De Overtuiging Van Je Wereld

Deze ochtend zat ik in de trein naar Leiden, toen ik vlak voor station Heemsteede-Aerdenhout door een beleefde kaartjesknipper werd gecontroleerd. Na het ontvangen van mijn treinkaartje merkte ik op dat de trein vaart had geminderd en nieuwe passagiers oppikte op het station. De conducteur, die achter mij uit de wagon was gestapt om te zien er nog mensen in- of uitstapten keek om zich heen alvorens hij op zijn fluitje blies en met zijn sleutel de deuren commandeerde te sluiten. En hier begon mijn mind af te dwalen… De laatste tijd lees ik steeds vaker dat wat we zien met onze ogen feitelijk elektrische signalen zijn in onze hersenen. Dat houdt in, dat we dus eigenlijk niet de wereld zien zoals hij is, maar dat we zien wat we geloven. In NLP termen word ook wel gezegd: perceptie is projectie; dat wat je geloof (door je overtuigingen, je normen en waarden), dat is wat je ziet in jouw wereld. Hoewel ik steeds meer geloof dat hier een grote kern van waarheid in zit, vraag ik me af hoe het mogelijk is, dat zulke verfijnde wezens als de mens, die een mind gebruiken waar we zelf nog niet eens de magnitude van beseffen, in staat zijn te functioneren in een systeem dat nog complexer is dan onszelf. Ik bedoel, als de wereld één grote presupposition is (een vooronderstelling), hoe is het dan mogelijk dat we 9 van de 10 keer geen brokken maken? Neem nou de conducteur. Als hij gelooft, op basis van routine of verwachting, dat er niemand meer in- of uitstapt bij een station, dan blaast hij op zijn fluitje en sluit hij de deuren. Maar wat nu als hij op basis van zijn vooronderstellingen verkeerd gelooft? Dan was de kans dat er mensen tussen de schuifdeuren van de trein zouden komen, of tussen het perron en de trein zouden vallen. Toch is dit niet zo. Is dat omdat we het niet verwchten? We functioneren in een complexer systeem dan het systeem waarmee we werken en op onverklaarbare wijze hebben we een balans gevonden waarin onze dagelijkse activiteiten bijna altijd goed gaan. In ieder geval vaker dan je zou denken of verwachten als je aanneemt dat we de wereld zien op basis van onze eigen overtuigingen. Alles is in harmonie, met hier en daar een uitzondering. En dat op zich is dan ook wel weer interessant te noemen (to say the least), daar het in ieder geval voor afwisseling en uitdaging zorgt. Maar misschien is het wel die harmonie die we wat meer onder de loep zouden moeten nemen om te verklaren waarom het zo vaak goed gaat in de wereld, onze wereld. Ik geloof dat de wereld is opgebouwd uit een reeks onderdelen die wiskundig verklaarbaar zijn. als je namelijk goed kijkt naar elementen in de natuur, dan kun je ontdekken dat wiskunde de taal van de natuur is Bekijk het filmpje hieronder maar eens. Wat de formule voor onze wereld ook is, ik denk dat voor ons levende wezens de uitkomst het meest belangrijk is. En mijjn vermoeden is dat die uitkomst 1 is. 1. Een magisch getal. Het linkt ons aan elkaar als som van het totaal en het laat zien dat we, zij het voor de meesten op onder- en onbewust niveau, met elkaar verbonden zijn. Hierin geeft kwantumfysica haar uitleg. Dat wat je denkt, manifesteert zich in je leven. Niet zozeer rationeel, maar de gedachten die het resultaat zijn van je overtuigingen ten aanzien van de wereld. Bewust zijn van je gedachten en je overtuigingen is daarom bepalend voor de manier waarop je in het leven staat. Nu is het relatief gemakkelijk om te bedenken wat je geachetn zijn, maar hoe vindt je nou een overtuiging bij jezelf? Op zich is dat niet al te moeilijk. Elke dag weer komen onze overtuigingen aan de oppervlakte van onze gedachten en handelingen. Gemiddeld is zo’n 80% van wat je dagelijks zegt (in een gesprek met je buurvrouw, een teambespreking of een familielid) gevuld met overtuigingen die laten zien hoe jij de wereld ziet.  De woorden die je uitspreekt laten zien hoe jouw wereld eruit ziet, en meestal komt die overeen met hoe de ander de wereld ziet. Behalve als je in een verbale confrontatie terechtkomt. Over het algemeen omvat de kern van een discussie een verschil in kaart van de wereld tussen personen, en in sommige gevallen doen de discussieleiders er alles aan om hun gelijk te krijgen en de ander te bewijzen dat hun kijk op de wereld de enige juiste is. Op zo’n moment heb je te maken met een overtuiging. Okay, ik begrijp dat als je in een discussie terechtgekomen bent en je probeert met je betoog de ander te overreden dat jouw standpunt toch echt de betere is, je niet even een korte pauze inlast en stil gaat staan welke overtuiging hier nu aan ten grondslag ligt. Wat je wel kunt doen is op het moment dat je een discussie in stapt een mentale aantekening maakt van het moment. Je hoeft het niet zozeer te ankeren (dat lijkt me niet een prettig idee), maar je kunt wel een mentale Post-it met je vinger beschrijven en weer wegleggen. Je mind zal dit moment opslaan en op een rustiger tijdstip weer aan je presenteren. Een andere manier is om niet de discussievoerder te zijn, maar de observator. Wanneer je anderen heftig in een verbale confrontatie ziet staan (of zelf in een gesprek), observeer dan hun gedrag en luister naar hun woorden. Het onderwerp wat ze bespreken  biedt vaak gelegenheid om je eigen overtuigingen over het onderwerp onder de loep te nemen. De kern is dit: als je niet 100% tevreden bent met de invulling van je leven, begin dan de verandering van je leven door je gedachten en overtuigingen te veranderen.

“Your beliefs become your thoughts. Your thoughts become your words. Your words become your actions. Your actions become your habits. Your habits become your values. Your values become your destiny.”

 Mahatma Ghandi

Hoe je je wereld ervaart bepaal je zelf.

Op ons succes.

robert