Ultieme Vrijheid in Beperking
De stilte op straat wordt enkel verstoord door de onzichtbare onrust die in de lucht zweeft. Na het nieuws van onze vrijgezelle minister-president afgelopen week is de onderhuidse kriebel om uit te breken verder naar de oppervlakte gekomen. “We zijn het zat om binnen te zitten” lijkt deze stilte door de lucht heen te fluisteren.
Waren we een maand geleden nog gewillige en volgzame medelanders die ons lieten leiden door de consistente en empathie-ogende voorman, met de mededeling dat we pas op de helft zitten van onze vrijwillig doch opgelegde vrijheidsbeperking, broeit de onvrede en de drang naar vrijheid – zeker met onze nationale Bevrijdingsdag in het verschiet.
Hoewel we nog een week te gaan hebben voor we onze vrijheid zouden kunnen vieren, voorzie ik dat nu al dat we 5 Mei aanstaande onze vrijheid in beperking zullen gaan beleven. Paradoxaal en anticlimactisch.
Me terdege beseffende van het feit dat een oproer of uitbraak wel het laatste is dat we zouden moeten doen – het zou immers leiden tot iets wat de Engelsen Marshall Law noemen – lijkt de drang in de afgelopen 70 jaar nog nooit zo groot geweest om onze vrijheid te vieren.
Hoewel ik uiteraard zelf niet de restrictie van vrijheid van de bezetting van ons land heb meegemaakt, is het gevoel ervan wel doorgegeven. Mijn moeder, geboren tijdens de oorlog, alsook mijn grootouders hebben dit wel aan den lijve ondervonden. En deze langdurige onzekerheid, net als vele andere familietrauma’s worden ongewild en onbewust doorgegeven.
Mijn eigen persoonlijke karaktereigenschappen zijn daarvan een uitstekend voorbeeld; een rebel, iemand die met zijn eigen wijsheid zich afzet tegen de gevestigde orde wanneer zaken niet logisch klinken of wanneer er meer vragen dan antwoorden overblijven. Hoewel ik weet dat ik als individu geen groot verschil kan maken in het realiseren van verandering, blijf ik gefocust op mijn rol binnen het collectief, en zet ik me in als iemand wiens stem niet ongehoord mag blijven, en wiens mond zeker niet gesnoerd kan worden.
Er zijn altijd meerdere kanten aan een verhaal. En een kritische mind zal daarom ook continu kritische vragen blijven stellen om het hele verhaal naar de oppervlakte te krijgen. Of het nu gaat om de werkelijke status van de wereld waarin we leven, of om meer persoonlijke verhalen die gepresenteerd worde. Onderzoek is en blijft daarmee een recht alsook een plicht om tot elke kern te komen.
Nu zeg ik niet dat de massamedia foutieve of misleidende informatie verspreid, of dat alle alternatieve media enkel complottheorieën voorschotelt; maar frappant is wel dat diverse kanalen ook diverse scenario’s presenteren. En hierin kan ik je enkel aanmoedigen om zelf op onderzoek uit te gaan en conclusies te trekken welke voor jou aannemelijk klinken.
Als geen ander weet ik hoe belangrijk persoonlijk onderzoek is; na bijna 20 jaar als coach, trainer, therapeut en schrijver actief te zijn in het veld van persoonlijke ontwikkeling heb ik mijn eigen waarheid kunnen vervangen; de verhalen die mijn mind, ego en geschiedenis me had laten zien. En hoewel de nieuwe waarheid soms een bittere pil was om te slikken, het was er wel een die me onder ogen liet zien dat de werkelijke power én vrijheid ín mij lag, en niet buiten mij.
Je kent mijn verhaal waarschijnlijk. Met een geschiedenis als het mijne zou het makkelijk zijn om te geloven dat ik tot nagenoeg niets meer in staat zou zijn. Dat ik geleefd zou worden in plaats van de keuze kon maken om op mijn manier te leven. Binnen mijn fysieke beperkingen – iets wat ik tegenwoordig liever een uitdaging noem – bevindt zich mijn ultieme vrijheid.
Dit is niet een vrijheid die we buiten ons vinden, maar binnen ons. En we bezitten die vrijheid allemaal. Om te geloven wat we willen. Om te denken wat we willen. Om te voelen wat we willen. Hierin is het boek van Viktor Frankl, Man’s Search for Meaning een uitermate geschikt voorbeeld.
Of je nu gelooft dat de overheid, het RIVM en de WHO het bij het rechte eind hebben, of dat je gelooft dat CoVID-19, 5G, patent WO-060606 en de verandering van ons fysieke geld naar het digitale; of zelfs de vredelievende gedachte dat moeder natuur ons eindelijk laat zien wie hier de baas is en dat we de kans krijgen om introspectief aan de slag te gaan met ons spirituele zelf en het collectieve karma dat we mogen aflossen; elk van deze en alle andere varianten vragen om een diepgaander onderzoek. En welk beter moment dan nu hebben we om dat te doen.
Niet alleen benutten we de tijd die we hebben om meer over onszelf en de wereld waarin we leven beter, het biedt ons tegelijkertijd de mogelijkheid voor innerlijke expansie; verbreding en verdieping vanuit onszelf, en daarmee de wereld. En dat is het ontdekken van de ultieme vrijheid binnen de beperking waarin eenieder van ons leeft.
We mogen dan beperkt zijn in onze fysieke vrijheid, er is niemand die de vrijheid van je mind kan beperken, behalve jezelf. Je hoeft me niet op mijn mooie blinde blauwe ogen te geloven, maar ik kan je wel meegeven dat ik weet waar ik over praat. Sterker nog, ik leef het.
De ultieme vrijheid binnen de fysieke beperking is er nu niet één van het lichaam, maar van de fysieke wereld waarin we leven. En ook al mogen kinderen inmiddels weer een potje voetbal spelen, er zijn nog zat restricties die ons zijn opgelegd. Zwijgzaam of onder stil protest achter gesloten deuren de regels opvolgen levert niets op. Net zomin levert het iets positief op wanneer we relschoppers worden om ons ongenoegen te uiten.
Ja, vrijheid is een recht dat elk mens heeft. Maar wie niet in vrijheid van de mind leeft, leeft evenmin in vrijheid in de wereld om hem heen. Ontdek je eigen werkelijke waarheid en bevrijd jezelf van alles dat je gevangenhoudt in de bajes van je mind.
“Free your mind” zei Morpheus tegen Neo voordat hij op het dak van het ene gebouw naar het andere sprong. Het zijn zulke simpele woorden, en met de juiste mindset en de juiste tools kan je dat ook.
Zal je dan ook van gebouw tot gebouw kunne springen? Mogelijk niet (hoewel niets onmogelijk is natuurlijk).… maar je zult wel in staat zijn om veel beter in je eigen wereld te leven totdat de intelligente lock-down ten einde komt.
Blijf onderzoek doen. Naar de grenzen van je eigen mind – en waar je deze mee vult. Onderzoek dus ook kritisch wat je gepresenteerd wordt, en bevrijd jezelf daarmee van beperking van vrijheid in je mind, ook al leven we nu nog in de beperking van onze maatschappelijke vrijheid.
Niemand kan jouw ultieme vrijheid afnemen. Geen minister-president, geen microchip, geen Coronavirus.
Hier is mijn vraag voor jou: wat heb jij nodig om uit de beperking van je mind te komen en in ultieme vrijheid te leven?
Ik weet het; het is een directe vraag, en ik twijfel er niet aan dat er mensen zullen zijn die dit artikel lezen en denken “ik heb geen enkele beperking”. Mijn ervaring leert me dat dit de mensen zijn wiens ego het hardst roept dat er niets aan de hand is terwijl hun mentale schip alsmaar verder zinkt.
Echt oprecht naar jezelf toe kunnen zijn, is de eerste stap tot het loskomen en uitbreken van je mentale gevangenis. Zelfs na bijna 20 jaar ben ik nog mentaal tralies tegengekomen dat me gevangenhield.
Ik ben benieuwd naar je reactie en hoop dat je hieronder deze met me wilt delen.