Zelf doen!

Wederom een kort verhaaltje uit een van de vele fotoalbums die ik bezit over mijn tot nog toe korte, doch interessante leven. Ik zal ongeveer anderhalf jaar oud geweest zijn, toen ik mijn eerste opmerking ‘Zelf doen!’ maakte, wat ik toen nog uitsprak als ‘Seftoen!’. Of het nu ging om het aantrekken en dichtritsen van mijn jas of het instappen van mijn schoentjes, of het zelf eten en uiteindelijk het zelf strikken van mijn schoenen, zo eigenwijs als ik was wilde ik niet luisteren naar het advies van anderen, noch wilde ik dat anderen me hielpen. Ik was een ontdekkingsreiziger, een avonturier, en ja, je wereld verkennen deed je natuurlijk in je eentje. Voordelen Toch zou het, in alle jaren die nog zouden volgen, de basis worden van een hardnekkige overtuiging; dat ik met vrijwel elke nieuwe uitdaging het wiel zelf moest uitvinden. Te eigenwijs of edelmoedig (of misschien zelfs bang) om advies of hulp te vragen, te onkundig om het zelf snel af te kunnen. Nu heeft dat voordelen en nadelen. Het voordeel is, dat je als kind, ontzettend snel leert hoe iets werkt, en vooral, hoe je iets niet moet doen of juist dat je iets niet meer wilt doen. In één van mijn vorige blogs schreef ik dat ik als peuter met een driewieler de trap opreed, een bult op mijn hoofd viel en onder de blauwe plekken zat. Ondanks dat het me waarschijnlijk was verteld dat ik dit beter niet kon doen (en anders heb ik zeker nog voorbeelden waarin mijn moeder me liet weten dat ik op het punt stond iets stompzinnigs te doen, zoals ondersteboven de trap af glijden), wilde ik het toch aan de lijve ondervinden hoe het was. De ervaring leert het snelst op basis van het resultaat wat je bereikt met je inspanning. Nadelen Maar ‘zelf doen’ heeft ook zijn nadelen. Los van de potentiële blauwe plekken, is het een tijdrovend, inspannend en soms razend irriterende manier van werken. Wanneer we als volwassenen de overtuiging meedragen dat we in staat moeten zijn alles alleen af te kunnen, dan zal dat ons op een gegeven ogenblik erg duur komen te staan. Waren we als kind nog afhankelijk(er) van onze ouders of opvoeders, zo hebben we nu hoogstwaarschijnlijk de overtuiging dat we nu als volwassenen toch wel beter moeten weten. Om hulp vragen is daarom vaak uit den boze. Oplossing Maar feit is, dat wanneer je iets niet weet, of niet kunt, je sneller, effectiever, efficiënter en succesvoller bent als je juist wél de hulp of het advies van een ander durf in te schakelen. Persoonlijk weet ik niets van elektronische apparaten af – hoe ze werken als er iets aan kapot gaat - , of hoe je een waterkraan moet vervangen. Ik weet niets van behangen of verven, of van het leggen van een vloer. Ik weet nagenoeg niets van eerste hulpverlening of ICT, of zelfs hoe ik mijn belastingen moet doen. Kortom, er zijn genoeg vlakken in mijn leven waar ik geen verstand van heb, maar waar ik ook niet mezelf in wil dwingen om er alles over te weten. Ik weet hoe ik moet lezen, schrijven en praten, en dat is waar ik me op focus en in blijf ontwikkelen in mijn (professionele) leven. In de rest van de gevallen vraag ik liever anderen om hulp. In de eerste plaats omdat zij er veel meer vanaf weten, en in de tweede plaats omdat ik er liever niet de tijd voor wil vrijmaken om me daarin te verdiepen. De clou is, durf om hulp of advies te vragen. Je hoeft niet altijd zelf het wiel uit te vinden. Je bent per slot van rekening toch geen kind meer? ☺ Bovendien is het voordeel van het vragen om hulp of advies, dat je een bepaalde synergie opbouwt. Misschien ken je het wel; 1+1= meer dan 2. Synergie Zo was ik afgelopen zondag aan het brainstormen met mijn vriend en schrijfcoach Ron de Joode. We namen onze businesses onder de loep en konden sparren over zaken die ons beiden aangaan en interesseren. De positieve energie die daaruit ontstond was gigantisch en hoewel we gevoelsmatig slechts een uurtje bezig waren, was de dag alweer bijna om. Meer dan 8 uur wisselden we kennis en informatie uit over onze eigen expertises. En het mooiste is, dat als je iemand om hulp vraagt, de ander hoogstwaarschijnlijk je met alle liefde wilt helpen. Vraag een ander iets over zichzelf te vertellen of iets over zijn expertise, en je zwengelt een motor aan die maar al te graag laat zien hoe hard het kan draaien. Wie durf jij vandaag om hulp te vragen? Op ons succes! Robert