Wat Is Tijd en Hoe Ga Je Ermee Om?

Buiten is het donker. De zomer heeft haar ruimte afgestaan aan de herfst en langzaam maar zeker worden de dagen meer en meer gesluierd in donkerte. Vanavond – het is ongeveer kwart over acht, sta ik op een bijna verlaten perron in Beverwijk. Even verderop staat een jongen te praten met een meisje dat op één van de zwart stalen bankjes zit. De trein waar ik op wacht moet nu elk moment arriveren.

Vanuit het geroezemoes van de twee jongeren ontstijgt met een aankondiging dat de trein richting Haarlem over enkele minuten vertrekt. Ik weet dat dit een andere benadering is voor de melding dat de trein vertraging heeft. Ongeduld neemt bijna de overhand en ik betrap me erop dat mijn hartslag na het horen van deze melding omhoog is gegaan.

Een glimlach ontkracht mijn lichte irritatie. Het is de glimlach van herkenning. Wat is het toch dat telkens als ik hoor dat een trein een vertraging heeft opgelopen, de tijd langzamer lijkt te gaan? Alsof ik ineens bewuster ben van de verstreken en verstrijkende minuten.

Wat is tijd?

Tijd is een wonderlijk iets.
Het is méér dan een getal tussen twee momenten: Gisteren-vandaag, nu-straks.

Het is een ordening in je gedachten, in je bezigheden, en in je leven,  voor de voortdurende veranderingen die er plaatsvinden.

Waar ik wel antwoord op heb is de vraag waarom tijd niet lineair verloopt.

Gebeurtenissen die ik als plezierig ervaar gaan – zoals wijze spreekwoorden en uitdrukkingen me reeds zijn voorgegaan – sneller dan momenten waarop ik mezelf in minder leuke of ronduit vervelende situaties bevindt.

Tijd is een concept, waarvan we enkel het bestaan weten door dat wat er binnen de tijd afspeelt. Met andere woorden, we weten alleen dat de tijd verstrijkt doordat we om ons heen gebeurtenissen zien die veranderen, en daardoor ons erop wijzen dat alles in onze wereld aan tijd onderhevig is. Zonlicht komt op en gaat onder (en systematisch in veranderende momenten, Bomen verliezen hun bladeren, mensen en dieren worden ouder.

Hoe ga je met je tijd om?

Het besef dat tijd kostbaar is komt ironisch genoeg met het verstrijken van de jaren. Van jongs af aan lijkt tijd stil te staan, of in ieder geval hebben we nagenoeg geen besef van tijd. Dat hangt af van onze leeftijd. Als kind ging de tijd langzaam, duurden de vakanties eindeloos . We staan niet stil bij hoe lang een uur duurt; in sommige gevallen kan dat aanvoelen als een paar minuten, in andere gevallen als een eeuwigheid. We speelden buiten tot het donker werd of wanneer we naar binnen geroepen werden. En in sommige gevallen mochten we later opblijven omdat we ‘toevallig’ midden in een spannende film verzeild waren geraakt en het wel erg teleurstellend zou zijn als we het einde ervan niet zouden zien. Op die momenten wenste ik altijd dat de tijd stilstond. Weliswaar een besef hebbend van het verstrijken van de tijd, hoopte ik dan dat ik den minuten kon afremmen, zodat ik nog nét even iets langer op mocht blijven.

Maar we worden ouder. Onze kindertijd en de speelsheid daarin vloeit over naar het tienerstadium, waarin tijd helemaal een crime lijkt te zijn. Of de tijd gaat niet snel genoeg – meestal tijdens de uren dat we in school doorbrachten – of de tijd gaat veel te snel, bijvoorbeeld als we naar een feest gingen. Het besef van tijd sijpelt langzaam steeds meer in ons bewustzijn, ook al is dat in dit stadium nog niet één van de meest relevante zaken waar we ons doorgaans mee bezig houden. We maken keuzes die het verloop van ons leven drastisch kunnen beïnvloeden, zoals het drinken van alcohol, het roken van tabak of het nemen van drugs. ‘Wie nu leeft, die dan zorgt’ was mijn motto destijds, aangevende dat ik me geen enkele zorgen maakte over de gevolgen van mijn keuzes.

Naarmate we volwassener worden ervaren we,  dat we dikwijls bewust ergens tijd voor vrij moeten maken. De tijd nemen om bij elkaar te zijn,  hoeveel tijdsruimte geef je de ander. Hoe verdeel je je tijd tussen je werk en je privé-leven. Binnen je werk is tijd  geld. Je werkgever betaalt je voor je tijd, die jij dan weer omzet in de expertise die je meebrengt.

Tja, die goeie ouwe tijd. Maar… komt tijd, komt raad.

Priori…eh…tijd?

Maar de tijd haalt je uiteindelijk in. Zolang als er tijd is, delf je het onderspit in de race om wie er de winnaar is. En dus sta je voor een nieuwe keuze. Hoe ga je met je tijd om?

Frappant genoeg komt deze bewustwording meestal na je schooltijd. Voor sommigen is dat halverwege hun twintiger jaren, voor anderen is dat ergens in hun dertiger jaren. Maar hij komt. Meestal gaat dit gepaard met vragen als: Waar gaat mijn leven naartoe? Wat voor invulling wil ik mijn leven geven? Wat vind ik werkelijk belangrijk?

Alles op z’n tijd

Deze vragen worden denk ik grotendeels beantwoord door behoeftes die op korte termijn vervuld willen worden. Zingeving, geld, carrière, huisvesting, relatie; het zijn alle onderwerpen die gekoppeld zijn aan een behoefte, die op zijn beurt weer verbonden is aan een bepaalde tijdsfactor. Want op het moment dat de behoefte vervuld is – je hebt de baan van je dromen, de liefde van je leven of wat dan ook – dan is het geen noodzaak meer om er tijd aan te besteden.

Toch is het handig om regelmatig je oude doelen te onderhouden. Als je bijvoorbeeld een tijdje bezig bent geweest om op je ideale streefgewicht te komen, dan doe je er goed aan om op je voeding te blijven letten, ook nadat je de magische grens hebt behaald. Of wanneer je, na lang zoeken en vele verschillende acties, je ideale liefde hebt gevonden, dan is het handig dat je ook tijd besteed aan het onderhouden van je relatie.

Going up or going down

Ofwel je stijgt of je daalt. Wat ik hiermee bedoel is dat je de keuze hebt om ofwel te blijven werken aan dat wat belangrijk voor je is en daarmee de kwaliteit ervan te verbeteren, of er, om wat voor reden dan ook, niet verder aan te werken en langzaam maar zeker je behaalde resultaten af te zien glijden naar een lager niveau.

Besteed tijd aan dat wat belangrijk voor je is, en onderhoud dat ook.

Time management

Het excuus dat je geen tijd hebt gaat naar mijn mening niet op. We hebben namelijk allemaal dezelfde hoeveelheid tijd en het is slechts een kwestie van prioriteit om datgene wat we doen, hebben en wat we niet hebben te verklaren. ‘Wat is nu belangrijk voor me?’ versus ‘Wat levert me het meeste op de lange termijn op?’

We hebben allemaal een gelimiteerde hoeveelheid tijd, en de vraag rijst hoe je je tijd het beste kunt invullen. Natuurlijk is dit voor een ieder zelf te bepalen en niemand anders dan jijzelf heeft de uiteindelijke zeggenschap over hoe je je tijd indeelt. Tegelijkertijd is het een waardige vraag die je jezelf kunt stellen: “In hoeverre draagt dat wat ik doe bij aan datgene wat ik wil?”

Ik zie mijn leven als een maakbaar project waarin ik de keus heb om mijn eigen koers uit te zetten, doelen te bepalen en keuzes te maken die me al dan niet dichterbij die doelen brengen. Welke keuze ik ook maak, ik moet me ervan bewust blijven dat ik degene ben die aan het roer staat en dat ik dus verantwoordelijk ben voor de uitkomst van mijn  leven. De tijd die ik besteed aan dat wat belangrijk voor me is – op dat moment of over langere tijd genomen – resulteert in de gevolgen van mijn keuzes en de acties die ik heb genomen.

Lost in time and space

Ik vind het makkelijk om mezelf te kunnen verliezen in de kleine details van dagelijkse beslommeringen, zoals een trein die vertraging heeft, een stoplicht dat te lang op rood staat of een mailtje wat te lang op zich laat wachten. maar ik realiseer steeds vaker, dat ik niet als een bezetene overal bovenop hoef te zitten om dichterbij mijn gewenste doel te komen.

Die paar extra minuten die ik heb terwijl ik sta te wachten kan ik beter gebruiken om te ontspannen, te genieten of zelfs te mediteren, dan dat ik me druk ga maken over iets waar ik verder toch geen directe invloed op kan uitoefenen. Zo blijf ik beter gehumeurd en verlies ik geen energie aan onnodige zaken.

De tijd is om

Ik sluit af met de opmerking dat tijd schaars is voor me. Binnen de totale tijd van mijn leven, hoe lang dat ook duurt, kan ik er maar beter voor zorgen dat ik optimaal gebruik maak van deze hulpbron en de doelen die ik wil realiseren ook daadwerkelijk behaal. Het zou zo zonde zijn als ik uiteindelijk tijd te kort kom om de gewenste invulling ten aanzien van mijn leven te bewerkstelligen omdat ik mezelf afleidde met zaken die er eigenlijk niet toe deden en daardoor vlak voor de finish stil kom te liggen.

Dat wat belangrijk voor me is doop ik om tot urgent. Dat doen we allemaal en met die continu terugkerende enkele keuzes bepalen we het verloop en het resultaat van ons leven.

Time is life,
It is irreversible and irreplaceable.
To waste your time is to waste your life,
but to master your time is to master your life and make the most of it.

Op jouw succes,

Robert