Wat Betekent De Ander Voor Je?

Sommige ontmoetingen laten een diepe indruk achter. In de afgelopen maanden heb ik heel diverse nieuwe mensen leren kennen met wie ik inmiddels heel bijzonder contact heb mogen opbouwen. De uit Plymouth afkomstige David, met wie ik gisteren de eer heb mogen hebben is er daar één van; van het hartverwarmende welkom tot het liefdevolle afscheid heb ik elke minuut als speciaal ervaren. De vraag waarmee ik dit artikel start is dan ook: wat betekent de ander voor jou?

Het klinkt als een cliché: wanneer ik de deur uitga en nieuwe avonturen en uitdagingen aanga – of het nu in eigen land is of in het buitenland – dan ontmoet ik dikwijls één of twee mensen die me meer opvallen dan anderen, en met wie ik vrijwel direct een ‘klik’ voel. Die ‘klik’ is voor mij een vonk van verbinding, een spiegel naar mezelf en een licht in mijn eigen, nog onbekende duisternis.

Wat me het meeste heeft geraakt in al deze contacten is de openheid en echtheid waarmee ik deze mensen heb mogen ontmoeten. Ook al zijn de onderwerpen vaak zo uiteenlopend, dat ik het letterlijk over honderd en één dingen kan hebben, is het de onderliggende authenticiteit en hartverbinding van de ander die me zo aanspreekt en me laat inzien wat voor bijzondere mannen en vrouwen er buiten mijn eigen wereld zijn. Voor eenieder van hen zie ik de betekenis die ze hebben in mijn leven, zelfs als het slechts om een enkele ontmoeting gaat.

Dit afgelopen jaar heb ik duizenden mensen gesproken. Mijn werk staat me toe veel te reizen en dat biedt me tegelijkertijd de mogelijkheid om soms iemand tegen te komen met wie ik die klik voel, en vice versa; waarbij de klik wederzijds voelbaar is en er een prachtige en diepere ontmoeting mag plaatsvinden waarbij maskers van de ogenschijnlijke onverslaanbare en perfectie geprojecteerde imago’s de onzekere, bange of gepijnigde ego’s verhult. Wanneer die maskers niet meer nodig zijn om jezelf werkelijk t laten zien voor wie je bent, in al je kracht en kwetsbaarheid, dan zijn het die nieuwe ontmoetingen die je de reflectie naar jezelf kunnen laten zien.

In mijn ontmoeting met David was het de zachte mannelijke kant die ik mocht zien, en die ik ook in mijzelf terugzag; de Yin in de Yang. De zachtheid in de kracht. En ook de power in de kwetsbaarheid – de Yang binnen in de Yin. Voor mij is dat inspiratie tot verdieping, tot zelfinzicht en uiteindelijk tot persoonlijke zelfontwikkeling; ont-wikkeling, dat leidt tot de kern van mijn ware ‘ik’.

In een gesprek met hem raakten we hier een kern in een belangrijk thema aan: je bent geen mens dat een spirituele ervaring heeft, maar een spirit dat een menselijke ervaring heeft. Het is zo makkelijk om talloze ceremonies en rituelen bij te wonen en uit te voeren om dichter bij de Bron te komen van het ware bestaan; die bron leeft al in je. Dat ben je. Of zoals de Perzische dichter het ooit zo mooi wist te verwoorden: “You are not a drop in the ocean, but you are the entire ocean within the drop”. Het besef dat we een menselijke ervaring hebben betekent dat we mogen leren om vanuit die oneindige Bron onze basis mogen versterken en vergroten in de jaren dat we hier zijn. En hoe doe je dat beter dan introspectie, zelfreflectie en spiegels naar jezelf door middel van anderen?

De basis

Het is de connectie die je met de ander hebt die de basis is voor wederzijdse zelfreflectie, en verbinding, zowel met jezelf alsook met de ander. Het is die basis die zorgt voor authenticiteit en voor authentiek contact waar je werkelijk jezelf kunt zijn zonder de maskers en façades en verbloemingen, maar juist de solide rauwe en pure echtheid waarin alle littekens en geheelde botbreuken zichtbaar mogen zijn om als herinnering te fungeren van een leven dat niet perfect maar juist wel waardevol was omdat het doorleefd is.

De basis van leven is lef, en ja, er is lef voor nodig om jezelf werkelijk te laten zien voor wie je bent; niet voor wie je wilt dat je bent of hoop dat anderen denken dat je bent. Net als zelfvertrouwen is het ’t contact vanuit je Zelf naar anderen toe dat het sterkst moet zijn om alle lagen die daarboven zitten te kunnen dragen. Wanneer de basis vanuit je authenticiteit komt, kun je niet alleen vanuit je kracht in je kwetsbaarheid staan, maar ook veel gemakkelijker omgaan met de wereld buiten je, en alle mensen die daarin niet met jou op dezelfde golflengte zitten.

We geven allemaal invulling aan wat anderen voor ons betekenen, meer nog dan een label van buur, kennis, collega, vriend of geliefde. Het is vanuit de reflectie dat je kunt zien waar de ander jou spiegelt, wat hem of haar tot die leuke persoon maakt – en wat jou dus voor de ander tot die leuke persoon maakt. Dit inzicht deed mij niet alleen realiseren dat de ander de pure persoon is die hij of zij in mij ziet; tegelijkertijd besefte ik dat ik dit inzicht niet zou hebben zonder dat ik in contact kon staan om dit ook in mijzelf te ontdekken. Hoewel we niet allemans vriend kunnen of hoeven te zijn, er zijn altijd gelijkwaardige en oprechte contacten die je de diversiteit van wie je werkelijk bent laten zien… zolang je tenminste in die spiegels durft te kijken. Dat noem ik ware eenheid, of zoals David het in zijn eigen poëtische woorden wist te citeren:

“In the centre
Stillness is
To go to the one who could show me my own
And rest
At One
Here “

Echtheid. Daar draait het om. Om tussen alle gepaintbrushte magazinefoto’s en geperfectioneerde afleidingsadvertenties jezelf te kunnen blijven en te leven vanuit je hart, of beter nog, je ziel.

Ongeacht je sekse, leeftijd, achtergrond, cultuur of opvoeding – wat jou maakt tot wie je bent is terug te zien in de contacten die je het dichtste bij je hebt staan. Tegelijkertijd zijn ze je leermeesters voor waar je nog meer voor jezelf de ontdekkingsreis mag aangaan om je ware zelf te ontdekken. Nieuwe contacten zorgen daarin voor nieuwe input, en bestaande contacten zorgen daarin voor een mogelijkheid om jezelf en de ander van een andere kant te zien. Koester daarom wat je gewend bent en ontdek telkens weer wie zij nog meer zijn door anderen te ontmoeten en nieuwe facetten van jezelf te leren kennen, zodat jij jezelf vanuit jouw nieuwe kanten je bestaande contacten opnieuw mag zien.

De ander, of het nu David, Ann, Daniël of   Elle is, zijn voor mij allemaal spiegels en waardevolle connecties. Ze laten me zien waar mijn kracht ligt, wat ik mag liefhebben in mezelf, wat ik koester in een contact en waar ik me kan ontwikkelen. En ik ben ervan overtuigd dat dit ook voor hen geldt.

Het lijkt erop dat we mensen nodig hebben om onszelf te leren kennen. Dat door middel van spiegels en reflectie we in staat zijn om zowel de lichte kanten alsook de schaduwzijdes in onszelf te zien. Om vanuit de ander jezelf te zien voor wie je bent, voorbijgaand aan alle make-up die dagelijks op iedereen gesmeerd wordt.

Wat je doet is niet wie je bent. Wat de mening van de ander is, betekent niet dat je niet van hem of haar kunt leren, zeker over jezelf. En waar je ook staat in je leven, of je te maken hebt met enorme uitdagingen of op de top van je eigen wereld staat – weet dat wie je echt bent een doorlopend proces is van ontdekking en ontwikkeling. Alleen op die manier ontketen je je eigen mogelijkheden, verborgen talenten en ontdoe je jezelf van alle onnodige muck die er aan je kleeft en die je laat geloven dat je bent wat je denkt, voelt, vindt en doet. Dat je daarbij een ander nodig hebt om dat bij jezelf te zien is enkel een prachtig voorbeeld van de blinde vlekken die je bewust maken dat er nog genoeg over jezelf te leren valt – en vice versa

Hier is mijn vraag voor jou: wat betekent de ander voor jou?

Ik ben benieuwd naar je reactie. Laat daarom hieronder je comment achter en ik kom er zeker bij je op terug.

Op jouw succes,

Robert

 
PS: kom je steeds weer die momenten tegen waarin je niet sterk in je schoenen staat? Is het tijd om echt de basis te leggen voor een leven van zelfvertrouwen en eigenwaarde? Download dan hier mijn gratis boek Sterker Dan Ooit.