Heb je je ooit wel eens afgevraagd waar een droom vandaan komt en hoe hij ontstaat? Opmerkelijk niet, dat je vaak ’s nachts droomt en dat op het moment dat je wakker wordt al begint met het vergeten of loslaten van wat je gedroomd hebt.
Het is wel alsof wanneer we dromen, we in een mystieke en mysterieus gehulde wereld zijn waar alles mogelijk is. De kracht van ons onderbewustzijn schotelt ons beelden en zelfs gevoelens voor die we weliswaar herkennen, maar waar we zelden stil bij hebben gestaan wanneer we wakker waren. Hoe levendig een droom soms kan zijn, zeker wanneer de ochtend nadert, zo rond een uur of vijf. Bizar eigenlijk, nietwaar?
Wanneer we dromen zitten we in onze zogenaamde A-level. Dat is een staat van zijn of bewustzijn waarin we schipperen tussen de droomstaat en de wakkere staat. Geluiden om ons heen worden wel opgemerkt, maar nauwelijks geregistreerd. Vaak worden ze zelfs geïntegreerd in de droom die we op dat moment ervaren. Maar wat is nou de bedoeling van dit alles? Waarom dromen we?
Er is nog veel onbekend over het menselijk brein (want ik geloof dat dromen te maken hebben met onder meer hersenactiviteiten, gedachten, ervaringen en overtuigingen), en er wordt zelfs gespeculeerd dat de mens minder dan 10% van zijn hersencapaciteit gebruikt (fyi: zouden de onderzoekers die dit dan hebben onderzocht ook maar 10% van hun hersencapaciteit hebben gebruikt, en zo ja: hoe weten zij dan dat de mens minder dan 10% van zijn hersencapaciteit gebruikt 🙂 ?). Er is dus nog veel onbekend over de mind en de kracht van de mind.
Inmiddels is er wel achterhaald hoe gedachtes werken, en ik heb het vermoeden dat als het om dromen gaat, we niet ver verwijderd zijn van interessante informatie die ons meer kan vertellen over hoe dromen werken.
Gedachtes (en overtuigingen) zijn visueel weer te geven als donderwokjes in de hersenen, waarbij statische elektriciteit ontstaat en deze naar bepaalde delen van de hersenen wordt gezonden. De verbinding tussen het wolkje waar de ‘donder’ ontstaat en waar hij naar toe gaat is soms zo sterk, dat je het kunt zien als de aanmaak van een nieuwe mentale snelweg waar – hoe vaker die gedachte gecreëerd wordt – langzaam maar zeker meer verkeer over gaat. Op zo’n manier komt een overtuiging ook tot stand. Dat is net als het oefenen van een spier: hoe vaker de gedachte wordt gedacht hoe sterker hij wordt.
Datzelfde geldt ook voor bewuste dromen; dromen die we creëren met onze gedachten vanuit een verlangen of de wil om iets te realiseren. Hoe vaker we die droom denken, en hoe gedetailleerder de gedachtes erover, des te sterker wordt de overtuiging dat de droom realiseerbaar is. Denk maar eens terug aan iets relatiefs eenvoudigs. Nog niet lang geleden dacht je misschien aan een lekker snoepje of iets anders zoets. Bij de gedachte alleen al ging wellicht het water je er van in de mond staan en voor je het wist liep je naar de keuken om op zoek te gaan naar iets lekkers.
De oorsprong van je actie lag in je wens om iets zoets te eten, en je gedachtes werden zo sterk dat het zelfs een fysieke uiting begon te krijgen (het water liep je in de mond wellicht). De overtuiging dat je het kon realiseren werd zo sterk, dat je de actie ondernam om naar de keuken te gaan om te vinden waar je naar zocht. Hetzelfde doen we ook met grotere dromen en verlangens. Althans, als we onszelf durven toe te staan die wensen, verlangens en dromen te hebben.
In een van mijn vorige blogs heb ik geschreven dat door veel verschillende factoren we vaak niet meer in staat zijn om onze dromen vast te houden, laat staan te verwezenlijken. Maar het gaat er juist om, dat we blijven dromen.
Stel je eens voor wat er van de wereld terecht zou zijn komen als geen enkel mens zijn dromen durfde waar te maken, omdat hij beperkt werd door zijn eigen gelimiteerde overtuigingen (of die van anderen)? – Dan zouden we geen licht hebben, niet in auto’s rijden, geen computers, geen mensen op de maan. De lijst is oneindig.
Alles wat je nu om je heen ziet, is ooit gedroomd in iemands mind, of het nu gaat om de stoel waar je op zit of de computer waar je dit blog vanaf leest. Zonder de creativiteit en de verlangens van die mensen (en vele, vele anderen) zouden we nu nog steeds in het Stenen Tijdperk leven.
Des te meer bewijs dat dromen, verlangens en wensen wel mogelijk zijn. Sterker nog: ze zijn wat mij betreft de ruggengraat van ons bestaan.
Dus wat is de stap nu?
Conclusie: durf toe te staan dromen te hebben. Van mij hoef je er nu nog geen acties op te nemen. Wees je er enkel bewust van dat je dromen hebt, hoe ver je misschien ook zult moeten zoeken om ze weer boven water te krijgen. Want enkel het hebben van dromen en verlangens geeft kracht en nieuwe energie. Al was het alleen maar om vandaag met een blijer gezicht rond te lopen, omdat je weer weet welke dromen je wilt dromen.
… Voelt goed hè?
OP JOUW SUCCES,
ROBERT
