Waarom De Mens Zo Bijzonder Is

Heb je je wel eens afgevraagd waarom we weten wat we weten? Waar die kennis allemaal vandaan komt?

Van Big Bang…

Toen dit universum zo’n 13,7 miljard jaar geleden ontsprong uit het niets, waren er slechts enkele natuurkundige elementen in. Zo’n 8,5 miljard jaar later ontstond de zon en later ook onze Aarde. Evolutie maakte verschillende sprongen – van een onbewoonbare planeet naar één met de juiste ingrediënten voor leven. Van ééncellige organismes naar twee cellige organismes – langzaam aan verder naar het ontstaan van de mens, zo’n 3 tot 4 miljoen jaar geleden jaar geleden (de Australopithecinen en later de Homo als soorten mens).

…naar Big Brain…

Hoewel er nog volop gediscussieerd wordt wanneer de eerste mens begon te werken met gereedschappen, zijn we het er allemaal over eens dát ze gereedschappen zijn gaan gebruiken. Van natuurlijk gevormde voorwerpen zoals afgebroken botten met een scherpe rand, tot stenen werktuigen – de mens werd steeds inventiever. En daarmee werd ook de behoefte aan meer energie voor het brein, om al deze creativiteit te voeden, ook groter. Want wist je dat de hersenen alleen al zo’n 20% van je totale dagelijkse energieconsumptie nodig hebben?

Tussen 700.000 en 350.000 jaar geleden gebruikten de eerste mensen (Homo ergaster, ook wel bekend als Homo erectus) grote stenen handbijlen uit vuursteen en kwartsiet. Hoewel de eerste exemplaren vrij grof vervaardigd waren, werden latere versies steeds meer verfijnd. Die verfijning zette door, waardoor de Neanderthalers zo’n 50.000 jaar geleden in staat waren om onder meer messen en klingen te vervaardigen.

…naar de Big Apple…

Nu schrijf ik dit niet om een korte geschiedenisles te geven, maar om duidelijk te maken dat vanaf de opkomst van het menselijk ras, de mens zich heeft ontwikkeld. Deze ontwikkeling gaat nog steeds door. Van de eerste werktuigen naar de eerste taalvormen, landbouw, veeteelt en de clustering van groepen mensen op één plek (uiteindelijk dorpen en later steden vormend). Van de appelboerderij naar de Big Apple. Kortom: evolutie staat niet stil.

Evolutionaire synergie

Maar wat ons mensen zo buitengewoon bijzonder maakt, is dat wij, voor zover we weten, als enige soort in staat zijn om kennis op te doen, en vervolgens over te geven naar een volgende generatie.

En daarmee blijft de kennis die opgedaan wordt behouden. Op die manier zijn wij in staat geweest om de fundamenten te leggen voor de maatschappijen en de wereld waar we nu in leven. Elke keer weer werden bestaande mechanismen toegepast en verbeterd. Kennis, informatie, werktuigen, machines – alles werd doorontwikkeld. En dat gebeurt nog steeds.

Met de gebroeders Wright die in 1903 hun eerste menselijke vlucht maakten in een vliegtuig tot de doorontwikkeling ervan die onder meer geresulteerd heeft in het sturen van de eerste mens in een baan om de Aarde (Yuri Gagarin, 14-4-1961).

Wees de evolutie zelve

Wij mensen zijn slimme wezens. We hoeven niet meer in staat te zijn om elk detail te weten, zolang we maar moeten weten dat wat we nodig hebben om verder te komen. Zo heb ik geen flauw idee hoe een computer werkt, maar kan ik feilloos een artikel in mijn tekstverwerker tikken, vervolgens de tekst uploaden op het internet, en met hetzelfde gemak enkele links plaatsen naar informatie dat relevant is. Van de achterliggende processen – de binaire taal van een computer, de elektrische pulsen van en naar de verschillende printplaten en de weergave van pixels op het scherm om maar een paar te noemen – hoef ik geen enkele kennis te hebben. Ik hoef niet op nieuw het spreekwoordelijke wiel uit te vinden om mijn doel te bereiken. Dat maakt het leven makkelijker en zinvoller voor het leggen van de volgende bouwsteen op de weg die evolutie heet. De bouwstenen van de mens blijven zich opstapelen. En daarmee hebben we een inzicht in hoe evolutie te werk gaat; we zijn het levende bewijs.

Kijk eens achterom. Naar de rijke geschiedenis die we hebben en waar we nog steeds elke dag de vruchten van plukken. En kijk eens naar de toekomst. Naar de mogelijkheden die voor ons liggen en de eindeloze grenzen die we nog kunnen en zullen verleggen. Dat doet mij beseffen dat ik in een zeer kansrijke periode in tijd en ruimte leef. Het heden biedt me de wetenschap van het verleden en laat me tegelijkertijd, samen met mijn creativiteit en verbeeldingsvermogen de bouwstenen leggen voor de toekomst.

We lopen op de voorhoede van ons soort. Eerste rang en we marcheren de volgende millennia in. In één van mijn vorige blogs schreef ik al dat er elke minuut nieuwe kennis bijkomt. Die kennis wordt steeds groter en gemakkelijker toegankelijk. En omdat een ieder, jij dus ook, een bijdrage kan (en zou moeten) leveren aan de doorontwikkeling van ons mensen – door middel van het delen van je kennis, door je hart te volgen en door bij jezelf te rade gaan wat werkelijk goed voor je is – zal die evolutie volgens mijn verwachtingen alleen nog maar sneller gaan.

Haal het maximale uit jezelf. Durf jezelf uit te dagen, kansen te pakken en je grenzen te verleggen. Doe het voor jezelf. Doe het voor ons allemaal.

Nu snap je waarom vissen niet autorijden, ezels niet bellen en de wereld niet stilstaat.

… maar gezien de uitleg van de evolutie van de mens sluit ik niets uit 🙂

Op jouw succes,

Robert