Jeugdsentiment en de Bizarre Wereld van Herinneringen

Inspiratie en Motivatie

2  comments

Heb jij ook  herinneringen aan dit geluid?

 

Herinneringen kleuren je belevenissen. Een ervaring uit je jonge jaren kan zich ook in je volwassen leven presenteren als een bekende emotie of gevoel dat je beleving in het hier en nu meer kleur en diepgang kan geven. Je onbewuste mind maakt hierin geen onderscheid tussen wat het bewuste deel van je ‘positief’ of ‘negatief’ noemt. Het triggert enkel de respons op een geur, geluid, smaak, beeld of gevoel.

Flashback

Afgelopen weekend keek ik de film Transformers. Jeugdsentiment voor mij, want ik groeide op in de tijd dat zowel de tekenfilm alsook het speelgoed op de buis en respectievelijk de markt kwam.

Met uitzondering van de special effects en het verhaal zelf waren het vooral de namen van de Transformers zelf die me terugbrachten naar dat kleine jongetje in mij. En vooral toen ik de stem van Optimus Prime, de leider van de good guys hoorde. Een stem die in de afgelopen 35 jaar nog steeds hetzelfde is gebleven; die bracht me terug naar de uren dat ik en mijn broer samen op de grond op zolder of in de woonkamer met de robots speelden. Ook de geluiden die de tekenfilmkarakters destijds maakten in hun transformatieproces van auto naar robot en vice versa bootsten we na. Het was een wereld zonder zorgen. Een wereld waarin robots auto’s en vliegtuigen konden worden. Een wereld waarin alles mogelijk was. Jeugdsentiment.

Herinneringen zijn bizar

We hebben allemaal herinneringen en ervaringen uit onze jeugd die diep in ons onderbewustzijn begraven liggen. Herinneringen die bij het zien, horen, ruiken of voelen van iets minuscuuls in ons volwassen leven getriggerd worden en naar de oppervlakten van het bewustzijn komen.

Dit proces gaat buiten je bewustzijn om. Zou ik je immers vragen naar een jeugdherinnering, dan heb je één van twee mogelijkheden: ofwel je blijft zoeken naar iets in je bewuste mind dat ongespecificeerd is, wat je doet blijven ronddraaien in cirkels. Of je vind een herinnering van iets dat je als kind als impactvol hebt ervaren. In de meeste gevallen is dat een gebeurtenis dat je niet als aangenaam hebt ervarne. Dat komt omdat de negatieve of pijnlijke ervaringen gemiddeld drie tot vijf keer zo krachtig zijn dan de positieve. Dit is overigens ook de reden waarom we zoveel negatief nieuws zien op televisie, kranten en internet, maar dat even terzijde.

Je kunt dus niet een herinnering oproepen zonder je brein een specifieke opdracht te geven, tenzij het door een stimulus van buitenaf – een geur, een geluid, een beeld – vanuit je onderbewuste wordt getriggerd.

De basis van je gedrag

De eerste zeven jaar van je leven staat je bewuste en onbewuste wagenwijd open. Je neemt alles in je op en filtert niets. Welke ervaring je ook hebt, wat je ook meemaakt – je mind registreert het en slaat het op. Met name de ervaringen die een grote impact hebben alsook de belevenissen die routinematig zijn vormen je gedrag en je kaart van de wereld alsook de basis voor hoe je op latere leeftijd in het leven komt te staan. De combinatie van de gewoontes, routines en rituelen met je eigen ervaringen vormen daarin belangrijke en sterke pijlers voor wie je later wordt als persoon.

Hoewel je dus een eigen persoonlijkheid hebt, is er ook een groot deel van conditionering dat je leven dicteert. Conditioneringen die je in die eerste zeven jaar hebt opgeslagen. Omdat ze een impact hebben gemaakt. Omdat ze van betekenis waren. Omdat het er nu eenmaal zo aan toe ging.

Opvoeding zonder impact bestaat niet

Wat de oorzaak ook was, je kunt nooit als ouder voorspellen wanneer er precies bij je kind een herinnering gemaakt wordt die jaren of zelfs decennia later ineens naar boven komt en een (hoofd)rol gaat spelen. Je kunt zoveel mogelijk je best blijven doen om je kind veilig en ongeschaafd te laten opgroeien, maar er zullen altijd momenten zijn waarin je er niet of net te laat bij bent.

En misschien is dat maar goed ook. Want een kind moet de wereld ontdekken en eigen herinneringen maken op basis van de ervaringen die het heeft. Sommigen vallen onder de goede, sommigen onder de slechte. Daarmee krijg je als kind een eigen invulling op wat jouw wereld betekent.

Voor de duidelijkheid: ik heb het over ervaringen waarbij je als ouder de veiligheid biedt; niet waar je achteloos en onbedachtzaam je kind blootstelt aan allerlei voor de hand liggende risico’s. Dat daar per ouder een verschil in zit kan ik me goed voorstellen, alhoewel ik mag hopen dat er bepaalde risico’s zijn waar geen enkele ouder zijn of haar kind aan zou willen blootstellen.

Maar de marges daargelaten, elk van die herinneringen geven kleur aan je leven. Of beter gezegd, invulling. De betekenis van zo’n ervaring kan jaren, zelfs decennia in de slaapstand liggen. Totdat er ineens een trigger afgaat die je al dan niet bewust terugbrengt naar een herinnering uit je jeugd.

Voor mij was dat het geluid van de Transformers, en deze uit 1984 in het bijzonder.

 

Elke keer weer als ik dit geluid afspeel, moet ik terugdenken aan dfie momenten dat mijn broer en ik zo snel als we konden onze Traansformer van een auto of vliegtuig om ombouwden naar een robot terwijl we dat geluid nabootsten. En nog steeds moet ik er om glimlachen.

Koester de mooie herinneringen

Ondanks mijn medische geschiedenis dat al op vroege leeftijd werd geschreven heb ik een rijkdom aan mooie jeugdervaringen en -herinneringen, en die koester ik, omdat ze nooit meer terugkomen in exact dezelfde vorm als toen ik ze opdeed. Van veel ben ik me bewust, en waarschijnlijk zijn er net zoveel waar ik me niet van bewust ben. En dan zijn er natuurlijk nog die ervarigen die ik vergeten ben te herinneren. Wellicht dat deze in de maanden en jaren die komen nog een getriggerd worden en me terugbrengen naar de bijzondere en ongekende tijd van mijn jeugd. Een tijd waarin creativiteit en fantasie ongelimiteerd waren. Waarin ikzelf ongelimiteerd was. Waarin we dat allemaal waren.

Hier is mijn vraag voor jou vandaag: welke mooie jeugdherinnering kun jij je nog voor de geest halen?

Ik ben benieuwd naar je ervaring en nodig je uit om hieronder je reactie achter te laten. Ik kom er dan zeker bij je op terug.

Op jouw succes,

Robert

 

Als je dit artikel over herinneringen interessant vond, deel het dan met vrienden uit je sociale netwerk door op de social mediaknoppen hieronder te klikken.

 

PS: kom je steeds weer die momenten tegen waarin je niet sterk in je schoenen staat? Is het tijd om echt de basis te leggen voor een leven van zelfvertrouwen en eigenwaarde? Download dan hier mijn gratis boek Sterker Dan Ooit.


Tags


Lees dit ook 

De Empatische Leider In De Corporate Wereld

De Empatische Leider In De Corporate Wereld

Kom Los van het Vastzitten

Kom Los van het Vastzitten

Hoe Overkom Je Een Trauma?

Hoe Overkom Je Een Trauma?

Robert

Over de auteur

Robert van der Wolk werkt al meer dan 20 jaar als psychotherapeut, internationaal spreker, trainer en life-coach. Zijn werk heeft duizenden over de hele wereld geïnspireerd om het beste in zich naar boven te halen. Wil jij ook meer in je persoonlijke of professionele leven - boek dan nu een gratis strategiegesprek en start met de creatie van jouw onbegrensde leven.

Robert van der Wolk werkt al meer dan 20 jaar als psychotherapeut, internationaal spreker, trainer en life-coach. Zijn werk heeft duizenden over de hele wereld geïnspireerd om het beste in zich naar boven te halen. Wil jij ook meer in je persoonlijke of professionele leven - boek dan nu een gratis strategiegesprek en start met de creatie van jouw onbegrensde leven.

Robert van der Wolk werkt al meer dan 20 jaar als psychotherapeut, internationaal spreker, trainer en life-coach. Zijn werk heeft duizenden over de hele wereld geïnspireerd om het beste in zich naar boven te halen. Wil jij ook meer in je persoonlijke of professionele leven - boek dan nu een gratis strategiegesprek en start met de creatie van jouw onbegrensde leven.

  • Hi Carola,

    Dank je wel voor het delen van die mooie herinneringen. Hoe bijzonder geuren, geluiden en beelden herinneringen kunnen oproepen. Prachtig!

  • Carola de Jongh schreef:

    Hoi Robert, weer een mooi artikel en zò herkenbaar… ik heb al jeugdherinneringen vanaf dat ik anderhalf jaar was. Ik besef terdege dat ik daarin een rijk mens ben, mede omdat mijn moeder al stierf toen ik 5 jaar oud was. Ik was de oudste. Mijn eerste herinnering is, dat ik op een stoel bij het fornuis stond als anderhalf-jarige dreumes en in de koekenpan mocht roeren waar gebakken aardappeltjes in zaten. En zo heb ik nog heel veel herinneringen aan mijn prille jeugd. Dit is niet van foto’s, maar zijn echt dierbare terugblikken die regelmatig terugkomen. Bijvoorbeeld de vader van mijn overleden moeder was boomkweker. Zodra ik een mes kon vasthouden mocht ik van opa stek maken in de loods. Daar rook het altijd heerlijk naar verse turfmolm. Als ik dat nù ruik raak ik helemaal in katzwijm. Met opa ging ik ook vaak bomen wegbrengen naar een tuincentrum in Boskoop in de bakfiets. Daar hadden ze een bloemenkas waar geregeld grote geurige anjers verkocht werden. Sindsdien zijn anjers ook mijn lievelingsbloemen. Traumatische ervaringen heb ik helaas ook genoeg opgedaan, waaronder het verlies van mijn moeder. Dat draag je dan je hele leven mee. Ik ben nu 58 jaar, maar denk nog elke dag aan haar. Groetjes, Carola de Jongh

  • {"email":"Email address invalid","url":"Website address invalid","required":"Required field missing"}

    Meld je aan voor de nieuwwbrief

    Geoptimaliseerd door Optimole
    >
    Success message!
    Warning message!
    Error message!