In een oud artikel van jaren geleden schetste ik ooit dat er drie soorten mensen zijn: de ‘Ja, maar-mensen’, de ‘Niet nu-mensen’ en de ‘Waarom niet?-mensen’. Slechts één van deze drie heeft de grootste mogelijkheden op een gelukkig en succesvol leven. In dit artikel leg ik je uit waarom dat is, en hoe de andere twee met een ongekende aandoening en verslaving dit nooit zullen bereiken.
De ‘Waarom Niet’ers
Het soort mens dat openstaat voor nieuwe mogelijkheden en eerder kansen ziet dan problemen. De ware Waarom Niet’er kan soms vertwijfeld zijn door de What if-scenario’s, maar komt uiteindelijk altijd weer terug op de retorische vraag “Waarom niet?” Het leven van de Waarom Niet’er staat daarom vol met mogelijkheden, die gegrepen worden op het moment dat ze zich presenteren.
De Ja, Maar’der’
“Ja, maar” betekent net zoveel als “Nee”. In een van mijn trainingen leg ik het verschil uit tussen het woord ‘maar’ en het woord ‘en’ en hierin leer ik mijn deelnemers dat ‘maar’ een afbreuk of ontkenning is van het voorgaande, terwijl ‘en’ een toevoeging is. Ja, maar’ders zijn op zichzelf wel bereid om de uitdaging aan te gaan… maar zien dikwijls veel spreekwoordelijke tijgers en beren op de weg, dat ze vanuit een geconditioneerd automatisme reageren met ‘ja, maar…’. De kansen vliegen voorbij en de spijt groeit mettertijd, omdat de meeste nooit echt ten volste gegrepen en benut worden.
De ‘Niet-Nu’ers’
Procrastinatie is één van de hoofdredenen waarom dromen en doelen niet verwezenlijkt worden. Uitstelgedrag is een gevolg van de consumptiemaatschappij waarin de gehele westerse wereld leeft. Ik wil me nu goed voelen, niet straks. Ik wil nu van de hoofdpijn af, niet straks. Helaas behoort hiertoe ook de ‘… dus ik doe wat ik moet doen, later wel’…. Hoe vaak heb je zelf niet gedacht of gezegd ‘ik doe het later wel’, wanneer je iets belangrijks in het verschiet had.
In mijn seminar vertel ik soms één van mijn vakantieverhalen, waarin ik dit punt nog eens onderstreep. Wanneer je iets voor je uitschuift, dat belangrijk voor je is, dan smoor je je motivatie, om het ook echt te gaan doen, telkens een klein beetje meer, totdat je over de drempel bent, waarin je er niet meer mee aan de slag gaat, en de droom die je ooit had, behoort tot de verloren dromen.
Hoe vaker zo’n proces zich herhaalt, des te moeilijker wordt het om eruit te springen. We creëren een muur om ons heen, waar we geen idee van hebben, tot het te laat is, en deze meer moeite kost om hem af te breken, dan dat het kost om hem in stand te houden. De prijs die je daarvoor betaalt, is die van een minder gelukkig of onvervuld leven.
Ik schets dit donker scenario niet, omdat ik geloof, dat je geen kans meer hebt om een gelukkig leven te lijden, of omdat het toch tevergeefs is, om te hebben en te doen wat je wilt. Ik schets dit scenario omdat ik geloof, dat het zeker niet te laat is; de muur kan nog steeds worden afgebroken, en je bent zelfs in staat om met de stenen van deze muur, iets te bouwen dat je de support biedt, om iets moois en waanzinnigs te maken van je leven.
Maar daarvoor moet je wel wat doen: maak een keuze. Als het niet nu is, wanneer dan? Morgen, zeg ik vaak, is geen dag van de week. Morgen komt niet, dus alles wat we doorschuiven naar ‘morgen’ is voor een deel al gedoemd om meer te kosten dan het aanvankelijk hoeft.
Het maken van een keus is niet moeilijk, het vasthouden ervan soms wel. Maar de keuze die je vandaag maakt, om vandaag een stap, één stap te zetten in de juiste richting, en door te zetten – omdat je meer waard bent dan de excuses of de overtuigingen om het niet te doen – dat is wat je succesvol maakt.
De keuze maak je zelf. Het proces echter, biedt je de mogelijkheid om het met ondersteuning te doen. Maak bijvoorbeeld de keuze om naar De Doorbraak te komen, een kosteloos seminar waarin je leert hoe je van de ogenschijnlijk ongeneesbare aandoening ‘excusitis’ afkomt en voor altijd afstand neemt van de verslaving aan ‘hopium’. Je ontdekt hoe simpel het kan zijn om stappen naar je doelen te zetten, en ze ook daadwerkelijk te behalen, omdat je de kern, je overtuiging, die je tot dusver tegenhield, hebt veranderd van ‘Ik kan het niet’ naar ‘Ik doe het!’
De keuze maken is niet moeilijk. Maar ik kan je zeggen dat er altijd mensen zullen zijn, die keuzes maken, en vervolgens afhaken. Ooit leerde ik van mijn mentor, dat als je succesvol wilt zijn, je in de rij moet gaan staan en in de rij moet blijven staan – net als bij een ritje in een attractiepark. Stap je er eruit, dan moet je vervolgens weer achteraan aansluiten.
Keuzes en beslissingen maken gebeurt in een ogenblik. De stappen blijven nemen, en het pad volgen tot je bent waar je wilt zijn, dat kost meer tijd en energie. Maar dat is dan ook de investering die je maakt, om tot een gelukkig en succesvol (en vooral vervuld) leven te komen.
‘Morgen’ komt niet. Sterker nog, ‘morgen’ bestaat niet. We leven allemaal in het nu. En dat betekent dat je nu de keuze hebt om de beslissing te nemen om vanaf het Hier en Nu de koers te zetten naar het leven dat je wilt. Ik hoop dat je durft te geloven dat zo’n leven mogelijk is, en ik zie het als mijn persoonlijke missie om je daarbij op de best mogelijke manier te helpen.
Neem eens een kijkje op mijn seminar en leer in slechts één dag alles wat je moet weten om niet alleen de volgende stappen te nemen, maar ook om het proces naar succes, telkens weer in te zetten om je resultaten te behalen. De keuze is aan jou. Eén ding kan ik je verzekeren: wanneer je je nu inschrijft, vergroot je je kansen en mogelijkheden aanzienlijk meer, dan wanneer je wacht. Onthoud… ‘morgen’ bestaat niet.
Op jouw succes,
Robert
