Heb Je Gelijk of Ben Je Gelukkig?

Op een rustige ochtend in het Oosten van Nederland word ik langzaam maar zeker wakker van de benauwdheid, veroorzaakt door mijn verstopte neus, een kachel die te hoog staat en de ramen die potdicht zitten. Ik lig in een kamer met vier dames, die ik inmiddels mijn vrienden kan noemen. Gistermiddag heb ik een oefening van een training geassisteerd, waarbij ik ook mijn eigen grenzen heb verlegd. Focus, aandacht en liefde waren voor mij de sleutelwoorden om te gebruiken. Na de oefening ben ik nog even blijven hangen op het terrein waar de training plaatsvindt (dit is niet mijn eerste keer hier). En van het een kwam het ander en uiteindelijk was het de goede energie die hier hangt die me deed besluiten om ook te blijven slapen.

Met hoofdpijn en mijn verstopte neus blijf ik langer liggen dan ik van plan was. De rest van de dames zie ik zich langzaam maar zeker klaarmaken om op deze nieuwe zonnige dag de trainers te ondersteunen met verschillende oefeningen. De enige die blijft liggen is T. een 21-jarige meid met wie ik het erg goed kan vinden. We filosoferen wat en we dollen door grapjes te maken over dingen die over het algemeen niet zo belangrijk zijn. Na een uur besluiten we dan toch maar uit bed te komen, want ik zie al aankomen dat als ik blijf liggen ik weer in slaap val en de rest van de dag ook hier blijf. Als ik geen afspraken zou hebben, zou ik dit nog in overweging kunnen nemen, maar vanmiddag heb ik een bespreking met twee belangrijke vrienden over mijn bedrijf en dat wil ik niet afzeggen.

De slaapvertrekken zijn op de eerste verdieping van het gebouw en daaronder is de keuken, waar ook het ontbijtgerei, zoals brood, broodbeleg en koffie en thee staan. Dit domein is eigendom van de kok, een fantastische vrouw die voor enorme grote groepen de sterren van de hemel kookt. Je moet haar wel een beetje leren kennen voordat ze ontdooit, maar dat is nou ook precies de charme waardoor ik nieuwsgierig word naar de persoon achter het karikatuur. Een deelnemer van een training heeft haar ooit eens omschreven als een Hungarian butcher en als je niet zou weten wat voor een leuke vrouw achter de verschijning zat, dan zou je dit nog als waarheid aannemen.

Deze lieve kok krijgt om de twee dagen een boodschappenlijstje dat ze vervolgens meegeeft aan de crew van de schoonmaakdienst. Zij doen ook de boodschappen. Maar nu is het voorval dat er sinds een korte tijd enige frictie is tussen de kok en de mensen die de boodschappen doen. De achtergrond weet ik er niet van, en eerlijk gezegd hoef ik dat ook niet te weten. Het resultaat is wat uiteindelijk het meeste telt.

Stel je eens voor, je staat aan het roer van een schip van 50 man. 50 hongerige mensen die elke dag gevoerd willen worden en van je verwachten dat je gevarieerd, gezond en lekker kookt. De gemiddelde keukenprins of –prinses moet al flink wat moeite doen om voor zes mensen te koken, laat staan voor 20, 30 of 50 personen. Toch draait deze dame haar hand er niet meer voor om. In de afgelopen jaren heeft ze zichzelf bewezen als een heuse duizendpoot die zich niet laat kennen.

Maar, als het op eten aankomt, dan moet je natuurlijk wel de juiste en de goede ingrediënten hebben. En hier ontstond vanmorgen de crux. De boodschappencrew kwam aan met boodschappen die niet overeenkwamen met het lijstje dat door de kok de avond ervoor was gemaakt. In dit geval ging het om een aantal blikken maïs die wel op het lijstje stonden. De boodschappers hadden geen blikken maïs gekocht, maar kwamen terug met zes biologische maïskolven. Toch een probleem als je voor 50 man moet koken, lijkt me.

De irritatie die het gevolg was van deze miscalculatie werd geventileerd bij het bankje voor het gebouw. Samen met T. hoorde ik aan hoe vals het was van de boodschappers om in plaats van blikken maïs maïskolven te kopen. De kok verdacht de crew van opzet in het spel, wegens de verslechterde reelatie van de afgelopen tijd. Vecht vuur met vuur was de onderliggende toon die ik eruit proefde.

Mijn automatische oplossingsgerichtheid stak direct de kop op, en ik kwam met een aantal oplossingen. Een fenomeen dat onder mannen vaker schijn voor te komen. Vrouw zegt: de wasmachine is kapot!” Man zegt niets, maar pakt de gereedschapskist en fikst de wasmachine. Vrouw is enerzijds wel blij, maar had liever even een klaagmuur of een support nodig om tegen aan te leunen, omdat het leuke bloesje niet gewassen kon worden. Conclusie: mannen doen sneller iets om het probleem op te lossen, terwijl rouwen niet altijd een oplossing zoeken. Maar deze generalisatie terzijde. Terug naar de crux tussen de boodschappers en de kok.

Na het horen van het beklag van de kok bedacht ik me dat je in zo’n dergelijk geval twee dingen kunt doen. Of je houdt vast aan je gelijk, of je laat het los en voelt je gelukkiger.

“Ja, zo simpel is dat niet”, denk je misschien. Maar denk er eens even na. In een verhitte discussie, welke discussie dan ook, kun je er voor kiezen om bij je standpunt te blijven, de ander te overtuigen en te hopen dat je de discussie wint. De vraag is echter of je daarmee je geluk, of zoals ze in het Engels zeggen, your happiness, behoudt of vergroot; de ander zal zich als verliezer zien (of jij, als je de discussie niet wint), er is een contactbreuk die – helemaal bij geliefden – weer opgebouwd moet worden en dit alles kost veel tijd en energie. De vraag is dus of dit het je allemaal waard is.

De andere keuze is om je ego gerust te stellen, de discussie te laten voor wat het is, en je te focussen op die happiness. Hoe je dat doet? Tja, dat is wellicht niet makkelijk, met name omdat de meesten van ons opgegroeid zijn in een cultuur waar het ‘ik’ de nadruk heeft gekregen in plaats van het ‘wij’. Maar het is ook niet onmogelijk, en laat dit dan enige houvast bieden. Stel jezelf de vraag ‘Wat kan ik doen om me op dit moment gelukkig te voelen met de ander? Wellicht dat je jouw ego wat meer naar de achtergrond wilt verschuiven, misschien dat je de ander deze keer wilt laten uitspreken of eventueel overweeg je om de ander gelijk te geven, ook al voel je diep van binnen dat de ander ongelijk heeft en jij het bij het rechte eind heeft.

Het resultaat van je acties is namelijk de maatstaf van je beslissingen. Hiermee bedoel ik, dat als je er op uit bent om de ander de grond in te trappen (figuurlijk gezien dan he), en het resultaat is daar ook naar, dan kun je spreken van een succesvolle actie als gevolg van je beslissing. Maar was het niet je intentie om de ander pijn te doen, te kwetsen, een gevecht aan te gaan, een radiostilte te ontlokken of zelfs een relatiebreuk tot stand te doen komen (misschien overdrijf ik wat, maar m’n punt is duidelijk, toch?), dan heeft het ook geen enkele meerwaarde om bij je standpunt te blijven en die met hand en tand te verdedigen. Het enige resultaat wat je ermee bereikt is dat je de boel in de soep laat lopen. En ook al ben je kok en kook je de sterren van de hemel, soms is dat zelfs een gerecht wat je niet wilt voorschotelen.

Dit is mijn vraag voor jou vandaag: wat zou jij doen om je gelukkig te voelen in een discussie of botsing met een ander? Ik ben benieuwd naar je tips – laat daarom hieronder je reactie achter en ik kom er zeker ibj ej op terug.

Op jouw succes!

Robert

Als je dit artikel waardevol vond, deel dit artikel dan met vrienden uit jouw netwerk door op de Facebook, Mail en WhatsAppknoppen hieronder te klikken, zodat zij ook van deze informatie kunnen profiteren.