Onderbreek Het Patroon Met Sokken

Gisteravond had ik het met je over communicatiekillers, en ik sloot af dat je in geval van een communicatiekillende prater erop kunt attenderen hoe zijn of haar woorden overkomen, en hoe je dit een andere sturing kunt geven. Maar soms lijken de beste intenties simpelweg niet te werken en heb je drastischer maatregelen nodig. Wat doe je als iemand gewoon door gaat met verbale masturbatie? Hier een gouden tip!

Ik herinner me een gesprek dat ik ooit gevoerd heb  met een cliënt van me. Toen hij binnenkwam praatte hij de oren al van mijn kop, en we waren nog niet eens begonnen! Eenmaal gesetteld en met een kop koffie voor de neus vroeg ik hem wat ik voor hem kon doen. Een spraakwaterval van verhalen die als een kluwen wol in elkaar verstrengeld zaten overdonderde me, en ik moest dan ook flink mijn aandacht erbij houden om er enig chocola van te kunnen maken.

Na een minuut of wat had ik het door: hij was hier niet om een oplossing voor zijn probleem te vinden. Nee, hij wilde enkel een gesprekspartner vinden met wie hij zijn ellendige ervaringen kon delen. Hier moest ik een halt in toeroepen!

Midden in zijn zin vroeg ik hem wat voor kleur sokken hij voor het laatst gekocht had en waar hij ze vandaan had gehaald. Directe verwarring ontstond en even keek hij me aan alsof hij vuur zag branden. ‘Wat bedoel je?’ antwoordde hij. ‘Welke kleur sokken heb je voor het laatst gekocht en waar heb je ze gekocht?’ herhaalde ik mijn vraag. Weer was het stil en in die stilte ik kon ik haast zijn hersens zien draaien om enige zin en nut aan mijn vraag te geven. Uiteindelijk antwoordde hij en zei: ik denk zwarte sokken. Van de HEMA. – ‘Mooi zo!’, riep ik nog. ‘Dan kunnen we nu aan de slag!’

Mijn vraag ging niet om de vraag, maar om het uit zijn trance van woorden te halen. Deze jongen zat vast in zijn eigen groef en kon geen uitweg vinden. Logisch, want hij speelde telkens hetzelfde riedeltje af – zowel in zijn hoofd, als naar anderen.

Door het doorbreken van dit patroon kon ik met hem aan de slag om een laag dieper te gaan zoeken naar wat nu werkelijk het probleem was en hoe hij dit kon oplossen. Ik denk dat het ons uiteindelijk nog een uurtje gekost heeft om het probleem te lokaliseren en aan te pakken. Ironisch genoeg ging de essentie van zijn probleem om niet gezien worden, en daarom had hij jaren terug besloten om zichzelf duidelijker neer te zetten. Dat deed hij door meer en sneller te praten, zodat anderen er niet meer tussen konden komen en hij dus wel opgemerkt moest worden.

Het is een hele simpele techniek om een woordenwaterval te doen stoppen met een vraag die er in eerste instantie niet toe doet. Het gaat niet om de vraag, maar om de verandering in mindset die je bij de ander teweeg brengt. Dit werkt erg goed bij probleemdenkers of mensen die vastzitten in een groef.

Albert Einstein zei ooit eens ““We can’t solve problems by using the same kind of thinking we used when we created them.” Simpelweg betekent dit, dat je een andere mindset nodig hebt om het probleem dat je hebt geconstateerd (met je mind) op te lossen. Een andere mindset is daarom dus erg belangrijk, wil je het probleem oplossen.

NLP biedt nog een aantal andere tools die te maken hebben met de manier waarop je een vraag stelt aan de probleemverteller.

Persoonlijk is de sokken-vraag mijn favoriet. Voornamelijk om zijn simpele eenvoud. Het draait namelijk maar om één ding: en dat is mensen in een andere mindset krijgen, zodat ze hun probleem van een andere kant gaan benaderen. En dat brengt ze in ieder geval niet verder weg van de oplossing die ze zo graag willen, maar hoogstwaarschijnlijk dichterbij.

Binnenkort meer tips en tricks over NLP, en natuurlijk nog veel meer persoonlijke verhalen. En denk ook aan mijn gastbloggers! De blogmarathon is in volle gang!

Op ons succes!

Robert