Stel je voor dat er een net is tussen jou en de ander, en dat er een volleybalspel over en weer gaat tussen jullie. De volleybal staat voor de neurose die gaande is in de wereld van de ander. Het bericht van de neurose: “Hoe durf je me zo te behandelen?!” Wat doe je dan als deze volleybal jouw kant op komt?
Feitelijk heb je twee keuzes: ofwel je neemt de volleybal aan en je smeert het volledig uit over jezelf en je schiet in de verdediging. Of je gooit hem terug over het net: “Je bent echt over de rooie nu”, “Je hebt het moeilijk” – je reageert met het woord ‘jij’ in plaats van ‘ik’, zodat je geen eigendom hoeft te nemen van de boosheid, frustratie of pijn van de ander.
Door je niet te laten meezuigen in de emotioneel turbulente wereld van de ander, maar deze metaforische bal terug te geven, behoud je je zeggenschap over hoe jij je wilt voelen. Zelfs als de ander opnieuw de bal terugschiet over het net en iets in de trant van “Maar ik had je gezegd dat je om drie uur moest bellen!”, dan heb je wederom weer de twee keuzes.
Je kunt je verdedigen en iets zeggen als “Wel, ik moet helemaal niets; wie denk je wel dat je bent?!” en hiervan de eigenaar worden, of je kunt de bal opnieuw terugschieten en iets zeggen als “Je bent echt boos omdat ik je niet heb gebeld?” of “Ik kan er beter op letten om in het vervolg meer op tijd te zijn.” Je hoeft in ieder geval geen mede-eigenaar te worden van iemand anders’ boosheid of frustratie.
Wanneer iemand handelt of reageert op een manier dat aanvallend voor jou voelt, weet dan dat je die emotionele lading niet bij je hoeft te houden, laat staan dat je er eigenaar van wordt, en dat je het kunt teruggeven.
Vaak genoeg hoor ik van mensen die ik ontmoet dat, wanneer ze in een situatie zitten waar ze voor een uitdaging of probleem staan, dat ze er niets aan kunnen doen. Bij de gevleugelde uitspraak “Zo ben ik nu eenmaal”, “Zo is het nu eenmaal”, of “ik kan er niets aan doen”, voel ik een glimlach op mijn gezicht opkomen.
Allereerst is het een glimlach van herkenning, omdat ik weet dat ik ooit ook zo reageerde; de schuld buiten mijzelf plaatste en geen verantwoordelijkheid wilde of durfde te nemen voor de situaties waarin ik me verkeerde.
Maar het is ook een glimlach van groei, waarin ik blij ben met het inzicht dat er ook andere wegen zijn die leiden naar geluk en kracht, in plaats van machteloosheid en slachtofferschap.
Feit is, dat wat er zich ook binnen in je afspeelt, dat je immobiliseert, dat je in de weg staat om te functioneren zoals je zou willen functioneren en je afremt om je doelen te bereiken – wat het ook is – het jouw keuze is. Het is van jou; jij bent de eigenaar ervan.
En als je iets niet leuk vindt aan jezelf – of je nu verlegen, nerveus, bang of boos bent, of je voelt je vaak gemanipuleerd door andere mensen of je hebt moeite om voor jezelf te gaan staan – dan is de verandering niet meer dan een bewuste keuze van je.
Helaas zijn er maar al te veel professionals die je vertellen en leren dat er ook andere systemen zijn die die keuzes en verantwoordelijkheden buiten jou leggen. Psychologen die je zeggen dat het in je onderbewustzijn ligt, of therapeuten die je zeggen dat je zo bent omdat je het jongste, middelste of oudste kind bent.
Je kunt elk excuus gebruiken om jezelf buiten kijf te laten staan; je kunt de duivel of zelfs God erbij halen om hen de schuld in de schoenen te schuiven, maar feit is dat de kwaliteit van jouw leven jouw verantwoordelijkheid is.
Wat Je Leeft Is Wat Je Leert
Je wordt in het leven behandeld op de manier waarop je mensen leert hoe ze je moeten behandelen. Als je alle kanten op geduwd wordt, als je je een slachtoffer voelt, als je niet weet hoe je met bepaalde situaties moet omgaan, als je merkt dat je kinderen of je ouders je niet respecteren – je leert die mensen hoe ze je moeten behandelen.
Verander Je Leermethode
Als je niet langer in je eigen slachtofferrol wilt blijven zitten, of je wilt de manier waarop anderen je behandelen veranderen, kijk dan altijd eerst naar wat je zelf kunt doen. DE wijze les hierin is, dat je niemand anders kunt veranderen, laat staan dwingen om te veranderen, behalve jezelf. Verander jij de manier waarop je denkt, voelt en handelt, dan verander je daarmee de manier waarop anderen met je omgaan.
Jouw attitude jegens dat wat er gebeurt bepaalt hoe je ervaart wat er gebeurt. Deze simpele formule gaat op voor elk gebied in je leven; je familie en vrienden, je carrière, je relaties; alles. Het heeft niets te maken met mazzel of geluk, maar hoe je je opstelt, wat voor soort gedachten en overtuigingen je hebt over de toekomst.
En daarmee is het leven een aaneenschakeling van momenten waarin je keuzes maakt. Keuzes die je in een bepaalde richting leiden, zoals een afslag van een snelweg dat doet. Heb je een ‘verkeerde’ afslag genomen, kijk dan wat je kunt doen om weer op de gewenste weg te komen. En gebruik de ervaring die je in de tussentijd hebt opgedaan in je voordeel door te onderzoeken wat het je heeft geleerd of hoe het je als persoon heeft geholpen en versterkt in plaats van het te zien als verloren tijd of een zogenoemde donkere pagina uit je leven.
Hoe je leeft ligt in jouw handen. Ook al heb je te maken met anderen die controle uitoefenen op jouw leven; de uiteindelijke verantwoordelijkheid voor jouw leven ligt volledig in jouw handen.
Als je wilt dat anderen jou anders behandelen, vraag jezelf dan af wat jij kunt doen of veranderen in jouw gedrag, overtuigingen of attitude om die verandering in beweging te krijgen. Hoewel je niemand anders kunt veranderen, en alleen jezelf, zijn we allemaal onderdelen van een groter systeem. En wanneer je één onderdeel van het systeem verandert, dan verander je daarmee het hele systeem. Kijk maar eens naar een ouderwetse klok als je bewijs wilt hebben.
Wanneer we een laag dieper gaan dan de keuzes die we maken die leiden tot de resultaten die we leven, dan zien we dat gewoontes, overtuigingen en verwachtingen een centrale rol spelen in de manier waarop we functioneren.
Gewoontes zijn routinematige handelingen waar we niet meer bewust mee bezig zijn. Ze gaan op de automatische piloot.
Overtuigingen zijn de terugkerende bewuste gedachtes die tot ons onderbewuste zijn doorgesijpeld, omdat we deze voor waar hebben aangenomen. Op basis van deze keuze zien we de wereld om ons heen zoals we hem beleven.
Door deze overtuigingen verwachten we ook bepaalde gebeurtenissen. Verachtingen over hoe iemand ons behandelt, hoe situaties zullen verlopen, verwachtingen over hoe we zelf zullen reageren. Verwachtingen zijn daarmee de onbelichte anticipaties over de toekomst, gebaseerd op onze overtuigingen over hoe de wereld in elkaar zit.
De obscure rol die verwachtingen daarmee innemen heeft dan ook een grote impact in ons dagelijks functioneren. Zonder erbij stil te staan leren we onszelf en anderen om ons heen hoe wij zelf reageren wanneer er iets gebeurt of plaatsvindt. En daarmee leren we anderen ook hoe ze ons mogen behandelen; je staat ze toe om je op een bepaalde manier toe te spreken.
Onderzoek daarom voor jezelf welke verwachtingen en overtuigingen je hebt over onderwerpen als je eigen gezondheid, relaties en communicatie met anderen, je zelfbeeld, geld, je carrière, geluk, persoonlijke vrijheid en succes.
Hier is mijn vraag voor jou: Hoe wil jij dat anderen jou behandelen, én wat kun jij doen om hen daarin te begeleiden (gebaseerd op wat je net hebt gelezen)?
Laat hieronder je reactie achter, en ik kom er zeker bij je op terug.
Op jouw succes,
Robert
Als je dit artikel waardevol vond, deel het dan met vrienden en volgers, zodat zij ook van deze informatie kunne profiteren. Klik op de Facebook, Mail en WhatsAppknoppen hieronder.
Helemaal mee eens.