Liefde Is…

  Het is een maandagavond, en ik bevind me thuis op de bank weg te dromen. Naast me zit mijn geliefde met haar hoofd op mijn schoot. Terwijl ik zachtjes door haar haar strijk met mijn vingers genieten we amen van het moment dat er is. “Wat is dit toch bijzonder”, zeg ik terwijl ik haar aankijk. “Dit is liefde”, antwoord ze. “In het moment kunnen genieten van wat er i, samen met jou.” Ik glimlach en voel me gezegend dat ik dit moment met haar kan delen. Deze herinnering kwam de afgelopen maanden meerdere keren in mijn gedachten voorbij. Net als zovele andere herinneringen denken we vaak terug aan wat ons verbonden heeft in de voorafgaande jaren. En herinnering dat realiteit was, maar niet meer is. Het is niets meer dan dat; een haast vergeten ervaring die enkel nog van tijd tot tijd naar boven komt omdat het als een vissersnet dat over de bodem van de zee, en in dit geval van je onderbewustzijn, mee naar boven komt wanneer je getriggerd wordt of aan iets denkt dat je liefde voor je zielenmaatje activeerde. Liefde is een prachtige emotie. Het is een behoefte waar we allemaal naar verlangen. De fase van verliefdheid versterken alle gevoelens nog eens extra. Langzaam maar zeker maakt de verliefdheid plaats voor de gewoonte van de liefde. Je houdt van elkaar, maar tegelijkertijd krijgt de routine van het dagelijkse leven de overhand, zo nu en dan afgewisseld door bijzondere momenten, tipjes en gebeurtenissen. De sleur van de liefde neemt daardoor ook toe, en als je niet oplet wordt de routine een bedreiging voor je relatie. Het zijn juist de kleine dingen die een relatie in stand houden. Zoals je in het begin van je relatie nog bereid was om ALLES  voor de ander te doen en van elk klein moment kon genieten, hoe ogenschijnlijk betekenisloos het ook leek te zijn, het waren die details die je relatie sprankelend, dynamisch en groeiend hielden. Als je wilt dat je relatie voor altijd zo blijft, dan is het belangrijk dat je er ook de moeite in blijft stoppen om het te laten groeien – zoals je aan het begin deed, zonder erover na te denken. In het Engels noemen ze een relatie ene relationship. Een schip dat op de zee vaart. Daarbij is het belangrijk dat je wel koers uitzet, naar welke gezamenlijke bestemming je ook voor ogen hebt. Vanuit consensus heb je immers de grootste kans om te komen waar je wilt zijn. Maar we verliezen vaak na het verlaten van de ‘veilige haven’ van de verliefdheid de bestemming uit het oog, met het toenemende risico dat we halverwege ons ergens op de onstuimige of zelfs wilde zee van de liefde bevinden waar de relationship onderhevig is aan allerlei soorten weersomstandigheden. Van kalme zee met prachtig weer, tot torenhoge golven, hoosbuien en orkanen. Als je niet goed oplet, loop je zelfs de kans om te kapseizen en schipbreukeling te worden. Alles verandert in het leven, zoals ik al in een vorig artikel schreef, de enige constante factor in de wereld is verandering. De kunst om mee te groeien in deze verandering, zowel bij jezelf alsook in de liefde is daarmee een sleutel tot je succes. Er zijn vele antwoorden te vinden op wat liefde is. Ontelbare liedjes en gedichten zijn erover geschreven, en er zijn zelfs diverse vertakkingen in de marketing van wat met liefde te maken heeft. Hoe je het ook bekijkt, vanuit de roze bril, het positieve, of de zwarte bril, het negatieve, we zullen nooit uitgepraat raken over wat liefde met ons doet en hoe we de liefde zien en ervaren. Wanneer alles geweldig lijkt, dan vliegt de tijd voorbij en smachten we naar meer. Wanneer alles kapot en over lijkt te zijn, dan smachten we eveneens naar meer, in dit geval van wat geweest is, zelfs als dat betekent dat dezelfde fouten gemaakt worden. Wat is liefde dan in beide gevallen? Toen ik dit jaar te maken kreeg met de breuk van mijn relatie, heb ik lang moeten nadenken en vooral voelen over wat liefde nu eigenlijk werkelijk is. Gezien vanuit beide perspectieven kreeg ik uiteindelijk een inzicht dat ik tot op de dag van vandaag nog steeds aanhoudt. Liefde is erkenning en acceptatie. Accepteren wat er is op dat moment, ongeacht of je nu verlangt naar nog meer tijd met elkaar of naar iets wat er niet meer is. Zelfs wanneer je liefde in een breder perspectief bekijkt, zoals liefde voor vrienden, familie, je huisdier of zelfs je werk en situatie – het draait allemaal om het kunnen accepteren van de huidige status quo. Enkel vanuit de erkenning en acceptatie ben je namelijk in staat om stappen voorwaarts te nemen; om in actie te komen en verder te gaan of verandering aan te brengen. Wanneer je geen erkenning kunt geven aan wat er nu is, hou je de weerstand van de acceptatie tegen dat het er is. En acceptatie is zo ontzettend belangrijk. Het is kunnen aanvaarden dat dit is wat het nu is - of je het leuk vindt of niet. Of het je nu pijn of plezier geeft. Denk er eens over na. Erkenning en acceptatie zijn de fundamenten van zovele aspecten van het leven. Liefde is daarin geen uitzondering. De reden waarom we de liefde telkens weer opzoeken en bereid zijn het risico aan te gaan dat we, net als een casinobezoeker, kunnen verliezen maar ook kunnen winnen, is om de menselijke emotie te vergroten. Je houdt van de ander, omdat je daarmee in staat bent om je eigen gevoelens te versterken, meer dan dat je alleen kunt. Of je nu aan het begin van je relatie of aan het einde bent; het enige verschil is dat het begin geweldig aanvoelt en het einde miserabel. Waar je je ook bevindt in de liefde, erken dat het nu si zoals het is en accepteer de situatie alsook alle gevoelens die daarmee gepaard gaan. Houdt ze niet vast; liefde moet stromen en ook de schaduwkanten van de liefde moetenstromen. Doe je dit niet – iets wat we allemaal geneigd zijn om te doen, om het vast te houden – dan stagneert de stroom. Zoals je water ook niet kunt vasthouden, zo kun je de constante en continue stroom van liefde niet vasthouden. Wees daarom flexibel genoeg om al dan niet tijdelijk van koers te veranderen en desnoods alle zeilen bij te zetten om door te blijven gaan. Wat je ook voelt ten aanzien van je relatie, laat het stromen, en bij voorkeur zonder oordelen over hoe het zou moeten zijn of tegengas te geven en je af te vragen waarom het niet is zoals het zou moeten zijn. Liefde is erkennen wat er is en accepteren dat het er is. Dat is mijn inzicht. Hier i s mijn vraag voor jou; wat is jouw kijk op liefde? Wat zet jij op de stippellijn van “Liefde is….?” Ik ben benieuwd naar je antwoord. Op jouw succes, Robert   Als je dit artikel over liefde waardevol vond, deel het dan met die mensen in jouw netwerk door op de sociale mediaknoppen te klikken, zodat zij ook hiervan kunnen profiteren.