vanmorgen had ik het over verwachtingen uitspreken. Naar anderen. Maar hoe zit het met verwachtingen naar jezelf? Is dat hetzelfde of zit daar een verschil in?
Ik mag van mezelf nu wel verwachten dat ik mijn schoenveters kan strikken, en dat ik een boterham met kaas kan klaarmaken. Maar ik hoef niet van mezelf te verwachten dat ik een Boeing 747 kan besturen, of dat ik een open hartoperatie op je kan uitvoeren, en mag verwachten dat je het overleeft. Verwachtingen naar jezelf zijn anders dan verwachtingen naar anderen. Om de simpele reden dat je weet wat je van jezelf kunt verwachten en wat niet.
Maar dan is er altijd nog een grijs gebied. Ik kon niet van mezelf verwachten dat ik een volledige 60-artikel lange blogmarathon zou kunnen doen, en hem ook nog met succes zou afronden. Immers, ik had het nog nooit gedaan! Maar ik heb het toch gedaan. Hoe komt dat?
Allereerst omdat ik geloof dat het me zou kunnen lukken. Ik heb vertrouwen in mezelf. Het is datzelfde vertrouwen dat mij, en in jouw geval, jou, in staat stelde grootse dingen te doen. Meer dan je van jezelf had kunnen verwachten. Het is dat vertrouwen in jezelf dat je verder brengt dan waar dan ook.
Dit vertrouwen staat in directe lijn met zelfverzekerdheid, en uiteindelijk ook met verwachtingen. En dat is de grap. Ik weet niet hoe het komt, maar vaak, bijna altijd eigenlijk, maniesteren dingen die je verwacht – doelen die je stelt, projecten waar je met vertrouwen aan begint –  op een manier waardoor je uiteindelijk het resultaat behaalt wat je verwachtte. In de psychologie noemt met dit self fulfilling prophecy.
Ik denk dat verwachtingen naar jezelf en self fulfilling prophecies te maken hebben met focus. Dat waar je op focust is ook datgene wat voor je aandacht groeit. Is het geld waar je op focust – en je verwacht dat je er meer van zult krijgen – dan zul je, bijvoorbeeld door werk ook meer geld krijgen. Het omgekeerde is ook waar. Maak je je zorgen om geld en verwacht je een dikke vette rekening aan het einde van de maand, dan moet je niet raar opkijken als dat ook gebeurt. Overigens moet ik wel zeggen dat met focus en/of verwachtingen alleen je er niet komt. Je zult wel stappen moeten ondernemen. Dit is de gelijkenis met verwachtingen naar anderen; je zult je verwachtingen bij de ander kenbaar moeten maken. Als je je mond houdt, dan weet je vrijwel 100% zeker dat het niet gaat gebeuren.
Verwachtingen en focus liggen dicht naast elkaar. Net als verwachtingen en zelfvertrouwen.
Het is goed om bepaalde dingen van jezelf te verwachten. Dat houdt je in beweging, en het zorgt er voor dat je nieuwe uitdagingen oppakt. Schep verwachtingen naar jezelf als het aankomt op het zetten van stappen buiten je comfortzone. Dat houdt je niet alleen scherp, maar ook gefocust. Het zorgt ervoor dat de cirkel van je leven groter wordt.
Ik verwacht niet van mezelf dat ik voor het einde van dit jaar nog in staat zal zijn om een open hartoperatie met succes uit te kunnen voeren. Maar ik verwacht van mezelf wel dat ik mijn eBook zal afronden. Voor mij een uitdaging, maar ook één waarin ik mijn focus, mijn grenzen en mijn comfortzone in kan verleggen én één van mijn doelen kan behalen.
Praat met jezelf. Maak afspraken. Durf dit ook te doen. Ga voor iets uitdagends. Iets wat je spannend vindt, maar ook te gek als je er aan denkt!
Schep vervolgens de verwachting bij jezelf dat je het gaat behalen. Verwacht van jezelf dat het gaat lukken. Focus je op het eindresultaat. Op het positieve eindresultaat. Op dat wat je wilt. Zie je het voor je? Kun je het voelen?
Wanneer je er klaar voor bent, begin dan met jouw stappen. Verwacht van jezelf dat je het gaat halen. Je hebt immers alle tools in handen die je nodig hebt.
Hey… and if I can do it, so can you!
Op ons succes!
Robert
