Onlangs had ik een oude vriend op visite – ik denk dat we elkaar meer dan zes maanden geleden voor het laatst hebben ontmoet. Onder het genot van een drankje kwamen we tot het onderwerp van rust nemen, en liet mijn vriend me weten dat hij onlangs met de trein een interessante waarneming constateerde.
In de hedendaagse tijd van moderne en technologische ontwikkelingen ligt de wereld letterlijk aan onze vingertoppen. Met de komst van smartphones en mp3-spelers die continue met het internet verbonden kunnen zijn, verschillende applicaties die je kunt gebruiken om je wachttijd te overbruggen en kosteloze ping-berichten die je aan je vrienden kunt sturen zodat ze weten waar je bent, vind ik het niet verwonderlijk dat er steeds meer mensen bij komen die overspannen raken of langzaam maar zeker toegroeien naar een burn-out.
Oké, de wereld evolueert, en wij evolueren mee. Persoonlijke, technologische, ecologische, economische en maatschappelijke ontwikkelingen volgen elkaar in rap tempo op. En allen zorgen ze ervoor dat wij als mens ook door ontwikkelen.
In eerste instantie denk ik dat dit een goede zaak is. Anthony Robbins – een coach voor wie ik veel bewondering en waardering heb, noemt dit CANI, wat staat voor Constant And Neverending Improvement (vrij vertaald: Continue en Voortdurende Ontwikkeling). We zijn als menselijk ras in staat om onszelf steeds verder naar een volgend niveau te tillen – op verschillende vlakken, zoals relaties, gezondheid, financiën, carrière, persoonlijke groei en contributie aan de wereld. En eerlijk gezegd denk ik ook dat we dat onszelf en de mensen om ons heen verschuldigd zijn; door de beste versie van jezelf te zijn die je kunt zijn.
Maan aan de andere kant vraag ik me af in hoeverre we de essentie van deze boodschap nog hebben onthouden, en – misschien belangrijker nog – hoe we dat bewerkstelligen.
Ik zie zoveel mensen om me heen die geleid worden door hun externe wereld. Brandjes blussen voor, tijdens en na het werk en maar door blijven racen om er maar voor te zorgen dat alles af is.
Well, let me tell you this, buddy: Niets is ooit helemaal af. En als het al af lijkt, dan komt er onherroepelijk een volgende taak waar je je tanden in mag zetten.
Nee, we blijven maar doorgaan. Net zo lang tot dat onze batterij leeg is en we vervolgens wekenlang de tijd nodig hebben om weer op te laden om vervolgens weer op dezelfde manier aan de slag te gaan. Het gevolg: een uitputtingsslag voor lijf en leden wat op de lange termijn geen enkel voordeel biedt.
Vraag jezelf eens af: wanneer heb ik voor het laatst écht de tijd genomen om tot rust te komen?
De Kunst van het Rust Nemen
Ik doel dan niet op die ogenschijnlijke vorm van rust, waar je onderuitgezakt voor de televisie hangt, of waarbij je met een zacht Chopin-muziekje het laatste Harry Potterboek aan het lezen bent. Nee, de rust zoals hij van origine bedoeld is: niets doen.
Wanneer heb je voor het laatst niets gedaan. Op de bank zitten en niets meer dan dat. Je ogen sluiten en even de tijd nemen om de miljarden impulsen die normaliter elke seconde op je netvlies binnenkomen stop te zetten.
In plaats van je wachttijd op de trein te overbruggen met het spelen van een spelletje op je iPhone of naar je favoriete nummer op je mp3-speler te gaan luisteren, kijk eens of je jezelf die paar minuten kunt gunnen waarin je niets hoeft te doen. Letterlijk niets.
Ik denk dat de meesten van ons niet eens de vijf-minutengrens zullen halen. Simpelweg omdat we vergeten zijn en de kunst van het rust nemen voor onszelf verleerd hebben. Maar… gelukkig baart oefening kunst, en dus is het niet een reeks tevergeefse pogingen, maar een opbouwende verbetering (zoals met bijna alle nieuwe dingen die je besluit te ondernemen).
What’s In It For Me?
Wat het je oplevert? Wat dacht je van meer energie, een rustiger mindset, scherpere focus, een betere gezondheid – mentaal en fysiek – en ongetwijfeld nog veel meer positieve resultaten.
Uit onderzoek is gebleken dat wanneer je ’s middags een zogenaamde catnap doet (een hazenslaapje) van bijvoorbeeld tien of vijftien minuten, dat je de rest van de dag beter presteert en meer energie overhoudt. Voor mensen die graag zoveel mogelijk willen doen in hun gelimiteerde tijd, is dit wellicht een belangrijke overweging. Maar ook voor de mensen die bewuster en gezonder willen leven.
In plaats van koste wat kost door te blijven draven om er maar voor te zorgen dan dingen gedaan worden, neem je rust van tijd tot tijd. Slechts een paar minuten, als je toch zit te wachten op de bus of de trien. Of als je wacht op je afspraak, of zelfs als je bij de tandarts of dokter in de wachtruimte zit te wachten op je beurt. Wat dit laatste betreft lijkt mij het nemen van je rust overigens de beste keuze, want zeg nou zelf, de tijdschriften daar zijn toch al eeuwenoud 🙂
Je bent veruit veel productiever, effectiever en efficiënter bezig als je met een heldere geest werkt, dan wanneer je doorgaat, ook als je merkt dat je aandacht en focus verslapt.
Vul je Vrije Tijd Met De Beste Keuze
We hebben eigenlijk ontzettend veel vrije tijd, maar helaas proppen we het meeste van die vrije tijd vol met zaken die niet altijd de beste keus zijn.
Begin eens met een paar minuten niets doen. Elke dag. Voor de eerstvolgende week. En ervaar hoe het je bevalt. Wanneer je merkt dat dit je goed doet, maak dan de beslissing en committeer je eraan om het drie weken vol te houden. 21 dagen. Dat is de tijd die je nodig hebt om een nieuwe gewoonte aan te leren en te laten integreren in je dagelijkse systematiek.
Soms is niets doen toch echt de beste keuze die je kunt maken 😉
Op ons succes.
Robert
Onlangs tijdens een training werd ik weer met de neus op de feiten gedrukt, we zitten in de periode van interruptie, emailen, bellen, social media, sms. Op elk moment worden we gestoord in hetgeen wat we doen. Wanneer je met iets bezig bent en je neemt de telefoon op, kost het 25 minuten om weer terug te komen op het punt waarop je daarvoor stopte. Na dit bericht leg ik nu dagelijks minimaal 4 uur per dag mijn telefoon weg en ga aan het werk.
Hierdoor ben ik onlangs mijn telefoon vergeten en heb ik heerlijk in de stad rondgelopen. tevens ervaar ik heerlijk rustige momenten tijdens mijn sporten. geen telefoon, af en toe een audio boek en regelmatig helemaal niets, alleen gedachten. Dat zijn de momenten die ik absoluut koester. Dat zouden meer mensen moeten dan.
Dank je wel voor deze post!
grtz
J
Hoi Bo,
Bedankt voor je reactie. Ik heb dit stukje geschreven om anderen te laten zien dat we lijken te leven in een maatschappij die almaar sneller gaat en meer ‘verwacht’ van ons. Bizar eigenlijk, want de maatschappij zijn we zelf, en dus bepalen we zelf hoe snel iets gaat.
Ik heb het voorrecht je iets beter te mogen leren kennen, en ik heb gezien dat je in staat bent duidelijk je grenzen af te bakenen en rust voor jezelf te nemen. Dat is een ware kwaliteit, want ik zie genoeg mensen om me heen die maar door blijven racen om zoveel mogelijk gedaan te krijgen in de tijd die ze beschikbaar hebben.
Je gebruikt een mooie metafoor en ik denk dat we daaraan kunnen toevoegen dat zonder het nemen van de nodige rustmomenten onze kaart opbrandt en niet in staat is om zijn licht over te dragen naar een andere kaars. Dat zou zonde zijn.
Juist door af en toe een pauze in te lassen en werkelijk even niet te hoeven doen – op die manier brandt je kaars langer.
Bedankt voor je reactie.
Robert
Toevallig vandaag een dag vrij genomen 🙂
Ik voel me best aangesproken door dit stukje, ook ik laat geen moment ongemoeid. Het passief bezig zijn en mentaal jezelf eigenlijk compleet uitputten heeft me een paar jaar geleden aan het denken gezet om beter met de vrije ruimte in mijn hoofd om te gaan.
In plaats van te denken dat ik reserve energie over heb, plan ik mijn rust als echte afspraken in mijn agenda.
Het explosief bezig zijn is in een vingerknip omgezet in implosief bezig zijn, het doseren van energie kun je denkbeeldig als een brandende kaars zien; kaars brand rustig op een rustige plek, kaars geeft warmte af maar brand wel gecontroleerd op, kaars blaas je uit als je geen energie nodig hebt, heb je een nieuwe kaars als deze op is?
Je mag best vurig branden, laat jezelf alleen niet opbranden 🙂
Gun en verdedig je rust, niemand zit te wachten op een uitgebrande kaars ook jezelf niet 😉
Thanks for this post Koekie, ik ga van mijn vrije dag genieten!