Life’s all about priorities. Dit was een slogan van een ijsfabrikant uit de jaren ’90. En dat hadden ze goed begrepen. We maken elke dag keuzes; kleien en grote keuzes, en allen hebben ze een consequentie of een gevolg. Het ene is bijna niet op te merken zo klein, het andere kan je leven totaal op z’n kop zetten en je leven voorgoed veranderen.
Kijk eens terug naar jouw eigen leven, en neem als startpunt vandaag. Waar sta je? Welke baan heb je? Heb je een relatie? Hoe is je gezondheid? – Pik er eentje uit, bijvoorbeeld je werk. Hoe ben je tot deze baan gekomen? Wat was de aanleiding? Wanneer je met een antwoord komt, stel die vraag dan opnieuw: hoe kwam je daartoe? Op die manier kun je de plek waar je nu staat terugherleiden tot soms wel tientallen jaren terug.
Kort gezegd komt het erop neer dat je destijds allerlei keuzes gemaakt hebt die allen van invloed waren in de vorming en manifestatie van de wereld waar je je vandaag in begeeft.
Keuzes hebben een gevolg, ook al is die keuze soms niet direct zichtbaar. Zo weet je dat roken bijvoorbeeld een keuze kan zijn die je leven drastisch (en vaak dramatisch) kan veranderen, maar wel op lange termijn.
De grap is dat ik heel goed weet waar ik het over heb. Zo’n tien jaar terug was ik zo’n persoon die als motto ‘wie nu leeft, die dan zorgt’ had, en er niet voor schroomde hem dagelijks te gebruiken. Ik overdacht mijn acties niet of nauwelijks, en die keuzes kosten me, nu zelfs jaren later, nog steeds een flinke prijs.
Dat heeft me ook bewuster gemaakt in de manier waarop ik leef. Wil niet zeggen dat ik leef als een outcast, maar wel als een bewuste vent. Op verschillende vlakken maak ik bewustere keuzes, die – voor zover te overzien zijn – me zullen ondersteunen in de toekomst. In ieder geval maak ik zoveel mogelijk keuzes die me zowel nu als in de toekomst iets positiefs opleveren.
Zoals ik al zei, keuzes maken doen we elke dag. En over de meeste keuzes denken we niet eens echt grondig na. Het zijn ook niet de keuzes waar je urenlang over wilt nadenken. Meestal betreft het iets kleins. Maar een enkele keer kom je op een kruising te staan, waarin je voor een keuze staat die je leven kan veranderen. Denk je dan ook na over wat je kiest, of kies je gewoon in het wilde weg.
Niet kiezen
In een gesprek met een deelnemer uit een seminar van me opperde mijn gesprekspartner dat als hij de keuze had om te kiezen, dat hij dan beter niet kon kiezen; uit angst om de verkeerde keuze te maken. “Niet kiezen is ook een keuze”, vertelde ik hem toen. Daar moest hij wel even over nadenken, maar nadat ik hem had uitgelegd dat wanneer je niet een keuze maakt, er wel degelijk een gevolg aan vastzit. Een goed voorbeeld is het invullen van je belastingen, of beter gezegd, het niet invullen van je belastingen. Zou je besluiten om voor dit komende jaar geen aangifte te doen (dus niets te doen), dan kun je er donder op zeggen dat vroeg of laat de Belastingdienst bij je op de stoep staat, of je in ieder geval bombardeert met blauwe brieven.
De beste keuze
Wat is dan de beste keuze? Goede vraag. Hoewel ik niet voor je kan kiezen ( en als ik het wel kon, zou ik het niet doen), ik kan je dit wel zeggen: Iedere keuze die je maakt is de beste die je op dat moment kunt nemen. Een betere keuze heb je namelijk niet. En een slechtere keuze nemen lijkt me niet echt een verstandige optie (hoewel; het is jouw keuze 🙂 ).
Kies je voor korte termijn winsten? Of kies je voor langere termijn winsten? Misschien kun je zowel het één alsook het ander kiezen.
Aan jou de keus.
Op ons succes!
Robert
[…] word ik gestimuleerd een beslissing te nemen, iets wat op zichzelf al een goede zaak is (denk aan de blog van twee dagen geleden). Wederom: elke keuze die je neemt is de […]