Er heerst ongelijkheid in onze wereld. Sommige mensen zijn rijker, succesvoller, gelukkiger en vitaler dan anderen. Moeten we kijken naar de overheid of andere organisaties en instellingen? Moeten we wijzen naar hen die de blaam treffen? En in hoeverre hebben we zelf een invloed op die ongelijkheid? Ik heb het over persoonlijk leiderschap.
Voordat ik in het drijfzand van discussies verstrikt raak, en in het commentaarveld hieronder mijn woorden moet verdedigen, omdat ik lijk te zeggen dat er geen ongelijkheid in de wereld is, of dat we alles zelf in de hand hebben en dat daarmee alles opgelost kan worden, lijkt het me handig om te benadrukken, dat ik het hier heb over persoonlijke groei, en niet over politiek.
Het is makkelijk om een slachtoffermentaliteit aan te meten, en te roepen dat je er niets aan kunt doen, en dat anderen de boosdoener zijn en zij dus jouw probleem moeten oplossen. Aangeleerde hulpeloosheid heet dat, en in veel gevallen worden we er nog voor beloond ook – al was het alleen door onszelf.
Jezelf vertellen dat je er niets aan kunt doen is een conditionering dat je vastzet in je overtuigingen, acties en dus ook je resultaten. Zo’n conditionering doe je niet omdat je graag de slachtofferrol op je wilt nemen – niemand wil dat bewust.
Toch geeft zo’n positie je voordelen, en dat is precies waarom de meeste mensen in zo’n rol blijven vastzitten – omdat ze er op korte termijn profijt van hebben.
Stel jezelf eens de vraag: wat levert het me op als ik in een hulpeloze positie blijf zitten?
Het antwoord is zeker meer dan ‘niets’ – denk bijvoorbeeld eens aan aandacht, verbinding, zorg, zelfs liefde.
Het probleem met een mentaliteit als deze – want dat wordt het op den dur als je er lang genoeg in blijft zitten – is dat alles wat het je oplevert niet genoeg is ten opzichte van wat het je werkelijk kost.
De aandacht, zorg, empathie (of zelfs sympathie) en liefde die je initieel kreeg verandert in zuchtende verplichting, aversie en antipathie. En daarmee isoleer je jezelf enkel nog meer in positie van hulpeloosheid.
Hoe doorbreek je dergelijke patronen dan?
Er zijn een aantal elementen die je in de basis kunnen helpen om niet alleen uit deze aangeleerde hulpeloosheid te komen, maar ook werkelijk de lijn naar succes, geluk en vrijheid door te trekken.
Hier zijn vijf elementen voor persoonlijk leiderschap en succes die je helpen om uit je huidige status quo te komen, je slachtofferrol te verruilen voor een rol van persoonlijke leiderschap.
1. Verhoog je standaard/norm
Dit is het enige wat blijvende verandering geeft. Verander je “zou” naar je “moet”. Zorg ervoor dat je niet zou moeten doen, maar dat je het moet Er is geen twijfel over mogelijk; je moet het doen.
In plaats van te kijken naar je omgeving en te zoeken naar wat jij denkt dat anderen vinden dat jij moet doen omdat ze het zelf doen (de status quo van de maatschappij, de gemeenschap of zelfs je vrienden bijvoorbeeld), kijk naar wat jouw eigen rituelen, gewoonten en routines zijn, en durf kritisch naar jezelf te kijken. Stel jezelf de vraag: is dit duurzaam of schadelijk voor mij?
2. Elimineer beperkende overtuigingen
Aan de basis van al je acties – en je resultaten – liggen je overtuigingen. Simpel gezegd, zijn je overtuigingen niets meer dan gedachtes waar je zeker van bent dat ze de waarheid vertegenwoordigen. Dat is alles. Is een overtuiging werkelijk waar? Is elke overtuiging een werkelijke vertegenwoordiging van de universele waarheid? Nee.
Om weer het heft in eigen handen te nemen, moet je je bewust worden van je eigen beperkende overtuigingen, en ze vervolgens elimineren. Eén van de snelste en makkelijkste manieren om van je beperkende overtuiging af te komen, is om je resultaten van tevoren te bepalen. Hiermee bedoel ik niet alleen positief denken – positief denken alleen werkt net zo effectief als naar de je eigen tuin lopen en keer op keer blijven roepen dat er geen onkruid is. Je moet van tevoren een staat van zekerheid creëren in jezelf. Dat doe je door voorafgaand aan de acties die je moet nemen, niet alleen je resultaten al weet, maar ook het gevoel van zekerheid vergroot om het momentum op te bouwen dat je nodig hebt om de resultaten te behalen.
In mijn nieuwe boek ga ik hier dieper op in.
3. Modelleer wat werkt
Waarschijnlijk heb je meer dan genoeg op je “to-do” lijstje staan, al was het maar in je hoofd na het lezen van deze post. De werkelijke uitdaging komt nadat je dit artikel hebt uitgelezen (en hebt gedeeld en erop hebt gereageerd hopelijk). Is het niet dit artikel, dan vindt je hier bijna 500 andere posts die je kunnen helpen om verder te komen.
Hetzelfde principe geldt ook hiervoor: modelleer wat werkt. Voer in de praktijk uit wat je in theorie hebt gelezen en geleerd. Door voor jezelf uit te zoeken wat werkt. Meer doen van wat niet werkt, is net als Einsteins definitie van krankzinnigheid: hetzelfde keer op keer blijven doen terwijl je een ander resultaat verwacht.
4. Intensiveer en innoveer
Wanneer je die stukjes hebt gevonden die werken, intensiveer het dan. Pas het frequenter toe, wordt er beter in. Oefen het als een spierbal in de sportschool; je mentale spier (want daar hebben we het over) zal stukje bij beetje ook sterker worden.
Maak het proces ook beter door te innoveren. Continue groei kan enkel bestaan op basis van innovatie. Dit geldt voor technologie, en geldt ook zeker voor hoe je zelf in het leven staat, en er meer uit haalt.
De enige manier om te kunnen blijven groeien is door wat risico te nemen – dit geldt voor het bedrijfsleven, maar het is ook een goede metafoor voor je eigen leven. Dat betekent door hulpbronnen aan te boren die je helpen verder te komen. En de ultieme hulpbron, of het nu geld, energie of kennis is, is je vindingrijkheid. Wederom: het gaat hierom de bereidheid om afscheid te nemen van je visie op je pijnlijke verleden, en een must te maken van de verandering die je helpt verder te komen.
5. Step Up en Geef
Geef meer dan wie dan ook van je verwacht. We zijn zo druk bezig met wat we kunnen krijgen, dat we vaak vergeten dat de werkelijke kracht ligt in het geven. Het ultieme in het leven is wanneer je loslaat van wat je allemaal kunt krijgen, en begint te geven.
Deze vijf stappen helpen je om een slachtofferrol te verruilen voor een van persoonlijk leiderschap.
Je kunt de ongelijkheid in de wereld met lede ogen aanzien, en hopen dat het morgen, volgende week, volgende maand of wellicht volgend jaar beter wordt…
Of je kunt ervoor kiezen om voor de andere optie te gaan, het andere pad te lopen en te zien hoe veel verder je kunt komen (ik klink net als Morpheus van de Matrix – … or you can take the red pill, and see how deep the rabit hole goes).
Feit is, dat het leven je niet overkomt, maar dat je zelf betekenis kunt geven aan je gebeurtenissen.
Neem eens een gebeurtenis of situatie die je recentelijk hebt meegemaakt, en waarbij het lijkt alsof het je overkomen is. Welke overtuiging ligt hieraan ten grondslag, en wat kun je doen om jouw persoonlijk leiderschap (weer) te vergroten?
Laat hieronder jouw reactie achter, en ik kom er zeker bij je op terug.
Op jouw succes,
Robert
Er heerst ongelijkheid in onze wereld. Sommige mensen zijn rijker, succesvoller, gelukkiger en vitaler dan anderen. Moeten we kijken naar de overheid of andere organisaties en instellingen? Moeten we wijzen naar hen die de blaam treffen? En in hoeverre hebben we zelf een invloed op die ongelijkheid? Ik heb het over persoonlijk leiderschap.
Voordat ik in het drijfzand van discussies verstrikt raak, en in het commentaarveld hieronder mijn woorden moet verdedigen, omdat ik lijk te zeggen dat er geen ongelijkheid in de wereld is, of dat we alles zelf in de hand hebben en dat daarmee alles opgelost kan worden, lijkt het me handig om te benadrukken, dat ik het hier heb over persoonlijke groei, en niet over politiek.
Het is makkelijk om een slachtoffermentaliteit aan te meten, en te roepen dat je er niets aan kunt doen, en dat anderen de boosdoener zijn en zij dus jouw probleem moeten oplossen. Aangeleerde hulpeloosheid heet dat, en in veel gevallen worden we er nog voor beloond ook – al was het alleen door onszelf.
Jezelf vertellen dat je er niets aan kunt doen is een conditionering dat je vastzet in je overtuigingen, acties en dus ook je resultaten. Zo’n conditionering doe je niet omdat je graag de slachtofferrol op je wilt nemen – niemand wil dat bewust.
Toch geeft zo’n positie je voordelen, en dat is precies waarom de meeste mensen in zo’n rol blijven vastzitten – omdat ze er op korte termijn profijt van hebben.
Stel jezelf eens de vraag: wat levert het me op als ik in een hulpeloze positie blijf zitten?
Het antwoord is zeker meer dan ‘niets’ – denk bijvoorbeeld eens aan aandacht, verbinding, zorg, zelfs liefde.
Het probleem met een mentaliteit als deze – want dat wordt het op den dur als je er lang genoeg in blijft zitten – is dat alles wat het je oplevert niet genoeg is ten opzichte van wat het je werkelijk kost.
De aandacht, zorg, empathie (of zelfs sympathie) en liefde die je initieel kreeg verandert in zuchtende verplichting, aversie en antipathie. En daarmee isoleer je jezelf enkel nog meer in positie van hulpeloosheid.
Hoe doorbreek je dergelijke patronen dan?
Er zijn een aantal elementen die je in de basis kunnen helpen om niet alleen uit deze aangeleerde hulpeloosheid te komen, maar ook werkelijk de lijn naar succes, geluk en vrijheid door te trekken.
Hier zijn vijf elementen voor persoonlijk leiderschap en succes die je helpen om uit je huidige status quo te komen, je slachtofferrol te verruilen voor een rol van persoonlijke leiderschap.
1. Verhoog je standaard/norm
Dit is het enige wat blijvende verandering geeft. Verander je “zou” naar je “moet”. Zorg ervoor dat je niet zou moeten doen, maar dat je het moet Er is geen twijfel over mogelijk; je moet het doen.
In plaats van te kijken naar je omgeving en te zoeken naar wat jij denkt dat anderen vinden dat jij moet doen omdat ze het zelf doen (de status quo van de maatschappij, de gemeenschap of zelfs je vrienden bijvoorbeeld), kijk naar wat jouw eigen rituelen, gewoonten en routines zijn, en durf kritisch naar jezelf te kijken. Stel jezelf de vraag: is dit duurzaam of schadelijk voor mij?
2. Elimineer je beperkende overtuigingen
Aan de basis van al je acties – en je resultaten – liggen je overtuigingen. Simpel gezegd, zijn je overtuigingen niets meer dan gedachtes waar je zeker van bent dat ze de waarheid vertegenwoordigen. Dat is alles. Is een overtuiging werkelijk waar? Is elke overtuiging een werkelijke vertegenwoordiging van de universele waarheid? Nee.
Om weer het heft in eigen handen te nemen, moet je je bewust worden van je eigen beperkende overtuigingen, en ze vervolgens elimineren. Eén van de snelste en makkelijkste manieren om van je beperkende overtuiging af te komen, is om je resultaten van tevoren te bepalen. Hiermee bedoel ik niet alleen positief denken – positief denken alleen werkt net zo effectief als naar de je eigen tuin lopen en keer op keer blijven roepen dat er geen onkruid is. Je moet van tevoren een staat van zekerheid creëren in jezelf. Dat doe je door voorafgaand aan de acties die je moet nemen, niet alleen je resultaten al weet, maar ook het gevoel van zekerheid vergroot om het momentum op te bouwen dat je nodig hebt om de resultaten te behalen.
In mijn nieuwe boek ga ik hier dieper op in.
3. Modelleer wat werkt
Waarschijnlijk heb je meer dan genoeg op je “to-do” lijstje staan, al was het maar in je hoofd na het lezen van deze post. De werkelijke uitdaging komt nadat je dit artikel hebt uitgelezen (en hebt gedeeld en erop hebt gereageerd hopelijk). Is het niet dit artikel, dan vindt je hier bijna 500 andere posts die je kunnen helpen om verder te komen.
Hetzelfde principe geldt ook hiervoor: modelleer wat werkt. Voer in de praktijk uit wat je in theorie hebt gelezen en geleerd. Door voor jezelf uit te zoeken wat werkt. Meer doen van wat niet werkt, is net als Einsteins definitie van krankzinnigheid: hetzelfde keer op keer blijven doen terwijl je een ander resultaat verwacht.
4. Intensiveer en innoveer
Wanneer je die stukjes hebt gevonden die werken, intensiveer het dan. Pas het frequenter toe, wordt er beter in. Oefen het als een spierbal in de sportschool; je mentale spier (want daar hebben we het over) zal stukje bij beetje ook sterker worden.
Maak het proces ook beter door te innoveren. Continue groei kan enkel bestaan op basis van innovatie. Dit geldt voor technologie, en geldt ook zeker voor hoe je zelf in het leven staat, en er meer uit haalt.
De enige manier om te kunnen blijven groeien is door wat risico te nemen – dit geldt voor het bedrijfsleven, maar het is ook een goede metafoor voor je eigen leven. Dat betekent door hulpbronnen aan te boren die je helpen verder te komen. En de ultieme hulpbron, of het nu geld, energie of kennis is, is je vindingrijkheid. Wederom: het gaat hierom de bereidheid om afscheid te nemen van je visie op je pijnlijke verleden, en een must te maken van de verandering die je helpt verder te komen.
5. Step Up en Geef
Geef meer dan wie dan ook van je verwacht. We zijn zo druk bezig met wat we kunnen krijgen, dat we vaak vergeten dat de werkelijke kracht ligt in het geven. Het ultieme in het leven is wanneer je loslaat van wat je allemaal kunt krijgen, en begint te geven.
Deze vijf stappen helpen je om een slachtofferrol te verruilen voor een van persoonlijk leiderschap.
Je kunt de ongelijkheid in de wereld met lede ogen aanzien, en hopen dat het morgen, volgende week, volgende maand of wellicht volgend jaar beter wordt…
Of je kunt ervoor kiezen om voor de andere optie te gaan, het andere pad te lopen en te zien hoe veel verder je kunt komen (ik klink net als Morpheus van de Matrix – … or you can take the red pill, and see how deep the rabit hole goes).
Feit is, dat het leven je niet overkomt, maar dat je zelf betekenis kunt geven aan je gebeurtenissen.
Neem eens een gebeurtenis of situatie die je recentelijk hebt meegemaakt, en waarbij het lijkt alsof het je overkomen is. Welke overtuiging ligt hieraan ten grondslag, en wat kun je doen om jouw persoonlijk leiderschap (weer) te vergroten?
Laat hieronder jouw reactie achter, en ik kom er zeker bij je op terug.
Op jouw succes,
Robert
