Eerder deze maand kwam Apple met de iPad Pro, de iPhone 6S en de nieuwe Watch, en natuurlijk de daarbij behorende update van het besturingssysteem: iOS9. Met nog meer mogelijkheden en toepassingen verleidt Apple ons om nog meer screen time in ons dagelijkse bestaan invulling te geven.
Met steeds meer en meer apparaten die via hun scherm de aandacht vragen van een ieder van ons, rijst de vraag in mij op: welke behoefte vervult een scherm? Een gekke vraag misschien, maar laat me enige verduidelijking geven.
Alles wat je doet is terug te leiden tot één van de zes basisbehoeften in ons leven. Elk van deze behoeften is essentieel in ieders leven; we kunnen niet zonder, en voor een ieder geldt dat er een hiërarchie is in de mate waarin deze behoefte vervuld moet worden.
Voor sommigen is ‘schermtijd’ een vorm van socialisatie. Je kunt contact onderhouden met vrienden die zowel dichtbij als ver weg toch een belangrijke rol in je leven vervullen. Voor anderen is schermtijd een geweldige manier om zichzelf te profileren en zichtbaar te zijn in hun werk of privéleven.
Of je nu wilt of niet, we hebben het pad in geslagen en koers gezet naar een leven waar het scherm een steeds grotere rol gaat vervullen. In een podcast, getiteld TED Radio Hour, hoorde ik verschillende gasten zeggen dat we steeds meer het scherm ‘in’ gaan; virtual reality staat om de hoek en het wordt steeds makkelijker om vanuit de vertrouwde omgeving naar onbekende werelden te gaan en nieuwe avonturen te beleven. Simpel samengevat: een leven waarin we deel gaan uitmaken van het scherm. Dat lijkt de toekomst te zijn.
En die stappen nemen verschillende bedrijven nu al. In de Apple lancering, waarbij de iPhone 6S en de iPad Pro geïntroduceerd werden, kwam ook het ‘3D Touch’ aan de orde; een manier om op driedimensionale wijze gebruik te maken van je scherm.
Voor velen zullen deze nieuwe ontwikkelingen een welkome bijdrage zijn aan de reeds bestaande technologi, waarin we gebruik maken van de digitale arena.
Maar laat me terugkomen op mijn vraag. Welke behoefte vervult jouw ‘schermtijd’? Vind je het belangrijk om gezien te worden? Om je online te profileren? Wil je jezelf onderscheiden ten opzichte van de rest? Ben je online om relaties te onderhouden? Zit je (net als ik) hoofdzakelijk voor je werk naar een scherm te staren?
Met de komst van de computer en het internet is de wereld kleiner, sneller en directer geworden. Je deelt iets en in luttele momenten gaat je post, tweet of pic de hele wereld rond. En met de geleidelijke introductie van online shoppen en digitaal betalen wordt de evolutionaire lust naar luiheid (welke bij ons allemaal aanwezig is) almaar verder aangewakkerd. De ideologie dat het internet een plek is waar je zonder zorgen kunt vertoeven lijkt, samen met de zwaar ondergewaardeerde erkenning van het verlies van privacy en vrijheid, als een contradictieve utopie hand in hand te gaan met de overtuiging dat het ‘wel goed zal gaan’.
Een goed voorbeeld van hoe ver we bereid zijn te gaan om de wereld deelgenoot te maken van ons leven, is te zien in de 2014 documentaire Citizenfour’. Hierin zie je onder meer het verhaal van Edward Snowden en hoe hij eigenhandig de geheime acties van de NSA (National Security Agency) in Amerika aan het licht stelt.
Begrijp me goed: dit is geen artikel om je bang te maken, of om mijn eigen mening over het internet en computers naar voren te schuiven. In dit artikel belicht ik beide kanten en wil ik je focus richten op jouw leven in relatie tot je schermtijd.
Waar het in mijn optiek om gaat, is niet zozeer de ‘schermtijd’, als wel de tijd voor jezelf en de tijd die je met anderen doorbrengt.
Wat je reden ook is, om achter de computer te duiken om je digitale voetafdruk verder te vergroten op het internet, realiseer je goed dat dit letterlijk een onuitwisbare imprint achterlaat. Tegelijkertijd is het goed om na te denken over wat voor jou werkelijk belangrijk is in het leven. Is dat het imago op het internet, of is dat de tijd en de kwaliteit waarmee je met anderen, en jezelf, doorbrengt?
Een goede balans vinden tussen wat je online en offline doet, lijkt in deze nauwelijks nog een noodzaak om te zeggen, maar toch wil ik het graag benoemen. Mensen zijn van nature sociaal, en met de komst en groei van de hedendaagse technologie lijkt het erop dat deze behoefte almaar meer wordt bevredigd.
Toch wil ik je een suggestie voorleggen dat je in staat stelt om buiten het internet en de daarbij behorende schermen af te wisselen met menselijk contact. Waarom? Simpel: omdat een mens behoefte heeft aan menselijk, fysiek contact.
Gesprekken van persoon tot persoon in dezelfde ruimte. Dineren met elkaar, zonder dat telefoons, tablets en televisies de aandacht afleiden van de fysieke wereld om je heen, en bovenal, het ontdekken van wat er in jezelf en anderen leeft, zonder dat daar een scherm tussen zit.
Lees een boek, knoop een gesprek aan met iemand bij de bushalte, of doe een workshop waarbij je omringd bent met mensen die, net als jij, iets nieuws willen leren of ontdekken. Besteed quality time met familie en vrienden, neem je partner mee voor een wandeling in het bos of het strand, of spreek af met iemand om iets actiefs te doen buiten de deur.
Meer beweging, meer persoonlijke interactie, meer persoonlijke avonturen en meer balans tussen dat wat je energie vraagt en wat je energie geeft.
Het is een suggestie, zeker geen must. Maar neem het van een aan zijn computer gekluisterde vent aan, die de afgelopen jaren meer dan 10 uur per dag doorbracht achter een scherm. Afwisseling van de digitale wereld met de fysieke wereld levert zo veel meer op, dan je denkt: voor je het weet houd je zelfs meer tijd over om die dromen, die je ooit had eindelijk eens te gaan verwezenlijken.
Onderzoek heeft aangetoond dat we 205 minuten (bijna 3,5 uur) besteden aan verschillende media (de 196 minuten aan werk niet meegerekend). Dat is 3,5 uur TV kijken, gamen, social media updates lezen en posten, mailen en internetten. 3,5 uur. Per dag! Bedenk eens wat je in die tijd allemaal zou kunnen doen wat je verder helpt in je persoonlijke leven.
Ik dwing mezelf steeds vaker om mijn schermtijd te verruilen voor papiertijd, wandeltijd, muziektijd, productivi-tijd en creativi-tijd. Het is niet makkelijk, maar ik houd mezelf continu voor ogen wat het me oplevert. Veruit het belangrijkste voor mij, is het behoud en de ontspanning van mijn ogen. En voor iemand met een gezichtsvermogen van rond de 3 procent, is elke verbetering meegenomen.
Als ik je nog één vraag mag stellen, dan is het deze:
Wat zou jij doen als je drie uur per dag extra zou hebben?
Op jouw succes,
Robert
Hallo Robert,
Als ik drie uur meer per dag zou hebben zou ik die besteden aan persoonlijke ontwikkeling en mijn gezin.