De Moeilijkste Puzzel Ooit?

Het is mijn vakantie, en ik ben op een tropische locatie waar de zee op nog geen steenworp afstand is, ik mijn eigen privéstrand heb en ons huis op een afgelegen plek ligt waar we ongestoord kunnen genieten van de vakantie.

Strakblauwe lucht, een zee waar je de helderheid van het water tot de bodem kunt zien, en palmbomen zo veel als je kunt dromen. Naast de afwezigheid van internet, televisie en een uitgeschakelde telefoon, is er alleen de muziek die me nog verder doet ontspannen. En ergens gedurende de tweede dag, terwijl ik mijn ontbijt aan de tafel zit te eten, zink ik in gedachten weg bij het observeren van een schilderij waarop een groep walvissen te zien is.

Het schilderij dat aan de muur tegenover me hangt is gemaakt van zo’n 1500 puzzelstukjes, en ik merk dat mijn gedachten me meenemen op een achtbaanrit in mijn eigen brein. In hoeverre is ons leven eigenlijk een puzzel?

Ik herinner me nog de tijden waarin ik op jonge leeftijd puzzels op de tafel legde en er dan – zeker bij de grote – een dag of drie mee bezig was. Gedurende die tijd was het dan ook onmogelijk om de tafel voor iets anders te gebruiken.

Vrijwel altijd bij het omkieperen van de doos met puzzelstukjes op de tafel begon ik eerst de stukjes met de juiste kant naar boven te leggen, gevolgd door het zoeken naar de stukjes die de kaders van het schilderij vormen. Wanneer het raamwerk was gelegd begon je vervolgens met de clusters van de puzzels die het makkelijkst waren om te leggen. Een blauwe lucht met één of twee wolken was vaak niet zo moeilijk om te leggen. De stukjes met veel detail, veel kleur, die je meestal voor het laatste bewaarde, waren daarentegen de uitdaging.

Ons leven lijkt soms op het leggen van een puzzel met duizenden stukjes. Het framewerk of de kaders worden vaak eerst gelegd, zodat we ons daarbinnen kunnen manoeuvreren om de ontbrekende stukjes te kunnen leggen.

Dat framewerk zijn onze overtuigingen, de kaart van de wereld waarbinnen we de realiteit zien zoals we hem geloven en waarnemen.

Elk stukje dat gedefinieerd kan worden wordt toegevoegd aan een reeks al gelegde stukjes en zo wordt het plaatje stukje bij beetje helderder. De stukjes vertegenwoordigen niet alleen de overtuigingen, maar ook de bewijsstukken die we vinden in de ervaringen van ons leven; mensen, vrienden, relaties, het werk dat we doen, de financiële lifestyle die daarbij hoort, je gezondheid en vitaliteit – alle stukjes van jouw leven maken het plaatje, dat je jouw wereld of jouw realiteit kunt noemen. En die wereld is gebouwd op wat je gelooft over je eigen kennen en kunnen.

Vaak zien we dat wanneer er een ingrijpende externe verandering plaatsvindt in iemands leven – bijvoorbeeld wanneer iemand de loterij wint – het niet al te lang duurt voordat de persoon in kwestie weer terugvalt in zijn of haar oude lifestyle. Dat heeft te maken met het plaatje dat op de voorkant van de doos (het leven) met puzzelstukjes staat; de regels over wie je bent, wat je kunt en wat niet, en hoe de wereld er volgens jouw uit hoort te zien. Kortom: je overtuigingen.

Overtuigingen zijn grotendeels onbewust, en dat maakt het soms lastiger om ze goed in kaart te brengen. Desalniettemin zijn het de duizenden , zo niet tienduizenden ‘stukjes’ die de kaart of het plaatje creëren.

Elk stukje vormt daarmee een bewijsstuk van het plaatje dat we zelf gecreëerd hebben. Aan de hand van onze opvoeding door ouders, leraren en andere invloedrijke mensen hebben we tijdens onze jeugd een beeld gevormd (al dan niet overgenomen van anderen) over wat de norm is of hoort te zijn van de wereld, en onze plek daarin.

Hoewel we zelf de ‘foto’ of het ‘plaatje’ van ons eigen leven kunnen bepalen, zijn we dus vaak geconditioneerd om te confirmeren aan wat wel en wat niet mogelijk is; ben je voor een dubbeltje geboren, dan zul je nooit een kwartje worden, luidt het gezegde immers. Ik denk echter dat sommige gezegdes hun langste tijd wel gehad hebben, en dat dit er één van is: wat als je je dubbeltje nu op een slimme manier weet te investeren? Als je dan al voor een dubbeltje geboren bent, dan wil dat toch niet zeggen dat je enkel het potentieel hebt van een dubbeltje? Als dat het geval was, hoe zit het dan met alle self-made millionaires?

Ik besef ter degen dat je ervaringen niet te veranderen zijn en dat ze daarmee in ieder geval een deel van het plaatje maken. Het lijkt me daarom ook niet nodig om je beleefde ervaringen te deleten, maar eerder te herkaderen, zoals je ook de kaders van een puzzel eerst legt om het plaatje erin vorm te geven. En daarmee grijp ik terug naar een gezegde dat, in ieder geval voor mij, wel de spijker op z’n kop slaat: niets heeft een betekenis, behalve de betekenis die je er aan geeft.

Met deze gezegde zijn we allemaal in staat om ongeacht onze ervaringen het maximale uit ons leven te halen – van een dubbeltje een kwartje, of zelfs een tientje te maken.

De puzzel van je leven is nog niet voltooid, en daarmee heb je te allen tijde de mogelijkheid om het eindresultaat nog meer te verbeteren met prachtiger kleuren, boeiendere beelden en bijzondere belevenissen.

Welk plaatje staat er op de puzzel van jouw leven? Laat hieronder jouw reactie achter, en ik kom er zeker op terug bij je.

Op jouw succes,

Robert

Deel dit artikel door op de sociale mediaknoppen hieronder telklikken, zodat vrienden en familie in jouw netwerk ook van deze informatie kunnen profiteren.