Johan Cruijff zei het al: Ieder nadeel heb z’n voordeel. En wat mij betreft had hij gelijk. De zo nuchtere man die inmiddels wereld beroemd is om zijn ongekend bizarre uitspraken, had ten tijde van deze uitspraak vast en zeker een lijntje met het Hoger Bewustzijn, want zijn inmiddels legendarische woorden vertellen een waarheid die onmiskenbaar is.
Mekkeren
Het is niet moeilijk om vandaag de dag onderwerpen, gebeurtenissen en voorvallen te bestempelen als ‘vervelend’, ‘naar’, ‘irritant’, ‘klote’, ‘verschrikkelijk’ of ‘dramatisch’ (om slechts een paar van de velen te noemen). Allen behoren ze tot de categorie ‘negatief’, en als je even een paar seconden de tijd neemt, en reflecteert hoe je dag gister verliep, dan is de kans groot dat je ten minste 1 tot 3 dingen kunt noemen die negatief waren: je miste de trein, iemand maakte een bepaalde (nare) opmerking, het begon te regenen. Het lijkt wel alsof we er de moeite niet meer voor hoeven nemen om ook maar het kleinste negatieve aspectje te vinden wat voorbijkomt en dat vervolgens uit te vergroten tot tijdelijke immense proporties. We mekkeren wat af en maken graag van muggen olifanten.
Toen ik vanmorgen te laat wakker werd, moest ik de beslissing maken of ik ging rennen voor de trein of hem liet schieten en de volgende zou nemen. Hoewel ik het nog had kunnen halen, besloot ik het rustig aan te doen, en de trein van een half uur later te namen. Dit stelde mij in staat om rustig van mijn ontbijt en kop koffie te genieten, mijn spullen bij elkaar te zoeken en in ontspannen wandelpas naar het station te lopen.
Onderweg bedacht ik me, dat het ook zijn voordelen heeft om de trein te missen. Maar niet alleen dat. Zouden er nog meer voordleen aan nadelen kleven, was de vraag die ik mezelf stelde. Een korte, vluchtige reflectie over het afgelopen jaar deed mij concluderen dat er inderdaad voordelen zitten aan de nadelen die ik in mijn leven heb ervaren.
Voordelen
Een korte opsomming: Mijn medische beslommeringen (diabetes, slechtziendheid, dialyse) hebben ertoe geleid dat het leven voor mij meer betekenis heeft gekregen, dan ik ooit had durven dromen. Juist doordat ik zoveel tegenslag ervoer, besefte ik dat de momenten waarop het goed ging onbetaalbaar waren. Door de diabetes werd ik in staat gesteld een gecontroleerder leven te leiden, iets wat me eerlijk gezegd veel goeds oplevert (ik heb structuur en routine nodig).
Mijn slechtziendheid liet me zien dat er meer is in dit leven dan alleen de oppervlakkige visuele dingen. Er schuilt iets achter datgene wat we zien, en dat kon ik pas gaan zien op het moment dat ik mijn gezichtsvermogen verloor.
En dan de dialyse. Eerlijk gezegd is dit in praktisch opzicht de grootste stap voorwaarts geweest, want sinds begin dit jaar ben ik CEO van het internationale trainingsinstituut Choicepoint en is het mijn taak om ervoor te zorgen dat de boel soepel verloopt. Dat vraagt – wederom – discipline, routine, toewijding en doorzetting en juist de dialyse kan me dat op dit moment bieden.
Elke twee dagen heb ik vier volle uren de tijd om orde op zaken te stellen, om mensen aan te sturen, om nieuwe stappen te zetten en om grootse plannen te bedenken. De routine van het driemaal per week dialyseren geeft me de houvast en de kaders om gestructureerd aan de slag te gaan met datgene waar ik me zo graag voor inzet: de wereld tot een betere plek maken.
Lui
Brian Tracy zei ooit eens in een (audio)boek dat mensen van nature lui zijn. Ik denk dat dit klopt. We doen liever datgene wat het minste moeite kost. Als we twee opties krijgen om hetzelfde resultaat te bereiken, dan kiezen we 99 van de 100 keer voor de weg van de minste weerstand. En ook al heb je nog zulke grote dromen of wil je enorme bergen verzetten, slechts zelden zijn we maar werkelijk bereid om daar ook de volle prijs van de inspanning voor te betalen die daarmee gepaard gaat.
Ook ik ben lui. Ik weet dat er handelingen zijn die verricht ‘moeten’ worden (ik zet moeten tussen aanhalingstekens, want uiteindelijk is er eigenlijk niets wat werkelijk moet), maar als er iets makkelijkers voor in de plaats kan komen, dan heb ik daar geen enkel probleem mee. Juist de dialyse stelt me nu in staat om de twee dagen voor vier aaneengesloten uren te werken aan mijn bedrijf. En zo heeft ook dialyse een positieve bijdrage (naast het feit dat het mijn gezondheid stabiel houdt natuurlijk J ).
Als je begint te kijken naar wat er aan gebeurtenissen voorbijkomt in jouw eigen leven, nog los van de mening die je er aan koppelt (positief of negatief), dan heb je ook de gelegenheid om het te bestempelen als een leermoment. Uiteindelijk denk ik dat alle ervaringen die we hebben in ons (dagelijks) leven leermomenten zijn; sommigen bestempelen we als negatief, anderen als positief.
Maar zelfs de negatieve ervaringen bieden vaak – als je wat verder kijkt dan de oppervlakte – een positieve bijdrage. Soms klein, soms groot.
Uiteindelijk gaat het erom hoe je de dagelijkse dingen wilt zien; in wat voor daglicht je ze wilt stellen. Want niets heeft werkelijk een betekenis, behalve de betekenis die we eraan geven.
Afgelopen week ben ik voor de 15e keer geopereerd. Deze keer was het een operatie aan mijn bovenarm. Daar werd – voor de tweede keer – een shunt geplaatst. Enerzijds een voordeel, want uiteindelijk betekent dit dat de katheter bij mijn sleutelbeen eruit mag (wat toch voor veel ongemakken zorgt momenteel). Anderzijds geeft het me ook weer de uitdaging om op praktisch gebied mijn grenzen te verleggen; ik kan mijn arm niet buigen, dingen vasthouden gaat ternauwernood (mits het niet te zwaar is) en kracht zetten mag niet.
Dat houdt in dat ik met 1 hand mijzelf moet aankleden (probeer maar ‘ns met 1 hand je sokken aan te trekken, je broek dicht te knopen, je schoenveters te strikken of je haar in model te brengen), mijn werk op de computer moet doen (5 vinger blindtypen), en mensen enkel nog de hand kan schudden met de ‘verkeerde’ hand.
Maar ongeacht voor de hoeveelheid ongemakken het zorgt, er zit ook een kant aan wardoor ik het enigszins leuk vind. Niet de pijn of het ongemak, maar juist de uitdaging om iets nieuws te leren of mijn grenzen te verleggen. En zo wordt het nadeel gemakkelijker te dragen.
En als je het op die manier bekijkt, dan zitten er inderdaad voordelen aan nadelen.
De situatie kun je soms zelf niet veranderen. Maar de manier waarop je met de situatie omgaat kun je wel veranderen. Die keuzevrijheid heb jij. Die kracht zit in jou.
Kies je ervoor om een nadeel als een nadeel te ervaren?
Of kun je in die nadelen ook de voordelen zien?
Ook al is het vlammetje van een kaarsje nog zo klein, het zorgt wel voor verlichting in de duisternis. En daarmee is er altijd wel iets lichts te vinden in de duisternis van negativiteit.
Op ons succes!
Robert
