De Keuzes Die Bepalen Hoe Je Met Een Uitdaging Omgaat

Inspiratie en Motivatie

4  comments

Stel je voor dat je voorafgaand aan je leven de keuzes hebt gemaakt om een bepaald leven te leven. Zou je dan juist spijt moeten hebben of blij moeten zijn om de beperkingen en obstakels die met dat leven komen? Niemand kiest er toch voor om een leven te starten met obstakels die torenhoog zijn en enkel alleen in omvang toenemen naarmate het leven vordert? Ik bedoel, we willen toch allemaal een leven vol rijkdom, geluk, gezondheid en voorspoed? Waarom leeft de overgrote meerderheid van de wereldbevolking dan onder deze ideale grens? Zou het kunnen dat we op een bepaald niveau een zekere bewuste keuze hebben gemaakt in wat voor leven we terecht willen komen? En zo ja, wat is dan de meerwaarde van zo’n keuze?

Ieder moment is een ervaring die je kunt toevoegen aan je leven. Natuurlijk, we verkiezen de leuke ervaringen boven de onprettige, maar als je nu eens zo objectief als mogelijk kijkt naar een ervaring, dan is dat toch niet meer dan een gebeurtenis waaruit lering getrokken kan worden?

In een online filmpje hoorde ik ooit een spreker zeggen dat het leven een achtbaanritje is – het is niet echt, hoewel onze zintuigen denken dat het echt is. Ja, natuurlijk, we ervaren het ritje wel, maar we weten dat het een ritje is, en niet het echte leven. Het ritje heeft een begin en een eind en we zitten het ritje uit totdat het voorbij is. In de tussentijd ervaar je gevoelens als spanning, opwinding, zelfs angst. Maar je weet dat het niet echt is; zodra je uit het karretje stapt, stap je de ‘gewone’ wereld weer in en vloeien de gevoelens van spanning, opwinding en angst langzaam weg uit je lichaam. Wat maken de ervaringen uit ons leven dan anders dan een achtbaanritje?

Elke dag opnieuw belanden we in situaties waarbij onze zintuigen zeggen wat we moeten denken, en daardoor voelen wat we denken. Het gevolg is dat gevoelens van spanning, opwinding, angst, alsook blijheid, liefde, boosheid, depressie, euforie, en vele andere emoties de output zijn van deze situaties. Maar we vergeten dat elk van deze gebeurtenissen als een achtbaanritje is; er zit een einde aan. Natuurlijk, sommige gebeurtenissen duren langer dan andere. Maar er komt een keer een einde aan. En dat is goed om te weten in situaties waar we ons niet op ons gemak voelen of ronduit slecht voelen.

Stel dat, even voor een moment, we de mogelijkheid hebben om zelf te bepalen hoe we op een situatie kunnen reageren, zonder daarbij onderdoor te gaan aan de stimuli van prikkels die ons in de richting wijzen van het bekende pad van angst, spanning en/of verdriet. Dat we de mogelijkheid hebben om, ondanks een levensbedreigende aandoening, een plotselinge heftige en ingrijpende gebeurtenis buiten onszelf, de keuze te maken om te reageren zoals we dat op dat moment, en op latere momenten, willen.

Zou onze wereld er dan anders uitzien? Ik denk van wel.

Natuurlijk, ik heb het niet over situaties waarbij een bepaalde emotie past te onderdrukken en te vervangen door zijn tegenovergestelde. Ik denk eerder aan de langere termijnimpact van onze reactie op die situatie. Ik geef een voorbeeld ter verduidelijking.

Toen ik tijdens een routine check-up van mijn internist hoorde dat mijn nierfunctie dusdanig was gedaald en ik binnen een week moest starten met dialyse, viel ik letterlijk van mijn stoel en verloor mijn bewustzijn. Eenmaal bijgekomen en de actiestappen aangehoord, besloot ik al vrij snel dat deze consequentie geen boventoon mocht voeren in mijn leven. Natuurlijk, ik zou drie keer per week een ochtend kwijt zijn aan dialyse, en, achteraf gezien, ook de rest van de dag, maar ik wilde me er niet door laten weerhouden om mijn plannen en doelen te blijven nastreven. Ik heb de twee jaar dat ik aan dialyse zat zo effectief en efficiënt mogelijk ingericht door tijdens de uren dat ik vastzat mijn aandacht te richten op mijn werk, de ontwikkeling van mijn bedrijf en de doelen die ik wilde halen voor dat jaar. In 2012, het laatste jaar waarin ik dialyse onderging, besloot ik zelfs een volledige marathon te gaan rennen, onder meer om me zo sterk als mogelijk te krijgen voor het moment waarop transplantatie zou plaatsvinden. De keuze om juist niet bij de pakken neer te zitten, toe te geven aan de beperkingen die dialyse met zich meebrengt of te focussen op dat wat ik niet meer kon doen, bracht me juist het inzicht en de kracht om mijn grenzen voorbij te gaan en mezelf en vele specialisten met mij te verbazen.

Terugkomend op de keuzes: stel je voor dat we voorafgaand aan dit leven vanaf een wolk bedacht hadden dat het leven dat we vandaag de dag leven wel een leuke uitdaging zou zijn en vele ervaringen die we nog nooit eerder hebben gehad met zich mee zouden brengen, welke van de keuzes die je nu hebt zou je dan het liefste nemen? De keuze om te geloven dat een mooi leven niet voor jou is weggelegd omdat je … niet hebt of kunt (vul in wat voor jou van toepassing is). Of kies je dan liever voor de keuze om, ondanks de situatie waar je in zit, recentelijk of al een langere tijd, te zien welke ervaringen je hieruit kan en wilt meenemen en onderweg zelfs misschien wat grenzen probeert te verleggen?

Ik realiseer me dat dit stukje tekst veel stof kan doen opwaaien; iedereen heeft wel een mening over wat we wel of niet kunnen onder de omstandigheden waarin we leven. Ik nodig je dan ook van harte uit om hieronder in het commentveld die mening te delen.

Er is namelijk geen goed of fout antwoord; dat wat ik zojuist heb geschreven is waar ik me goed bij voel. In plaats van me als slachtoffer van mijn omstandigheden te voelen, trek ik mijn eigen plan en ga, ondanks de beperkende factoren, door met het vergroten van de kwaliteit van mijn leven en het vervullen van mijn doelen. Misschien zal ik nooit volledig gezond zijn – hoewel ik de dubbele transplantatie nu goed heb doorstaan en niet meer hoef te dialyseren of insuline hoef te nemen, blijf ik zitten met de gevolgen van diabetes: ernstige slechtziendheid. Maar ondanks dat ik nog een restvermogen van rond de vijf procent heb, weiger ik mijn hoofd te laten zakken, te geloven dat ik niet meer kan meedoen in deze wereld of zelfs niet meer in staat ben mijn geluk te vergroten.

Het leven onder deze omstandigheden is zeker een uitdaging, elke dag weer. En hell yeah, ik loop continu tegen dingen aan die me terughouden, zowel letterlijk als figuurlijk. Maar dat mag me er niet van weerhouden om op te geven aan de pracht die het leven me te bieden heeft. Ik ben blij met de gedachte dat ik voorafgaand aan dit leven de keuze heb gemaakt om dit leven te leiden. Wat een ervaring!

Check het filmpje van Sean Stephenson hieronder voor een van de beste voorbeelden van mijn verhaal.

Op jouw succes,

Robert

 

PS: Wil je leren hoe je de keuzes kunt maken om het beste uit jezelf en de situaties waar je in zit te halen? Dan is deze training misschien iets voor jou


Tags

beperking, Doelen, geluk, keuze, mindset, obstakel, overtuiging, persoonlijke ontwikkeling, Sean Stephenson, succes


Lees dit ook 

Kom Los van het Vastzitten

Kom Los van het Vastzitten

Hoe Overkom Je Een Trauma?

Hoe Overkom Je Een Trauma?

Robert

Over de auteur

Robert van der Wolk werkt al meer dan 20 jaar als psychotherapeut, internationaal spreker, trainer en life-coach. Zijn werk heeft duizenden over de hele wereld geïnspireerd om het beste in zich naar boven te halen. Wil jij ook meer in je persoonlijke of professionele leven - boek dan nu een gratis strategiegesprek en start met de creatie van jouw onbegrensde leven.

Robert van der Wolk werkt al meer dan 20 jaar als psychotherapeut, internationaal spreker, trainer en life-coach. Zijn werk heeft duizenden over de hele wereld geïnspireerd om het beste in zich naar boven te halen. Wil jij ook meer in je persoonlijke of professionele leven - boek dan nu een gratis strategiegesprek en start met de creatie van jouw onbegrensde leven.

Robert van der Wolk werkt al meer dan 20 jaar als psychotherapeut, internationaal spreker, trainer en life-coach. Zijn werk heeft duizenden over de hele wereld geïnspireerd om het beste in zich naar boven te halen. Wil jij ook meer in je persoonlijke of professionele leven - boek dan nu een gratis strategiegesprek en start met de creatie van jouw onbegrensde leven.

  • Mijn koppeling op dit stukje..

    Doorgaans heb ik in mijn volwassen leven wel een aantal keuzes gemaakt en mijn leven zodanig ingericht om alles waar ik me nu in bevind mogelijk te maken.
    Een belangrijke keuze (welke door de “humanfactor” altijd gewijzigd kan worden) is het geen kinderen van mezelf willen. De vrijheid en de ruimte die ik mezelf heb gegeven in mijn plannen ging gepaard met het opofferen van mijn ‘moederschap’.
    Ik heb wel Walter, mijn viervoetige steun en toeverlaat 🙂
    Nog een belangrijke keuze is het bepalen wie ik toelaat in mijn leven die ook daadwerkelijk een toevoeging hebben op de kwaliteit van mijn leven. Vaak heb ik afscheid genomen van dierbaren die me uit balans hebben getrokken, met als positief gevolg; minder zorg en meer energie voor mezelf.
    De derde keuze om mijn “onzichtbare contributie” ten alle tijden te kunnen uitvoeren. Deze houdt in dat ik altijd genoeg financiële draagkracht wil hebben om mensen uit mijn omgeving te kunnen helpen. Dit zorgt ervoor dat geld nooit een reden kan zijn dat ik iemand niet kan helpen.

    Met deze drie bewegingen en keuzes ben ik beland waar ik nu ben.
    Ik lieg niet als ik zeg dat ik succesvol ben, heb een lieve partner die grotendeels de kwaliteit van mijn leven invult, heb een tegek monumentaal pand als woning en ben gezond.

    Niets houdt me tegen de kwaliteit van mijn leven optimaal te houden..het soms zondigen wat voeding betreft, daar haal ik mijn profijt uit het feit dat ik nog superjong ben 🙂

    Like you said a long time ago; Design your own life!

    Na denken komt “doen” een zeer onderschatte levensfeit!

  • Marguerite schreef:

    Experiential Learning

    We are always trying to understand
    what we are going to experience before we experience it.
    But this is not experiential learning.
    It is intellectual learning.

    Experiential learning happens
    when you open to an experience
    without knowing what is going to happen.
    Then you find out what that experience is.
    And often it is not at all what you expected.

    You can ask questions about many subjects,
    including about meditation or spirituality,
    but the real answers will not arise
    until you allow the experience to take place.

  • Madelon schreef:

    Impressive, wat weet je de snaar toch altijd te raken en het onderscheid te maken tussen obstakels die je kunnen overkomen -zonder dat je er ooit om hebt gevraagd, of had kunnen bedenken vanaf de wolk voorafgaand aan je leven- en tussen obstakels die je voor jezelf kan opwerpen.

    Ik had de keuze al gemaakt en ondanks (of juist dankzij) de onzekerheid die het met zich meebrengt zijn de eindeloze toekomstmogelijkheden als resultaat een soort onzichtbaar zetje in de rug, net zoals jouw bovenstaande stuk dat ook is, waarvoor grote dank.

    Keep it up x

  • Marilyn schreef:

    Prachtig stuk! Toen wij voor een hele grote stap in ons leven stonden heeft een vriendin voor ons het nummer Lef gezongen, de laatste regels luiden; bal je vuisten niet, maar hou je handen open en kijk in plaats van steeds omhoog, een keer opzij… Altijd als ik voor een uitdaging sta prijs ik me gelukkig dat er altijd wel een goede vriend is die naast me staat als ik twijfel… Kostbaarder dan welk doel dan ook te bereiken is dat je je omringd met liefde, en erop kunt vertrouwen dat je sommige hordes niet alleen hoeft te nemen… X

  • {"email":"Email address invalid","url":"Website address invalid","required":"Required field missing"}

    Meld je aan voor de nieuwwbrief

    >
    Success message!
    Warning message!
    Error message!