De Vraag, De Beslissing en de Verandering

Als je om je heen kijkt lijkt alles soms zo snel te veranderen. Voor je er erg in hebt zijn bepaalde winkels er niet meer. Ze zijn vervangen door andere winkels en andere systemen en kun je bijvoorbeeld niet meer met contant geld in de bus betalen. Tegelijkertijd lijkt het soms, wanneer je naar jezelf kijkt, alsof er niets verandert. Wat is precies de paradox van verandering?

Verandering gebeurt wel en niet tegelijkertijd.
Als je naar een foto of schilderij zou kijken, dan zouden we kunnen concluderen dat het plaatje compleet is. Af. Toch, als je de grootste microscoop zou pakken en een kubieke millimeter onder de loep zou nemen, dan zie je dat er een heel universum leeft in die ene kubieke millimeter. Tussen alle paarse, blauwe en rode kleuren, tussen de verfspetters leven bacteriën, en in die bacteriën leven weer andere organismen. Hoe verder je inzoomt, des te meer je ontdekt. En hetzelfde geldt ook voor wanneer je de andere kant opgaat.

Heb je weleens nagedacht over de vaak zo bekende vraag: wat zou je doen als je te horen kreeg dat je nog zes maanden te leven had? Wat zou je veranderen?

Zou je dezelfde baan aanhouden, zou je in dezelfde relatie blijven? Zou je blijven wonen waar je nu woont? Ik heb dit altijd een goede vraag gevonden, en mijn antwoord zou zijn, dat je maar zes maanden te leven hebt. Dat is een goed getal. Want zelfs als je 30 jaar, of 50 jaar, of zelfs 90 jaar te leven zou hebben, in feite is het niets meer dan een oogwenk in de eeuwigheid.

Hoe hard je het ook probeert te begrijpen en bevatten, het lijkt er steeds meer op dat ik er niet met m’n verstand bij kan.

Nog niet zo lang geleden vierde ik mijn 36^e verjaardag, en terugkijkend op het afgelopen jaar, of de afgelopen 7 jaar, lijken er tegelijkertijd zo veel en toch zo weinig gebeurtenissen te hebben plaatsgevonden. De tijd voelt niet aan als een jaar, laat staan zeven jaar.

Ik kan enkel concluderen dat de tijd die we hier hebben op deze planeet, kort is, hoe je het ook bekijkt.

Wil je werkelijk gelukkig zijn? Een verschil maken in de wereld? Nieuwe dingen proberen?  Wil je werkelijk grote dilemma’s oplossen?  Ik weet zeker, en jij ook, dat als je zou weten dat je nog maar zes maanden te leven had, je die dingen zou doen die je zojuist in je eigen mind hebt beantwoord.

Mijn advies zou zijn: doe het. Probeert het. Durf het. Geef het die inspanning en moeite. Want in werkelijkheid, is zes maanden een prima hoeveelheid tijd om te bedenken wat je met de rest van je leven wilt doen; welke dingen je nog wilt bereiken en wilt ondernemen. Welke dingen je wilt stoppen of afsluiten. Wat voor persoon je nog meer wilt worden.

Dit is slechts één gedachteprikkelende vraag. Een andere vraag die ik voor je heb, is: Met wie zou je willen leven, als je de keuze had om met wie dan ook ter wereld te leven, wetende dat je geen enkele geschiedenis of band hebt gehad met wie dan ook tot nu?

Geen familie, geen ouders, geen kinderen; alles is blanco tot vandaag, tot nu. Met wie zou je leven? Zou je de mensen kiezen met wie je nu relateert? Zou je een aantal dingen veranderen?  Vraag jezelf vervolgens, hoe het komt dat je jezelf niet omringt met die mensen met wie je het liefste bent?

Je hoeft je niet te voelen alsof je vastzit. Kun je de mensen vertellen die je wel liefhebt, om levendig, enthousiast en gelukkig te zijn, en zo het leven aangenaam te maken?

Als je leeft vanuit een gevoel van verplichting in plaats van keuze dan ben je een slaaf. Als je met iemand bent omdat je al zo lang met hem of haar bent, terwijl je het niet naar je zin hebt, als je het doet, omdat het verwacht wordt, omdat iedereen het zo lijkt te doen, dan functioneer je niet vanuit je innerlijke signalen. Relaties die gebaseerd zijn op verplichting hebben een gebrek aan waardigheid. Relaties die gebaseerd zijn op keuze, vrijheid en liefde, op wat jij wilt, en wat ik wil. Daarentegen, hebben alle waardigheid van de wereld.

Hier is nog een interessante vraag: hoeveel slaap zou je hebben als je vanaf nu af aan zonder klok of enig ander concept van tijd zou hebben? Denk je dat je nog steeds een derde van je leven weggooit?

Er is ooit een onderzoek geweest waarin mensen in een ondergrondse bunker werden gezet, en alle referenties van tijd weghaalden. Er was enkel een ietwat stompe verlichting. Maaltijden werden niet op een specifieke tijd geserveerd. Mensen konden slapen wanneer ze wilden, zo lang als ze wilden. Het resultaat was verbluffend: gemiddeld 4,4 uur per dag over een periode van 90 dagen!

Vaak genoeg blijven we nog even in bed liggen, omdat we gewoon niet weten wat we anders zouden moeten doen; of kijken we naar de klok en zien dat het 22:00 is en dus bedenken dat het tijd is om naar bed te gaan, ook al zit je ergens nog middenin.

Al deze vragen zijn gebaseerd op de innerlijke signalen, en niet zozeer op die van buitenaf. Hetzelfde geldt voor eten, geld, en zelfs leeftijd. Eet je omdat je honger hebt, of omdat het 17:30 is? Werk je omdat je geld moet verdienen, of doe je werkelijk datgene wat je leuk vindt? Met ruim 7 miljard mensen op de planeet, is er overal vraag naar. En stel dat je niet zou weten hoe oud je bent, hoe oud zou je dan zijn? Zou je dan jong zijn, of juist op middelbare leeftijd? Of oud?

De werkelijke verandering komt van binnenuit, omdat de werkelijke wil tot verandering ook daar zit. Het feit dat je een keuze hebt, en dat je dus ook tot nu toe een keuze gemaakt hebt om op een bepaalde manier te leven, te werken, te relateren en zelf op een bepaalde manier je te gedragen, geeft je de vrijheid om ook echt zonder grenzen de beste beslissing te nemen die je hart je ingeeft.

Afgelopen weekend stopte mijn mentor, een man die mij de afgelopen 15 jaar heeft begeleid, getraind en ondersteund om nieuwe mogelijkheden te ontwaken, met zijn carrière. Maar liefst 22 jaar van zijn leven heeft hij gewijd aan het trainen en helpen van mensen, en met enorm veel succes.

Niet alleen was zijn bedrijf één van de snelgroeiende in zijn branche in heel Europa, tegelijkertijd wist hij voor zichzelf, zijn familie en zijn studenten een leven te creëren van financiële vrijheid, bruisende gezondheid, liefdevolle relatie en gigantische persoonlijke groei.

Toch, na 22 jaar, van de ene op de andere dag besloot hij om een nieuw pad in te slaan. Het pad van trainer en zakenman was gelopen, en het werd tijd voor een ander pad. Wat anderen ook zeiden, hoe sommigen ook aandrongen of tekeergingen. En ook al is het een bittere pil voor mijzelf, omdat ik mijn eigen transformatie voor een heel groot deel aan hem te danken heb, ik respecteer en begrijp zelfs waar de keuze vandaan kwam. En uit die beslissing kan ik enkel kracht, wijsheid en lering trekken.

Hoe zit het met jou?

Hoe zou jij jezelf beschrijven als je geen labels zou gebruiken? Wat voor een mens zou je zijn als je zonder grenzen zou leven? Als je werkelijk je hart zou volgen?

Ik wil je vragen om je reactie hieronder achter te laten, omdat ik deze vragen ook aan mezelf heb gesteld, en bij het opschrijven van de antwoorden ik tot boeiende, en soms verbluffende inzichten kwam.

Ik hoop dat jij ook tot dit punt komt.

Op jouw succes,

Robert

Deel dit bericht door op de Facebook, LinkedIn en WhatsApp knoppen te klikken, zodat vrienden uit jouw netwerk ook van deze informatie kunnen profiteren.