Een ruzie die klein begint, maar toch blijft doorzeuren. De gemoederen die hoog oplopen en waarin woorden over en weer vliegen, die achteraf niet gemeend zijn, maar wel hun sporen achterlaten in de groeven van de ziel. Een ruzie tussen partners, zo weet iedereen, kan soms heftige gevolgen hebben.
Hoe komt het toch, dat we maar al te vaak de ander tegenover ons hebben staan en we maar niet lijken te kunnen wijken van de onbewuste gedachte, dat we van de ander moeten winnen? Gaat het dan werkelijk om ego? Ik heb gelijk, en jij zit fout?
Hoewel ik al jaren roep dat “it takes two to tango’”, en we dus beiden minstens een gedeelde verantwoordelijkheid hebben, trap ik ook nog wel eens in de valkuil van het gelijk willen hebben ten koste van mijn geluk en de liefde. Haarfijn weet ik te verwoorden hoe de vork, volgens mijn kaart van de wereld , in de steel zit, zodat ik mijn lieve vriendin, die verbaal minder sterk is dan ik, het zwijgen opleg.
Het gevolg: ik ben de winnaar, en zij de verliezer. Whoo-hoo! En dat maakt mij enkel in het moment van de gedachte tot een winnaar; moment dat hierop volgt is het besef dat ik, samen met haar, de verliezer ben. En dan kom ik vaak terug bij een gedachte, die me al vanaf het begin van het moment, waarop ik hem leerde, aanspoort tot actie: Wat kan ik nu doen om deze situatie beter te maken?
Hoewel ik de winnaar ben, en zij de verliezer, zou het voor de hand liggen dat ik vanaf nu op mijn wenken bediend mag worden. Ik had immers gelijk. Toch?
Wel, misschien had ik wel gelijk, maar was het werkelijk de moeite waard om hierover een verbale strijd te voeren, waarbij ik koste wat kost mijn eigen hachje moest redden? Het antwoord is zelden ‘ja’ en maar al te vaak ‘ego’.
Sorry zeggen, net als het vragen om vergeving voor wat je gezegd of gedaan hebt, is voor velen één van de moeilijkste dingen om te doen naar een ander. De eigen trots die wagenwijd in de weg staat, om de donders na de bliksem te kalmeren, staat maar al te vaak als een pauw te pralen, terwijl er achter de coulissen van het strijdtoneel een gewonde relatie ligt te bloeden. Hierin kun je niet van een overwinning spreken; het is een tragedie.
Relateren doe je samen. Met iemand anders dan jezelf. En het is een werkwoord, dat aanduidt dat er beweging in moet blijven zitten. Stagnatie in die zin staat gelijk aan achteruitgang. En ruzie zonder oplossing of bijlegging is wat dat betreft de langzame doodsteek voor iedere relatie.
Dus ook al win je een ruzie, je bent toch de verliezer. Het enige alternatief is om samen te winnen. En dat betekent in sommige gevallen dat je een risico moet nemen om te verliezen.
Het is die kwetsbaarheid willen en durven nemen, die er voor zorgt dat de relatie met je geliefde een stevige fundering krijgt waar je op kunt bouwen. Kwetsbaarheid vanuit jezelf, naar de ander, en met de kracht van alles wat je in je hebt, om het samen geweldig te maken.
Dus hoe zorg je voor een winnend team binnen je relatie? Hier volgen een aantal tips die je kunnen helpen om je relatie met je partner, maar ook met vrienden, familie en zelfs collega’s kwalitatief en langdurig te houden.
1. Luister naar wat de ander zegt
Ook al kan het goed zijn dat jij gelijk hebt, en de ander er naast zit, door de bereidwilligheid te hebben om naar de ander te luisteren, leer je ontdekken wat er werkelijk speelt in de gedachten en gevoelens van de ander. Luisteren is een zwaar ondergewaardeerde vaardigheid, die niet iedereen beheerst; in plaats van je antwoord reeds klaar te hebben nadat de ander uitgesproken is, doe je er goed aan om echt te luisteren, en daar waar nodig is, om verduidelijking te vragen. Dit uiteraard zonder oordeel.
2. Wees open, eerlijk en nieuwsgierig
Hoor de ander. En blijf daarnaast ook open voor wat de ander te zeggen heeft, ook al ben je het niet met hem of haar eens. Van mening verschillen is prima, zolang je elkaar kunt blijven waarderen, respecteren en liefhebben. Blijf daarnaast ook eerlijk naar je eigen gevoelens en geef hierin duidelijk aan wat het is dat je dwarszit. NB: het zijn nooit de rondslingerende sokken of die ene afspraak die niet is nagekomen. En wees ook nieuwsgierig naar de kaart van de ander. Tracht niet om de ander in een hokje te duwen, of de voortgang van de discussie een bepaalde kant op te sturen. Zie de ander als een grotendeels onontdekte persoonlijkheid, waar je elke dag weer de kans hebt een stukje in beeld te brengen.
3. Onthoud waarom je van de ander houdt
Dit klinkt simpel, en toch gaat het in het heetst van de strijd vaak verloren. Mensen zijn emotionele wezens, en we reageren enkel in het moment. Later, wanneer onze ratio weer de overhand krijgt, proberen we de redenen van onze acties te rechtvaardigen door allerlei redenen te bedenken, waarom we zeiden en deden wat we zeiden en deden. Vaak houden we daarmee vast aan het gevoel, dat in het moment aanwezig was: boosheid, verdriet, jalousie, pijn; en met deze emotie nog vers in het geheugen conditioneren we onszelf waarom de ander excuses moet aanbieden, in plaats van wij. Dit is het ego dat gelijk wil hebben, en het zal er alles aan doen om, koste wat kost, dat gelijk te behalen. Onthoud dat je ego soms ongelijk heeft, en dat de redenen waarom je van de ander houdt vaak al sterk genoeg zijn om je ego een halt toe te roepen.
4. Maak een duidelijke keuze
Wat weegt het zwaarst op de lange termijn? Wil je gelijk hebben, of liever gelukkig zijn? Deze simpele vraag relativeert in veel gevallen de discussie, die zowel buiten onszelf tijdens de verbale strijd, alsook in onszelf naderhand in ons eigen hoofd plaatsvindt. Tenzij de ruzie of discussie om werkelijk fundamentele zaken gaat (zoals de opvoeding van de kinderen bijvoorbeeld), zijn er dikwijls genoeg redenen te bedenken waarom je eerder de strijdbijl kunt begraven door al zwaaiend met de witte vlag toenadering te zoeken tot de ander, dan dat je het kind met het spreekwoordelijke badwater weggooit.
5. Blijf altijd investeren
Investeer in jezelf. Investeer in de ander. Investeer in jullie relatie. Neem niets voor lief aan, ook al is de gewoonte om bekend te raken en genoegen te nemen met dat wat speciaal en bijzonder is, een natuurlijke wet. Je houd je relatie levendig door continu te blijven investeren in elkaar. Dit hoeft niet te betekenen dat je elke dag met grandioze cadeaus thuis moet komen, hoewel een liefdevolle verrassing zeker gewaardeerd wordt. Zeg bijvoorbeeld regelmatig ‘Ik hou van je’, en wees hierin speels. Omhels de ander omdat je dat zelf wil (en niet omdat je denkt dat je daarmee iets van de ander kunt krijgen). Leg zo goed mogelijk uit waarom iets belangrijk voor je is, en luister ook naar de ander, en vind hierin de common ground; het besef dat je doet, wat je doet, omdat je jouw relatie goed wilt houden – ook al doe je soms handelingen uit liefde die niet werken ten gunste van je relatie. Neem de tijd om naar elkaar te luisteren, zeker tijdens discussies. En plan ook tijd om samen door te brengen. Geen afleidingen zoals telefoons, televisie, kinderen of werk.
Een relatie zonder botsingen bestaat niet. Wanneer je dus te maken hebt met een confrontatie, discussie of ruzie, wees dan ook bereid om deze te aanvaarden, en mede-eigenaar te zijn van jouw relatie met de ander. Ook al ben je zelf niet de aanstichter van de confrontatie, het gaat uiteindelijk om jullie relatie. En daarin bij je voor 50% aandeelhouder, en heb je 100% verantwoordelijkheid om de boel van jouw kant goed draaiende te houden. De ander overigens ook.
Wat is jouw beste tip om in je relatie een team van winnaars te creëren? Laat hieronder je reactie achter, en deel jouw kennis en ervaringen met anderen.
Op jouw succes,
Robert
