Life’s Philosophy III – Flipperkast

Een nieuw idee bracht me als de sluiting van een cirkel weer bij het begin en ik voegde er aan toe:  Misschien is het leven wel als een flipperkast; een afgesloten context waarin je je best doet om de doorgang naar de 1.000.000 punten te bereiken. Alleen weet je in het leven zeker dat je dat punt bereikt en in een flipperkastspel niet, als je dat als vergelijking ziet voor de wetenschap wat er hierna gaat gebeuren. Wederom een stilte. Ik hoorde dat ze lucht in haar longen trok om met een nieuwe vraag te komen, en ikzelf merkte dat ook ik razend benieuwd werd naar hoe het vervolg eruit zou zien. ‘Hoewel ik dat best wil geloven, dat je binnen een kader leeft, en dat dit onder meer verklaarbaar is door de wet van oorzaak en gevolg – ik ‘schiet’ het balletje met mijn flipper tegen de linkerhoek, en de reactie is dat hij in de richting van de rechterbovenhoek  schiet. Maar soms heeft het balletje te weinig power, en komt hij niet hoog genoeg. Of misschien wordt hij wel van zijn pad afgehaald door de magnetische aantrekkingskracht van de strips aan de zijkant.’ In het dagelijks leven zie ik deze metafoor wel opgaan. Door onder meer onze overtuigingen en cultuurbepaling hebben we op veel vlakken ene bepaalde kijk op de wereld, wat er voor zorgt dat we het leven leiden zoals we dat ervaren en geloven. Hoewel je individuele en rationele overtuiging anders kan zijn van de realiteit, jouw realiteit, klinkt het in mijn belevenis plausibel  dat het overigens alsnog kan voorkomen dat je onbewuste mind anders gelooft. Vanuit de quantum physics is er niet zo heel lang geleden bewezen dat er zoiets bestaat als een Unified Field: een onzichtbaar veld dat ons allen lijkt te verbinden in ons Aardse bestaan. Stel je voor dat je individuele, onbewuste mind, dat gelinkt is aan honderden, duizenden, of zelfs miljoenen andere individuele, onbewust opererende minds, een soort megacomplex vormt van de mondiale ‘kaart van de wereld’. Dan kan je eigen leven, het balletje in de flipperkast, nog wel de focus en de richting hebben van het einddoel wat je voor ogen hebt, het biedt geen garantie dat je er in één keer komt. Soms wordt je afgeleid, soms is de aantrekkingskracht van de ‘zijstrips’ groter dan het momentum waarmee je balletje richting je einddoel ging. Maar ook al bereik je niet in één keer dat einddoel, omdat je binnen een kader speelt, krijg je wel een nieuwe mogelijkheid om naar je doel toe te werken. Deze keer wellicht met meer momentum of power, of misschien een andere slag met je flippers.   Op ons succes. Robert