Robert van der Wolk werkt al meer dan 20 jaar als psychotherapeut, internationaal spreker, trainer en life-coach. Zijn werk heeft duizenden over de hele wereld geïnspireerd om het beste in zich naar boven te halen. Wil jij ook meer in je persoonlijke of professionele leven - boek dan nu een gratis strategiegesprek en start met de creatie van jouw onbegrensde leven.
Robert van der Wolk werkt al meer dan 20 jaar als psychotherapeut, internationaal spreker, trainer en life-coach. Zijn werk heeft duizenden over de hele wereld geïnspireerd om het beste in zich naar boven te halen. Wil jij ook meer in je persoonlijke of professionele leven - boek dan nu een gratis strategiegesprek en start met de creatie van jouw onbegrensde leven.
Robert van der Wolk werkt al meer dan 20 jaar als psychotherapeut, internationaal spreker, trainer en life-coach. Zijn werk heeft duizenden over de hele wereld geïnspireerd om het beste in zich naar boven te halen. Wil jij ook meer in je persoonlijke of professionele leven - boek dan nu een gratis strategiegesprek en start met de creatie van jouw onbegrensde leven.
Hi Paul,
Ja, je hebt hier een goed punt te pakken: We denken dat we een gevoel te pakken hebben, maar komen later tot de conclusie dat het eerder om een rationalisatie ging.
Ook ik heb me hier in het verleden zeker ‘schuldig’ aan gemaakt, denken dat ik een gevoel beschrijf, maar het werkelijke gevoel er volledig uitlaten; analyse, evaluatie, projectie en diagnose ervoor in de plaats zettend.
Wanneer je weet dat je iets voelt omdat er aan een behoefte wel of niet voldaan wordt, wordt het duidelijker en zelfs makkelijker om tot de kern te komen:
Gevoelens beschrijven is vaak lastig omdat we eigenlijk nooit geleerd hebben om werkelijk te voelen. Al vanaf kinds af aan, de tijd waarin we wel open waren en onze emoties en gevoelens deelden, werden we geconditioneerd om ze in mindere mate te laten zien. Misschien herken je enkele van deze uitspraken:
– Wat zullen de buren er wel niet van denken?
– Als je silt bent, krijg je een snoepje
– Je mag weer bij ons aan tafel zitten als je weer normaal kan doen
Het gevolg is dat we nu in onze volwassen jaren meer moeite moeten doen om werkelijk te achterhalen wat het is dat we voelen, zonder dat daarbij ons hoofd de regie overneemt.
Hoe meer we in contact staan met wat we echt voelen, hoe beter we kunnen overbrengen welke behoefte erachter zit, en vanuit empathie en compassie hetzelfde proces bij de ander kunnen zien.
Bedankt voor je waardevolle reactie Paul!
Robert
Hoi Robert, ik ben het eens met je antwoorden. Ik denk dat teleurgesteld zijn ook geen gevoel is maar een verwachting die niet is uitgekomen.
Ik heb recent nog de volgende zin gebruikt: ‘ik voel me niet begrepen’. En ik weet nu dat dit geen gevoel is, maar een diagnosewoord of situatiebeschrijving. Door alsnog het onderliggende gevoel te zoeken, ontdekte ik dat er boosheid onder zat. Terwijl ik verdriet verwachte. Ik ontdek daarom dat het zoeken naar mijn gevoel achter de onechte gevoelsbeschrijvingen een hoop helderheid kan geven over mezelf. Waardevolle inzichten dus. Het laat me voelen waar ik sta in mijn relatie met de ander. Ben dus erg blij met jou blogartikel!
Bedankt Robert.