In één van de reacties op mijn laatste artikel stond een opmerking over nieuwsgierigheid en het niet willen opleggen van een eigen overtuiging richting een ander. Nieuwsgierig zijn naar de kaart van de wereld van de ander, ook al betekent dit dat je jouw eigen overtuiging ten aanzien van het onderwerp ziet botsen met dat van de ander.
In mijn jeugd ben ik niet religieus opgegroeid. Dat wil zeggen, er waren van huis uit geen verplichtingen of gewoontes om elke zondag een kerkbezoek af te leggen, communie te volgen of andere kerkelijke tradities te onderhouden. Ondanks dat mijn grootvader zijn bijna zijn hele dominee was, en ik, op vrije keus van mijn beide ouders vlak na geboorte werd gedoopt, was de vrijheid om wel of niet te geloven in religie aanwezig. Wel had mijn moeder de opvatting om me op een gedisciplineerde school te zetten, en bij uitkomst bleek deze Christelijk te zijn. Dat bood gelegenheid om twee vliegen in één klap te slaan: enerzijds werd ik op een nette (misschien wat formele en ouderwetse) en strakke manier onderricht en anderzijds pikte ik ook nog een graantje Bijbelkennis mee. Terugkijkend op die vroege periode van mijn leven moet ik wel zeggen dat veel van die kennis naderhand niet is blijven hangen.
Wat het me wel geleerd heeft is om respect te hebben voor iemands geloofsovertuiging. Ook al houdt een ander er andere of zelfs tegenstrijdige opvattingen op na (in vergelijking met die van jou), de vraag of het wijs is en een wezenlijke meerwaarde biedt om de discussie aan te gaan whether or not God meer van je houdt als je op zondagochtend de Kerkdiensten bijwoont (of welke andere religieus-geaarde discussie dan ook), en de ander van jouw zienswijze tracht te overtuigen, is er niet één waarvan ik zeg dat die respectvol is. Nee, vrijheid om het oneens te zijn met wat iemand zegt, denkt of vindt vind ik persoonlijk dan ook een belangrijke vrijheid.
Ten tijde van de regering(en) Balkenende stonden de normen en waarden zelfs zo hoog op de agenda, dat nationale campagnes bedacht werden om bovenstaande persoonlijke mening aan de grote massa over te brengen. En, in grote lijnen is dit ook gelukt. Uit onderzoek is gebleken dat wij Nederlanders vinden dat je de ander in zijn waarde moet laten, ook al doet of denkt hij anders. Op zich is dat ook niet zo vreemd, gezien de rijke historie dat ons kleine landje heeft. Al meer dan 400 jaar hebben we onze grenzen opengesteld voor de toevluchtzoekende medemens. En met die toevlucht werden ook de lokale gebruiken meegenomen. Een goed voorbeeld daarvan zie je nu nog terug in de vele kerken, moskeeën en andere religieuze instituten die ons land rijk is.
Het is een vrij algemeen geaccepteerde en vooral geloofwaardige norm geworden dat jij jouw eigen opvattingen mag hebben, en Mohammed, Nathan en Deepak die van hun. Maar hier komt de crux.
Al jarenlang heb ik een diepe fascinatie voor quantum fysica, het spirituele en de ongekende mogelijkheden die hiermee gepaard gaan. Dat is een persoonlijke opvatting en je zult me dan ook nooit iemand ervan zien proberen te overtuigen in mijn meningen mee te gaan. Instead, ik zoek eerder de mensen op die like-minded zijn, zodat de kans op verhitte en op niets uitlopende confrontaties uitblijft.
Sinds korte tijd ben ik op de hoogte van een medicijnloos ziekenhuis in China, dat een zeer hoog genezingspercentage heeft om (chronische) aandoeningen en ziektes als kanker, diabetes en reuma grotendeels of zelfs compleet te doen verdwijnen. De voornaamste techniek die daarbij gebruikt wordt is een meer dan 5000 jaar oude techniek ChiLel. ChiLel is een variant op de meer bekende Qigong (of Chi Kung), en in het bijzonder nog de Zhineng Qigong.
Qigong heeft in het Chinees twee tekens: ‘Qi’ en ‘Gong’. ‘Qi’ betekent ‘energie’ en ‘Gong’ betekent ‘dagelijkse inspanning. Kort gezegd, Qigong is een practice waarbij Chi gebruikt wordt voor verschillende doeleinden, één daarvan zijnde de zelfgenezing.
Nu is mijn overtuiging en geloof dat zelfgenezing mogelijk is. Wanneer je tijdens het koken jezelf in de vinger snijdt, dan ontstaat een snee. Die snee geneest echter weer binnen een aantal dagen, vanwege het zelfgenezend vermogen van het lichaam. Bij grotere lichamelijke uitdagingen, zoals kanker of diabetes geloof ik dat het zelfgenezend vermogen ook geactiveerd kan worden. De vraag die bij de meesten op de lippen gebrand staat (en tot voor kort ook op de mijne) was: Hoe dan?
Nog voor die vraag beantwoord kan worden, is het (in mijn optiek) belangrijker om te zien of je er überhaupt wel voor open staat. Geloof je dat zoiets kan, ook al weet je nog niet hoe het zou kunnen?
Bij een bespreking met een verpleegkundige in een ziekenhuis tijdens één van mijn toch al zo vele afspraken, kwam het onderwerp ‘genezen van Diabetes’ ter sprake. Nog voordat ik over ChiLel gehoord of gelezen had, was ik wel op de hoogte dat Diabetes, en in het bijzonder type 2, te genezen is door over te stappen op een ander voedingsdieet. Bepaalde kruiden, specerijen en andere levensmiddelen dragen enorm bij aan de stimulatie van de pancreas (de alvleesklier: het orgaan dat bij defect voor Diabetes zorgt) en uiteindelijk (binnen 1 maand zelfs!) voor totale genezing kan zorgen.
Het antwoord dat de verpleegkundige me gaf was: ‘Maar Robert, je hebt toch geen verwachting of hoop dat jij van de Diabetes afkomt?’.
Eerlijk gezegd was ik geschokt door haar antwoord, zeker omdat de gedachte dat gedachtekracht, overtuiging – en met name van invloedrijke personen als doctoren en andere medici – en geloof er aan bijdraagt of en in hoeverre iemand in staat is te genezen. Er zijn talloze studies uitgevoerd waarbij een patiënt dacht dat hij voor een kwaal behandeld werd, maar waar er feitelijk niets gedaan werd. Enkel op basis van de overtuiging van de patiënt, met behulp van de boodschap van de doctor, de kwaal wegging. Goed, genoeg hierover. Mijn punt is het volgende:
We leven inmiddels in een maatschappij waar de norm omtrent respect, tolerantie en acceptatie van de ander meer is ingeburgerd. Wat iemand voor geloof heeft dat is zijn of haar zaak, en dat is prima, ook als dat geloof anders is van het onze. We kijken niet meer op van Katholieken, protestanten, Jehova’s. Krishna’s. Boeddhisten, hindoeïsten, Islamieten of Joden, en alle vertakkingen die bij elke stroming horen. Hoe komt het dan, dat wanneer we iets horen dat buiten de inmiddels bekende regel van de werkelijkheid valt, zoals zelfgenezing van een chronische aandoening, we ervan overtuigd zijn dat het niet mogelijk is?
Is dat niet respectloos en veroordelend naar degene die dit wel gelooft? Om nog maar te zwijgen over arrogant en zelfingenomen. De wereld zit vol met informatie waar we geen weet van hebben, en ervan uitgaan dat je over vrijwel elk onderwerp wel een oordeel kunt plakken vind ik ronduit neerbuigend en respectloos. Zeker als je een maatschappelijke functie hebt (maar ook als je dat niet hebt).
Oké, zoals je wellicht merkt, ik snij een onderwerp aan dat me na aan het hart ligt en misschien ben ik zelf wel veroordelend bezig over degenen die uit onwetendheid een overtuiging hebben en een oordeel vormen over dat wat de norm is voor de moderne wetenschap.
Mijn eerste trainer zei ooit: aannames en interpretaties zijn negen van de tien keer verkeerd omdat ze berusten op een invulling van een incompleet en onvolledig geïnformeerde mind. De beste remedie hiertegen is nieuwsgierigheid en onderzoek.
Wat zou dat mooi zijn als er meer mensen zouden zijn, die in mijn ogen deze zo onbetaalbare en waardevolle eigenschappen tot hun norm weten te maken.
Wat jij gelooft is van jou. Wat de ander gelooft is van hem. En uit respect voor de ander (en zeker voor mezelf) verkies ik in een (diepgeworteld) meningsgeschil er liever voor om de confrontatie uit de weg te gaan en mijn eigen opvattingen voor mezelf te houden.
Een Engels gezegde weet dat mooi te omschrijven:
I do my thing and you do your thing,   I am not in this world to live up to your expectations, and you are not in this world to live up to mine, You are you and I am I and if by chance we find each other, it is beautifulYou live your life, and I’ll live mine. And if by any chance we can meet each other, it is great. (F. Perls)
Op ons succes, en onze gezondheid.
Robert
@Bo: Dank je voor je reactie. Je schrijft veel in je comment. Super! Da’s food for thought 🙂
Met name dat ene zinnetje wat je schrijft vind ik geweldig: “Wonderen wenden zich aan wanneer je bereid bent een wonder aan te nemen in de vorm zoals je ‘m krijgt”
Ok, so let’s see.
Ik vind ook dat de overtuiging naar jezelf supersterk hoort te zijn. Als je niet in jezelf gelooft, maar wel in iets buiten jezelf (een ander, God, Allah, of zelfs het Flying Spaghetti Monster), dan ontzeg en ontneem je jezelf de kracht om aan het roer van jouw leven te staan.
Geloof – religieus van aard of niet – is bedoeld als stok om op te leunen, en niet om mee te slaan. Datzelfde geldt voor degene wiens geloof het ontbreekt, en daar komt over het algemeen de kink in de kabel. In plaats van de ander in zijn waarde te laten, gaan we head-on en gewapend met onze eigen, tegenstrijdige overtuigingen de confrontatie aan, met als resultaat een verwijding (en misschien zelfs verwijdering) van elkaar en elkaars leven.
Natuurlijk bestaat er keuze- en geloofsvrijheid. En gelukkig is er niemand die ons dwingt om allemaal hetzelfde te geloven. Wat je schrijft, er is altijd wel een individu die zich wil onderscheiden van de rest, op wat voor manier dan ook. Dat is menseigen. Toch betekent dat niet dat we de ander per sé moeten tegenspreken in zijn overtuiging. Wanneer de ander daar zijn kracht, hoop en geluk uit haalt dan hebben we eigenlijk het recht niet om dat weg te nemen, zeker niet omwille van een ‘ik-heb-gelijk-gevoel. In plaats daarvan kun je veel beter je eigen oordelen voor je houden en op een vriendelijke manier de ander iets moois meegeven door zoiets te zeggen als ‘ik ben blij voor je dat je in dit je kracht en hoop haalt en ik hoop dat het je nog lang zal dienen en dat het je geeft waar je naar zoekt.
Wetenschappers hebben in de jaren ’70 van de vorige eeuw als geconstateerd dat er een ‘field’ is dat ons met elkaar verbind. Dat is dus geen hou pokus spiritueel zweverig geitenwollen sokken statement, maar een feit. En wanneer je weet dat dit onzichtbare veld ons met elkaar verbind en dat dit gebeurt door middel van emotie, gedachte en intentie, dan kun je ook vaststellen dat de manier waarop je denkt, voelt en met anderen in contact staat zeker bepalend is voor de resultaten die we elke dag ervaren. in plaats van te focussen op het negatieve, het ontbrekende of het beperkende (zowel bij jezelf als bij anderen), kost het net zoveel energie om je te richten op het positieve, de cohesie, en de kansen. Dat geeft jou als individu niet alleen de kracht om een verschil te maken in je eigen leven, maar ook in dat van de mensen om je heen. Hoewel we geïndoctrineerd en omgeven zijn met mentaal en emotioneel vergif (kijk naar het nieuws op de tv, lees de krant of vraag een willekeurige vriend maar), ik geloof en weet uit eigen ervaring dat je die innerlijke shift kunt maken, en dat je dat eigenlijk ook bijna verplicht bent te doen.
“Stel je voor dat iedereen uit liefde zou handelen en ieder ander gelijk als aan jezelf bejegend, dan kun je niet anders geloven dan dat er vrede is.” – Ja, wat zou dat mooi zijn hè 🙂
Die vrede ontstaat alleen als je vrede hebt in jezelf en vrede hebt met de verschillen tussen jou en de ander. Vanuit die innerlijke vrede kunnen we onszelf ook genezen, en dat begint alleen al bij de overtuiging dat jet kan. Ironisch genoeg weten we dat we onszelf kunnen ziek maken, maar geloven we dus niet dat e onszelf ook weer beter kunnen maken. Om de indoctrinatie nog maar eens te onderstrepen…
De verantwoordelijkheid over het verloop van je eigen leven ligt bij jezelf en niet in de handen of de monden van anderen. Zodra dat in ons brein is gesetteld, dat zijn de mogelijkheden eindeloos. Wat je bepaalt om te acceperen ligt dus ook in jou, bijvoorbeeld open staan voor beerkende meningen van anderen, de negativiteit van het nieuws of de manipulerende belangen van anderen.
Wanneer je intentie zet op synergie, contributie, een beter algeheel leven, en je jezelf toestaat om uit de negatieve beperkende zee van gestuurde massa te stappen en in de inmiddels sterk groeiende poel van positivisme, openheid te gaan bezwemmen.
Terwijl ik dit schrijf (vanuit het dialysecentrum) hoor ik het volgende liedje door mijn headphones 🙂 Luister maar eens goed naar de tekst.
http://youtu.be/PivWY9wn5ps
Dank je wel voor een heel mooi comment Bo. Echt een mooie!
@Monique: Wel Monique, comments als deze lees ik graag. Mensen hebben een altijd een keuze om te bepalen hoe ze reageren. En ook al is een opmerking of statement niet (helemaal) overeenkomstig met jouw eigen overtuigingen, dan nog kun je er voor kiezen om de ander in zijn of haar waarde te laten en te reageren met een respectvol en aardig antwoord (zoals jij dus hierboven hebt geschreven). Dank je!
Het geloof en hoe we ermee omgaan is op sommige punten best wel een rommeltje geworden, toch geloof ik er heilig in dat de overtuiging naar jezelf toe het allersterkst is.
In een maatschappij waarbij we als inviduelen samen ergens voor moeten staan is het makkelijker en ergens ook simpeler om samen één geloof (handboek) te hanteren..toch is er altijd een individu die wil uitsteken ondanks het gezamelijke geloof wat prima werkt als we er ons allemaal aan houden..
Om dan op quantum fysica achtige manier dit te benaderen denk ik wel dat er een formule bestaat waarbij we inderdaad als individu een onderdeel kunnen zijn van een groter geheel, maar van hoe groot belang is jouw leven als individu en hoeveel effect heb je als individu op het groter geheel?
Heel veel, ben ik zelf van overtuigd.
Stel je voor dat iedereen uit liefde zou handelen en ieder ander gelijk als aan jezelf bejegend, dan kun je niet anders geloven dan dat er vrede is.
Misschien zijn we wel teveel bezig met theorieën en zijn we vergeten het in uitvoering te brengen..of onze uitvoeringen zijn gewoon vreselijk slecht 😉
Terug op iedereen als individueel geloof ik er in dat je zelf jezelf beter kunt maken en andersom ook ziek kunt maken, je moet verdomde sterk zijn het tussen je oren helder te houden, maar niemand bepaald wat voor jou helder is dat doe je altijd zelf 🙂
Wonderen wenden zich aan wanneer je bereid bent een wonder aan te nemen in de vorm zoals je ‘m krijgt 😉
Lijdt je je leven of leidt je je leven, we hebben allemaal een keuze gekregen en een leven hem ten uitvoeren te brengen :)))
Robert you’re doing the finest stuff of life and you’re delivering a spectacular part from your behalf to the bigger picture 🙂
Ik vind het heerlijk hierover te brainen!
Dankje!
Wat kunnen we hier voor een ‘comment’ op geven?
Elke ‘comment’ schiet te kort.
you are you
En ik hoop dat je hoe dan ook zult genezen.
Monique