Wat zijn de schaduwkanten van het leven? Onder dit thema vind je artikels en verhalen die zijn bedoeld om de donkere kanten van het leven te belichten. Aandacht geven voor datgene wat je over het algemeen liever niet wilt zien. Want iedereen heeft schaduwkanten, en iedereen heeft wel eens de confrontatie willen vermijden met zo’n schaduwkant. Maar waarom? Als je vanuit de hoek van persoonlijke ontwikkeling kijkt, dan zou er toch een positieve draai aan te geven zijn? Dan zou er toch iemand moeten kunnen zeggen dat zo’n schaduwkant iets heeft waar je wat aan hebt?
Ik ga al bijna tien jaar mee in de wereld van de persoonlijke ontwikkeling, en naast dat veel mensen mij als een rasoptimist zien, zie ik mezelf graag ook als een positief denker en doener. Maar dat betekent natuurlijk niet dat ik alle dagen vrolijk ben. Dan zou ik mezelf voor de gek houden. En hoewle ik het besef heb dat ik meester ben over mijn eigen gevoeldens en gedachten, weet ik ook dat het soms erg lekker voelt om gewoon even wat stoom af te blazen en niet positief te zijn.
Schaduwverhalen is een apart onderdeel waarin ik die dingen naar voren laat komen, die je over het algemeen niet zo snel zou tegenkomen op een site over persoonlijke ontwikkeling. Het is niet allemala koek en ei, en af en toe is het leven ook gewoon klote. Dat hoort. Als het leven enkel positief zou zijn, zou het zeker weten saai worden op den duur. Want een mens heeft afwisseling nodig. En dat betekent, hoe vervelend misschien ook om te zeggen, dat er ook dingen moetne gebeuren die we niet voorzien hadden of die we liever niet gehad zouden willen hebben.
Klinkt tegenstrijdig, maar ik zal het uitleggen. Een mens is platgezegd een gewoontedier. Dat houdt in dat door gewoontes (habits) een systematische tendens wordt gecreëerd waarin een persoon zijn of haar leven invult. Om die reden zijn veranderingen ook niet makkelijk te maken. De gewoonte om het tegenovergestelde van de verandering te doen is immers al zo vaak hethaald, dat het als het ware is ingeslten in de sytematiek van die persoon. Een soort Pavlov-effect zou je kunnen zeggen.
Een van die conditioneringen is, dat er voldoende afwisseling moet zijn. Ieder mens heeft afwisseling nodig, hoe klien ook. Denk maar eens terug aan een situatie in je eigen leven waarin je mind voor een lange tijd hetzelfde deed of in een zelfde omgeving zat. De eerste minuten (of seconden wellicht) hield je het nog wel vol, maar naarmate de tijd langer versreek, werd het steeds saaier en lastiger om je aandacht erbij het houden. Je focus verdween of je werd afgeleid door iets anders. Je mind is continu op zoek naar iets waar het de aandacht op kan richten. Hoe langer dezelfde situatie of hetzelfde moment, hoe slaapverwekkender het voor de mind is.
Tony Robbins, een van ’s werelds meest bekende en beste life-ciaches/trainres op het gebied van persoonlike ontwikkeling, noemt dat ieder mens een aantal basisbehoftes heeft. Ieder mens heeft ze, ongeacht cultuur, achtergrond, status of geslacht. Een van dei basisbehoeftes is de behofte aan afwisseling (need to variety).
Een lang verhaal, waarbij het moraal dus kort samengevat het volgende is: ieder mens kan niet oneindig positief zijn. Dat wil zeggen dat de schaduwkanten (soms) ook best de aandacht mogen hebben. En hoewel een schaduwkant veel sneller en in veel grotere mate aandacht en energie opeist, is het wel raadzaam om je er niet in te verliezen. Erkennins is genoeg, om het vervolgens daarna los te kunnen laten. Want dat is wel een voorwaarde zou ik zeggen. De erkenning van een schaduwkant is nodig, maar er in vast blijven zitten is ongezond.
Voor nu, is dit het begin van de schaduwkanten. In deze categorie worden verhalen gepost die die schaudwkanten onder de loep neemt. En het zou geen persoonlijke ontwikkelingsblog zijn als ik niet op zek zou gaan naar iets positiefs, dus verwacht in ieder geval een punchline at the end.
Bedankt voor het lezen.
Robert
