Filosofische Levensvragen – De Chauffeur

Waar gaat dit leven naartoe? Dat was een vraag die ik met een vriendin bevocht tijdens een filosofisch avondje bij de straalkachel in de tuin op een ogenschijnlijk sterrenloze avond. Hoewel ik niet veel met anderen filosofeer over een kijk op de zin van het leven, merk ik wel dat ik hierin een eigen kijk op heb.

Vlak voor deze vraag hadden we het over ‘Wie coacht de coach?’, waarin ze me vroeg van wie ik mijn kennis en ervaring had. Als antwoord had ik gezegd dat ik vele leermeesters heb, die in verschillende vormen voorbij zijn gekomen, zoals audio, video en tekst.

Maar ze wilde weten van wie ik die me de kneepjes van het vak had geleerd, iemand die mij in mijn ontwikkeling naar de persoon en de coach die ik nu ben had geholpen. Hierover hoefde ik niet lang na te denken, en ik noemde mijn twee grootste leermeesters, die ik ook in mijn boek heb vermeld.

Het gesprek ontwikkelde zich naar de werkwijze van één van deze trainers, waarbij ik uitlegde dat, hoewel hij zijn werk begon als spiritueel trainer, hij nu grote groepen van wel 1000 man per training leidt.

Dat kan vreemd overkomen. Spiritualiteit staat voor velen haaks op commercie of massagedrag.

Ik denk dat je het ook van een andere kant kunt bekijken: Als je een missie* hebt, van waaruit je bedrijf werkt (of zelfs van waaruit jij zelf werkt – your meaning of life, so to speak), dan is het fantastisch om die boodschap over te brengen.

‘Ja, maar als spiritueel trainer leer je dat iedereen een individu is, en dat jouw leven om jou gaat. Je bent sneller 1-op-1 bezig  om het individu een ontwikkeling door te laten maken, dan 1000 man.

Dat kan, maar dat hoeft niet. Als jouw werkwijze een meerwaarde biedt aan iemand, die daarmee zijn of haar kwaliteit van het leven kan vergroten, en exponentieel zelfs daarmee het leven van anderen, dan is dat geweldig. Dat geeft hoogstwaarschijnlijk veel voldoening in je eigen leven.

En als je niet één, maar bijvoorbeeld tien, of honderd, of zelfs duizend man kunt inspireren en iets kan bijbrengen waardoor, volgens henzelf, de kwaliteit van hun leven toeneemt, dan zou dat mij een zelfs nog grotere voldoening geven. Wat je bereikt is namelijk een nog grotere win-win situatie; een empowering message dat de levens van velen positief kan beïnvloeden.

Daarnaast wordt het in de bedrijfswereld als volkomen logisch ervaren wanneer je bedrijf over de jaren groeit. Een streven dat in deze wereld als geaccepteerd wordt beschouwd, maar tegelijkertijd in contradictie staat wanneer het etiket naar het privéleven (waaronder ook spiritualiteit lijkt te vallen)  verschoven wordt.

Je bent wel verantwoordelijk voor het succes van je bedrijf. Ik ben klein begonnen met het trainen of coachen van mensen. In veel gevallen waren dat eerst mijn vrienden, later werden dat mensen buiten mijn vriendenkring.

Maar langzaam maar zeker groeide dat uit tot grotere proporties. Inmiddels heb ik groepen van meer dan 150 mensen voor me gehad. En dat was echt een kick om te zien hoe een groepsdynamiek het mogelijk maakt om transformatie te bewerkstelligen (ook een voordeel van werken met grotere groepen).

Niet alleen mijn bedrijf groeit, maar ikzelf groei ook. Ik ben de bestuurder van mijn auto, en ik kies voor de weg van groei en succes. En omdat ik de keuzevrijheid heb over wat ik met mijn leven doe en wil doen, ben ik ook verantwoordelijk voor de resultaten die ik daarin creëer.

Wow, dat was weer een goeie reminder voor me. Een nadenker over het moment ‘nu’. Terwijl ik in gedachten de conto opmaak over het voorlopige resultaat op verschillende gebieden in mijn leven – gezondheid, financiën, relatie, carrière – komen de woorden uit mijn mond zonder dat ik werkelijk besef heb van wat ik zeg. Ik hoef er in ieder geval niet over na te denken:

“Ik ben de chauffeur van mijn auto, en de auto is mijn leven. Ik kan bepalen of ik linksaf wil slaan of rechtsaf, en of ik wil genieten van de omgeving, of dat ik alleen maar gefocust ben op mijn bestemming.

Ik kan bepalen waar ik een pitstop wil maken, langs welke plaatsen ik wil rijden, en zelfs welke mensen ik onderweg wil toelaten in mijn auto. Het leven is voor mij een vehikel, en ik ben de chauffeur ervan die het van A naar B mag brengen.”

En dan is het toch het mooist als je onderweg zo veel mogelijk mensen een lift kunt geven om hen te helpen naar hun bestemming?

Een mooie metafoor, zo dacht ik zelf.

Wie rijdt er mee in jouw leven? Deel hieronder je inzicht en klik ook op de Social media-button als je deze post waardeert en wilt delen met mensen uit je netwerk.

Op jouw succes.

Robert

* Wil je weten wat jouw missie is? Vul dan aan de rechterkant je gegevens in, ontvang mijn geheime artikel over het maken van een Personal Mission Statement. Een Mission Statement geeft je meer inzicht in het mogelijke pad van je leven en biedt meer duidelijkheid over de richting die je op wilt en op gaat. Daarnaast ontvang je mijn nieuwste eBook geheel gratis.