Angst. We hebben er allemaal mee te maken. Maar hoe ga je ermee om?
Elk antwoord is makkelijker gegeven dan uitgevoerd – toch is het de ervaring en de wijsheid die we uit de woorden kunnen halen, die voor inspiratie en daadkracht zorgt.
In de afgelopen week heb ik meer angsten onder ogen moeten zien dan in de afgelopen jaren. Mijn eerste reactie: reactief gedrag. Zeker niet de slimste optie.
Angst is een actiesignaal. Het laat ons weten dat een betere voorbereiding nodig is op wat er gaat komen. Hoe? Door ofwel je huidige acties, of de wijze waarop je de situatie ziet (je perceptie) te veranderen.
Het is instinctief en daarom makkelijk om reactief te handelen, in plaats van proactief. Maar dit levert bijna altijd een negatiever resultaat dan wanneer we een pas op de plaats maken en kijken wat we kunnen doen om een stap voorwaarts te nemen. In dat opzicht is handelen vanuit angst niet een stap voorwaarts, maar achterwaarts; verstarring in het beste geval.
Handelen vanuit angst is hem voeden. Hoe banger je bent voor de verandering die staat te wachten, des te groter de weerstand om in actie te komen. Je vindt redenen om niet in actie te hoeven komen, om je huidige status quo te behouden; zelfs als dat betekent dat je slechter af bent dan wanneer je de angst onder ogen ziet.
Anticipatie op dat waar je bang voor bent maakt dat je de toekomstige situatie als een veel grotere berg ziet dan dat hij dikwijls is. Ik zal niet bagatelliseren; het kan nog steeds een flinke opgave zijn om de verandering te doorstaan; en tegelijkertijd de beslissing te nemen om in actie te komen (in tegenstelling tot de verandering te vermijden) levert onnoemelijk veel meer op, zowel in termen als een groter en sterker zelfvertrouwen alsook het aangaan van nieuwe kansen.
Het “Schoenmaker, blijf bij je leest”-syndroom is deels een rationele reactie op het niet uit je comfortzone stappen – en dat verkleint enkel je wereld nog meer.
We willen allemaal rijk zijn, terwijl we vergeten dat rijkdom niet alleen financieel of materialistisch is. Sterker nog, rijkdom is je eigen wereld in dit leven durven te verkennen en te vergroten, en de ervaringen te gebruiken om de kwaliteit van je eigen leven, en dat van anderen te vergroten.
Betekent dit dat je nooit meer bang mag voelen? Hell no!
Angst is een zeer bruikbare emotie, zolang we er niet in blijven hangen of onszelf ermee overgieten. Net als elke andere emotie kan angst juist voor verbetering en vooruitgang zorgen. De vraag is alleen: durf jij je angsten in de ogen te kijken?
Deze week voelde ik angst, of liever gezegd voelde ik me bang. Bang om mijn relatie uit elkaar te zien vallen, bang om controle te verliezen, bang om alleen te zijn, bang om mijn beperkende kern-overtuiging, “Ik ben het niet waard”, weer als centraal punt in mijn leven te hebben.
Mijn reactieve houding als antwoord op de angst die ik hoorde van mijn partner was als olie op het vuur, en hoewel de spanning zich in de afgelopen weken al aan het opbouwen was, was de apotheose van mijn angst toen ik ermee geconfronteerd werd, zonder dat ik erop voorbereid was. Afschuwelijk!
In plaats van reactief te handelen (“re-ageren), besloot ik in een helder moment eerst mijn eigen gemoedstoestand op orde te stellen voordat ik verder actie zou ondernemen.
Afstand nemen, door de pijn, boosheid, onzekerheid en angst heen gaan door ze toe te laten en tot uiting te laten komen, en na de emotionele ontlading, in een staat van (iets) meer balans, helderheid en visie de beslissing en de acties nemen die leiden tot het resultaat dat ik wilde; niet dat ik wilde dat mijn partner zou doen of nemen, maar wat ik zelf wilde.
Niemand kan je garanderen dat je beter af bent met het maken van een beslissing om verandering aan te gaan. Maar ik kan je wel garanderen dat het maken van een beslissing op basis van angst nooit de beste keuze is die je voor je hebt liggen. Niet alleen houd je je wereld klein en ontneem je jezelf de kans om meer te ontdekken, je loopt eveneens groot risico op herhaling van soortgelijke gebeurtenissen; of ze nu in je relationele, persoonlijke of professionele leven verschijnen.
Feel The Fear And Do It Anyway luidt de titel van Susanne Jeffers boek, en ik vind het een mooie conclusie van hoe angst ook de motivatie en de hulpbron kan zijn om nieuwe mogelijkheden en potentieel in je te ontwaken.
Hier is mijn vraag voor jou vandaag: welke onzekere of angstige factor ervaar jij op dit moment in je leven, en welke lering kun jij hieruit halen in het kader van persoonlijke groei?
Ik ben benieuwd naar je antwoord. Laat daarom hieronder je reactie achter en ik kom er zeker bij je op terug.
Op jouw succes,
Robert
Als je dit artikel over angst waardevol vond, deel dit artikel met je vrienden en volgers, zodat zij ook van deze informatie kunnen profiteren.
Meest van de tijd ook geen goed informateur.
Want wat je ook aan tegenslag krijgt of overkomt als je de situatie die zich voor doet van verschillende kanten bekijkt en beredeneerd dan heb je eventueel een oplossing gevonden .
Maar soms valt het niet mee om dat te beredeneren .
Omdat een aantal situaties in het verleden heeft plaats gevonden en daar nu de symptomen of klachten zich nu manifesteren.
Hi Ben,
Je hebt helemaal gelijk. Angst is een slechte raadgever; het is wel een goede informateur. Wanneer het komt is het goed om er naar te luisteren en er actie op te nemen – zeker niet om er in te blijven hangen of je erdoor te laten verlammen.
Angst is een slechte raadgever.
Heb zelf toen ik jonger was rond de 18 jaar een bepaalde periode mee gemaakt waarop ik veel zelf heb moet ten doen en allerlij zaken uitzoeken waarbij toch een bepaalde angst mee verbonden zijn .
Maar met de jaren die later volgden heb ik er mee leren omgaan en nu is het gewoon ik laat het op me af komen en reageer ik als het zich voor doet of als ik er mee geconfronteerd word .
Je kan je wel van tevoren alles aantrekken en dat zorgt eigenlijk voor een bepaalde angstiggevoel .
Maar als je pas op reageerde als het zich voordoet of plaats vind dan kan je er beter er naar handelen zonder dat de angst zich meester van je maakt .
Heb er wel veel jaren training in gehad omdat een groot deel ervan met fammilie er meet te maken had in de zin van allerlij kwalen als hart en vaatziekten en kanker ook alcoholisme en een geval van zelfmoord.
Dus ja je kan er door in paniek raken en angstig zijn in de zin van wie volgt hef weer het niet ook met veranderen van werk en contacten met andere mensen kan dat soort reacties oproepen.
Maar nu heb ik iets van nou ja ik zie wel hoe het gaat en daar handel ik naar .dus nog maals angst is een slechte raadgever je doet dan soms de stomste dingen die je als er later over nadenkt anders gedaan zou hebben .
Dus proberen om rustig te blijven is vaak heel moeilijk daar is training voor nodig maar het levert wel veel winst op in de meeste situaties.
Dag Frank,
Bedank voor je reactie en je hulp. Het probleem zat niet in mijn relatie, maar in mij, en de manier waarop ik mijn ervaring betekenis gaf. Samen met oude triggers en trauma’s uit mijn jeugd was het mijn mind die op tilt sloeg en zichzelf uitschakelde. Noodzakelijk, om in actie te komen, een visie op te stellen, redenen te vinden waarom actie een must was en uiteindelijk de angst in de ogen zien en er doorheen breken.
Hé Robert,
Je had dus een moeilijke week begrijp ik. En het betrof je relatie. Ik weet de uitkomst er niet van, ik weet dat we beiden de wens hadden uitgesproken elkaar nog wel eens te willen zien en horen. Als ik iets voor je kan doen, dan graag.
Groet,
Frank