tijden van absolute zekerheid. Dat maakt je authentiek, menselijk en echt.
Pas dan kunnen mensen je werkelijk zien voor wie je bent. Tot die tijd is wat je laat zien eerder een masker of imago dat je wil dat mensen zien.
Stel jezelf dus kwetsbaar op. Het is geen zwakte, maar een kracht.
Hier is mijn vraag voor jou: wat betekent kwetsbaarheid voor jou?
Ik ben benieuwd naar je mening. Laat daarom hieronder je reactie achter en ik kom er zeker bij je op terug.
Op jouw succes,
Robert
Als je dit artikel over kwetsbaarheid waardevol vond, deel het dan met mensen uit je social medianetwerk door op je favoriete knop te klikken zodat zij ook van deze informatie kunnen profiteren.
PS: kom je steeds weer die momenten tegen waarin je niet sterk in je schoenen staat? Is het tijd om echt de basis te leggen voor een leven van zelfvertrouwen en eigenwaarde? Download dan hier mijn gratis boek Sterker Dan Ooit.
Je beschrijft een patroon dat voor velen erg herkenbaar zullen zijn Paul. Ook ik associeerde kwetsbaarheid met onveiligheid en voelde me al snel afgewezen wanneer ik me kwetsbaar opstelde en anderen daar niet op reageerden zoals ik wilde.
Inmiddels weet ik dat dit gevoel van afwijzing vanuit mijzelf kwam, en dat ik mezelf afwees nog voordat anderen dat deden (ongeacht of dit nu mijn gevoel was of echt klopte).
Door mezelf te erkenen voor wie ik werkelijk ben, en alles te omarmen en accepteren zoals ik nu ben, het het laten zien – en dus mezelf kwetsbaar opstellen – een authentieke kracht geworden waarbij ik vanuit de innerlijke vrede en rust veel meer aspecten van mezelf kan laten zien die de krachtige kwetsbaarheid zichtbaar maken.
Dank je Paul. Keep up the great work!
Robert
De reactie op mijn kwetsbaarheid vroeger was afwijzing. Dat kan ik nu pas inzien. Kwetsbaarheid is daarom verbonden geraakt met onveiligheid.
Ik ben bezig om me in kleine stappen meer te laten zien, om naast mijn kwetsbaarheid tevens mijn grootste kracht te ervaren. Omdat ik weet en ervaren heb dat die 2 (op natuurlijke wijze) ook met elkaar verbonden zijn.
Gr Paul