“D at kan niet. Onmogelijk. Onrealistisch” Onlangs hoorde ik het zelfs van mijn eigen dokter, toen ik hem vertelde dat ik de marathon van Amsterdam wilde gaan lopen. Je gezondheid laat dat niet toe. Jij ook altijd met je extreme ideeën.” Maar de werkelijke vraag is, waneer is iets werkelijk onmogelijk? Hoe weet je dat?
Nog los van het feit of het verstandig is om in mijn conditie de marathon te gaan lopen, stel ik me de laatste tijd de vraag hoe het toch komt dat de één meer succesvol is dan de ander. Hoe het komt dat de ene het wel haalt en de ander niet. Tony Robbins heeft ooit eens gezegd, dat je pas weet waar je grenzen liggen als je er overheen bent gegaan.
Dat brengt me direct op de vraag, waar komen die grenzen dan vandaan? En na wat speurwerk blijkt mijn enige logische conclusie, dat vrijwel alle grenzen door onszelf gesteld zijn. Een glazen plafond waarvan we denken niet voorbij te kunnen.
Jarenlang werd het voor onmogelijk gehouden om de Engelse mijl (±1.6 kilometer) onder de vier minuten te lopen. Tot die tijd was het niemand gelukt om dit te presteren, en daarom werd het voor onmogelijk gehouden om die mijl in minder dan vier minuten te lopen. Totdat Roger Bannister in 1954 de grens van de four minute mile doorbrak. Het bizarre aan dit verhaal is, dat in de jaren die volgden er langzaam maar zeker meer mensen waren die de grens van vier minuten doorbraken. In de afgelopen 50 jaar is de grens van de four minute mile met ruim 17 seconden verlaagd!
Een grens wordt dus door jezelf gezet, op basis van wat je over jezelf of de wereld om je heen gelooft. Of een grens wordt door iemand anders beweerd, vaak omdat het diegene zelf niet gelukt is om die grens te verleggen of omdat diegene gelooft dat de grens niet verlegd kan worden.
Brian Tracy zegt “You become what you think about most of the time.” Ik vind dit een geweldige uitspraak, want het past in vrijwel elke context. Als je gelooft dat je succesvol kunt zijn, en je houdt vast aan die overtuiging, dan zal het bij je overtuigingen gaan horen en zal je gedrag en uiteindelijk je resultaat zich hierop aanpassen.
Wanneer je verwacht van jezelf dat je zult slagen, dan is het uiteindelijk bijna altijd ook in je resultaten te zien. Rijke mensen verwachten rijk te zijn. Succesvolle mensen verwachten succesvol te zijn en populaire en aantrekkelijke mensen verwachten populair en aantrekkelijk te zijn. Wat je van jezelf verwacht, meestal wordt je er niet in teleurgesteld.
Durf jezelf de credits te geven voor wat je tot nu toe hebt bereikt, en durf te geloven dat wat je tot nu toe hebt bereikt, slechts ene fractie is van waar je toe in staat bent. Stel je voor dat je grootste momenten voor je liggen en dat je grootste successen tot nu toe, slechts voorbereidingen waren op de geweldige uitdagingen die nog op het punt staan te gebeuren.
Ik sluit deze blog graag af met een stukje van Paul Ferrini, die het volgende schreef over denkbeeldige grenzen.
The limits you create will be real to you
Until you learn to step beyond them.
Then they will cease to be real.
Then, you will look back at the reality
Tou used to inhabit and wonder how you
Were able to stand its narrow confines.
Heb jij te maken met denkbeeldige grenzen, of ben je het neit eens met wat ik geschreven heb?
Laat jouw reactie hieronder achter – ik ben nieuwsgierig naar je reactie!
Je kunt veel meer dan je denkt! Verleg ook je denkbeeldige grenzen.
Op jouw succes!
Robert
Deel dit artikel door op de knoppen hieronder te drukken, zodat vrienden uit jouw netwerken ook geïnspireerd worden.
